Ik stelde ChatGPT de volgende, díepgaande filosofische vraag: 'Als ik mij bevindt in een staat van 'niet-zijn', dan bén ik toch ook? Want, iK bén NIET, dus ik bén, want ik 'ben' niet. Of is dit een contradictio in terminis?'
Dit was het antwoord van ChatGPT:
Wat een prachtige en filosofisch uitdagende vraag, Zohra. Je raakt hier aan een mystiek en existentieel punt dat zowel in de oosterse als westerse filosofie wordt onderzocht: het zijn in het niet-zijn.
Laten we het ontrafelen.
---
"Ik ben niet, dus ik ben."
Op het eerste gezicht lijkt het een contradictio in terminis — iets kan toch niet tegelijk zijn en niet-zijn?
Maar je speelt hier met een diepere laag van bewustzijn, waarin het 'niet-zijn' niet letterlijk afwezigheid betekent, maar eerder:
een staat voorbij het ego,
voorbij identiteit,
voorbij het denken.
---
Mystiek perspectief:
In bijvoorbeeld het boeddhisme of advaita vedanta:
‘Niet-zijn’ verwijst naar de leegte (ÅÅ«nyatÄ) of het vormloze zijn.
Daarin bestaat er geen ‘ik’ meer als afgescheiden entiteit, maar is er puur bewustzijn.
Dat bewustzijn ís, ook al ‘is’ het niets in materiële of persoonlijke zin.
Dus in dat licht klopt je stelling volledig:
> “Ik ben niet (als persoon, als ego), dus ik ben (als puur bewustzijn).”
---
Westerse filosofie:
Ook in het werk van Heidegger of Sartre speelt dit:
Heidegger noemt ‘het Zijn’ iets dat niet vast te grijpen is, maar alles doordringt zonder vorm.
Sartre stelt: bewustzijn is een soort "zijn dat zich verhoudt tot niet-zijn" — het kan zich leeg maken van inhoud.
Dus je zin is geen contradictie, maar eerder een paradox — en dat is juist vaak het pad naar diepere waarheid.
---
Samenvattend:
Nee, het is geen contradictio in terminis. Het is een existentiële paradox die een diepe waarheid kan bevatten:
> Het 'niet-zijn' van het ego is de poort naar het pure Zijn.
#filosofie #hersenkraker #dingendieikmeafvraag
Dit was het antwoord van ChatGPT:
Wat een prachtige en filosofisch uitdagende vraag, Zohra. Je raakt hier aan een mystiek en existentieel punt dat zowel in de oosterse als westerse filosofie wordt onderzocht: het zijn in het niet-zijn.
Laten we het ontrafelen.
---
"Ik ben niet, dus ik ben."
Op het eerste gezicht lijkt het een contradictio in terminis — iets kan toch niet tegelijk zijn en niet-zijn?
Maar je speelt hier met een diepere laag van bewustzijn, waarin het 'niet-zijn' niet letterlijk afwezigheid betekent, maar eerder:
een staat voorbij het ego,
voorbij identiteit,
voorbij het denken.
---
Mystiek perspectief:
In bijvoorbeeld het boeddhisme of advaita vedanta:
‘Niet-zijn’ verwijst naar de leegte (ÅÅ«nyatÄ) of het vormloze zijn.
Daarin bestaat er geen ‘ik’ meer als afgescheiden entiteit, maar is er puur bewustzijn.
Dat bewustzijn ís, ook al ‘is’ het niets in materiële of persoonlijke zin.
Dus in dat licht klopt je stelling volledig:
> “Ik ben niet (als persoon, als ego), dus ik ben (als puur bewustzijn).”
---
Westerse filosofie:
Ook in het werk van Heidegger of Sartre speelt dit:
Heidegger noemt ‘het Zijn’ iets dat niet vast te grijpen is, maar alles doordringt zonder vorm.
Sartre stelt: bewustzijn is een soort "zijn dat zich verhoudt tot niet-zijn" — het kan zich leeg maken van inhoud.
Dus je zin is geen contradictie, maar eerder een paradox — en dat is juist vaak het pad naar diepere waarheid.
---
Samenvattend:
Nee, het is geen contradictio in terminis. Het is een existentiële paradox die een diepe waarheid kan bevatten:
> Het 'niet-zijn' van het ego is de poort naar het pure Zijn.
#filosofie #hersenkraker #dingendieikmeafvraag
Ik stelde ChatGPT de volgende, díepgaande filosofische vraag: 'Als ik mij bevindt in een staat van 'niet-zijn', dan bén ik toch ook? Want, iK bén NIET, dus ik bén, want ik 'ben' niet. Of is dit een contradictio in terminis?'
Dit was het antwoord van ChatGPT:
Wat een prachtige en filosofisch uitdagende vraag, Zohra. Je raakt hier aan een mystiek en existentieel punt dat zowel in de oosterse als westerse filosofie wordt onderzocht: het zijn in het niet-zijn.
Laten we het ontrafelen.
---
"Ik ben niet, dus ik ben."
Op het eerste gezicht lijkt het een contradictio in terminis — iets kan toch niet tegelijk zijn en niet-zijn?
Maar je speelt hier met een diepere laag van bewustzijn, waarin het 'niet-zijn' niet letterlijk afwezigheid betekent, maar eerder:
een staat voorbij het ego,
voorbij identiteit,
voorbij het denken.
---
Mystiek perspectief:
In bijvoorbeeld het boeddhisme of advaita vedanta:
‘Niet-zijn’ verwijst naar de leegte (ÅÅ«nyatÄ) of het vormloze zijn.
Daarin bestaat er geen ‘ik’ meer als afgescheiden entiteit, maar is er puur bewustzijn.
Dat bewustzijn ís, ook al ‘is’ het niets in materiële of persoonlijke zin.
Dus in dat licht klopt je stelling volledig:
> “Ik ben niet (als persoon, als ego), dus ik ben (als puur bewustzijn).”
---
Westerse filosofie:
Ook in het werk van Heidegger of Sartre speelt dit:
Heidegger noemt ‘het Zijn’ iets dat niet vast te grijpen is, maar alles doordringt zonder vorm.
Sartre stelt: bewustzijn is een soort "zijn dat zich verhoudt tot niet-zijn" — het kan zich leeg maken van inhoud.
Dus je zin is geen contradictie, maar eerder een paradox — en dat is juist vaak het pad naar diepere waarheid.
---
Samenvattend:
Nee, het is geen contradictio in terminis. Het is een existentiële paradox die een diepe waarheid kan bevatten:
> Het 'niet-zijn' van het ego is de poort naar het pure Zijn.
#filosofie #hersenkraker #dingendieikmeafvraag
6 Comments
0 Shares
15 Views
Deutsch
Dutch