De toekomst van Whatsapp en Instagram staat op het spel.

Meta-topman Mark Zuckerberg moet vandaag, na een zes jaar durend onderzoek en juridische strijd, in Washington verschijnen voor een rechtszaak tegen de Federal Trade Commission (FTC). De Amerikaanse concurrentiewaakhond stelde in Trumps eerste termijn dat Meta de overname van Instagram en WhatsApp heeft gebruikt om een illegaal monopolie op sociale media te vestigen.

De zaak kan doorslaggevend zijn voor het voortbestaan van de techgigant. Mocht de toezichthouder er als winnaar uitkomen, dan zou Meta gedwongen kunnen worden om WhatsApp en Instagram te verkopen. 'In Meta's geval zou dat een situatie zijn die naar eigen zeggen de realiteit toch echt te boven zou gaan', zegt techredacteur Niels Kooloos.

De uitkomst ligt in de handen van rechter Boasberg, die in 2011 door Obama benoemd werd als federale rechter voor het District of Columbia. Boasberg is momenteel ook verwikkeld in een ongebruikelijk conflict met de regering-Trump over zijn poging om de deportaties van Venezolaanse immigranten naar een gevangenis in El Salvador te stoppen. Hierdoor heeft Trump eerder opgeroepen tot afzetting van de federale rechter.

Boasberg heeft zich herhaaldelijk sceptisch uitgelaten over de bewering van de overheid dat de overname van Instagram (2012) en WhatsApp (2014) illegale pogingen zijn om een monopolie op sociale media te vestigen. In 2021 verwierp hij de eerste aanklacht van de FTC wegens gebrekkige bewijsvoering. Hoewel hij in 2022 de gewijzigde aanklacht goedgekeurde, waarschuwde hij dat de instantie 'mogelijk in de toekomst voor een zware opgave staat om haar beweringen te bewijzen'. Daarbij stopt het niet. In november uitte Boasberg nog meer scepsis toen hij zei dat de concurrentiewaakhond 'voor lastige vragen staat of haar claims stand kunnen houden in de vuurproef van de rechtszaak'.

Meta-woordvoerder Christopher Sgro zei vorige week dat de rechtszaak van de FTC 'de realiteit tart' en dat het bedrijf opereert in een competitief socialemedialandschap. 'Het bewijs tijdens de rechtszaak zal laten zien wat elke 17-jarige ter wereld weet: Instagram, Facebook en WhatsApp concurreren met het Chinese bedrijf TikTok en YouTube, X, iMessage en vele anderen', aldus Sgro. De woordvoerder benadrukte dat, hoewel de toezichthouder de overnames meer dan tien jaar geleden goedgekeurde, de actie nu aangeeft dat geen enkele deal ooit echt definitief is. 'FTC zou Amerikaanse innovatie moeten ondersteunen, in plaats van te proberen een groot Amerikaans bedrijf op te breken en China verder te bevoordelen op cruciale kwesties zoals AI', aldus Sgro.

Toch lijkt de uitslag niet alleen in de handen van Boasberg te liggen. De Amerikaanse president Donald Trump speelt een ongewone rol in het proces, waardoor de zorg groot is dat hij op een gegeven moment namens Meta zal ingrijpen. Dat zou normaal gesproken niet mogelijk zijn, aangezien de concurrentiewaakhond onafhankelijk van het Witte Huis opereert. Maar Trumps eerdere beslissing om twee Democratische FTC-leden te ontslaan, gecombineerd met zijn kandidaat voor het leiderschap van de FTC die zei dat zijn advocaten 'klaarstaan' om tegen Meta op te treden, heeft de Amerikaanse president een ongekende invloed gegeven op de instantie.

Daarbij ontmoette Trump Zuckerberg eerder deze maand in de Oval Office, naar verluidt om een schikking te bespreken voor de rechtszaak. Ondanks eerdere conflicten tussen Trump en Zuckerberg, heeft de CEO van Meta recentelijk een campagne gestart om de gunst van de president en andere Republikeinen te winnen. Deze acties – waaronder een herziening van Meta's contentbeleid en het promoveren van Republikeinen binnen het bedrijf – zouden Trump kunnen aanzetten om Zuckerberg uiteindelijk vroeg of laat te redden. De Meta-monopoliezaak kan doorlopen tot de zomer, mogelijk zelfs tot juli.

Baudet furieus: Spreidingswet pas in 2026 weg!

Het is weer eens typisch Nederlands polderdrama, en Thierry Baudet pikt het niet langer. Het kabinet heeft aangekondigd dat de Spreidingswet, die asielzoekers als een lappendeken over ons land verdeelt, waarschijnlijk pas in 2026 wordt ingetrokken. Baudet ging op X volledig los: “Spreidingswet pas in 2026 ingetrokken? Dan staan al die azc’s er inmiddels al. Veel te laat!” En hij heeft een punt. Terwijl PVV’ers Geert Wilders en asielminister Marjolein Faber zweren dat ze geen enkele asielzoeker of AZC meer willen, lijkt er een onzichtbare hand aan de knoppen te draaien. Volgens DDS is die hand duidelijk: de EU, die ons land in een wurggreep houdt. Onze oplossing? Een keiharde NEXIT.

Laten we dit even helder stellen. De Spreidingswet dwingt gemeenten om asielzoekers op te vangen, of ze dat nu willen of niet. Het kabinet belooft nu dat die wet “bij voorkeur” pas volgend jaar verdwijnt, na de eerste cyclus van twee jaar. Waarom? Om gemeenten en provincies “duidelijkheid” te geven en gemaakte afspraken niet te schofferen. Klinkt nobel, maar in de praktijk betekent het dat we nog een jaar lang opgescheept zitten met gedwongen opvangplekken. En alsof dat nog niet genoeg is, krijgen gemeenten ook nog eens 30.000 euro per gehuisveste statushouder. Baudet briest: “Hoe kan dit?!” En eerlijk, ik snap zijn frustratie.

Wilders en Faber hebben altijd geschreeuwd dat ze de asielinstroom willen stoppen. Faber zei vorig jaar nog dat het intrekken van de Spreidingswet jaren kon duren, maar krabbelde later terug met een “zo snel mogelijk”. Toch lijkt het erop dat hun handen gebonden zijn. Het kabinet gooit het op een “ordentelijke afwikkeling” en wil zelfs praten over welke opvangplekken na 2026 kunnen blijven. Serieus? Terwijl Nederlanders in dorpen en steden al jarenlang protesteren tegen Azc's, gaat de overheid vrolijk door met het faciliteren van asielopvang. En wie betaalt de rekening? Juist, de belastingbetaler.

De contourennota van het kabinet leest als een excuusbrief aan gemeenten, met vage beloftes over compensatie en overleg, maar ondertussen blijven de opvangplekken komen. Negentigduizend stuks, om precies te zijn, want dat hebben gemeenten al toegezegd. En zelfs als de wet verdwijnt, wil Faber delen ervan in stand houden – zonder dwang, zegt ze, maar met hetzelfde resultaat: asielzoekers verdeeld over het land, terwijl de burger het nakijken heeft.

Dit is precies waarom Baudet ook hamert op een NEXIT. Zolang we vastzitten aan EU-regels, blijven we rondjes draaien in een systeem dat onze soevereiniteit uitholt. Wilders en Faber mogen dan wel stoere praatjes hebben, maar zonder de EU los te laten, is het dweilen met de kraan open. Baudet snapt dat, en zijn woede is voelbaar. Nederland verdient beter dan een kabinet dat halfslachtige beloftes doet terwijl Brussel de lakens uitdeelt. Als dit zo doorgaat, staan die Azc's er inderdaad al lang en breed voordat iemand in Den Haag durft te bewegen. Tijd voor actie, en snel ook.

De Nederlandse regering zet nu zelf de Europese begrotingsregels opzij.

De coalitiepartijen hebben een compromis gesloten met premier Schoof over de Europese herbewapeningsplannen (ReArm) Schoof hoeft in Europa zijn steun niet in te trekken, maar moet bij uitbreiding van de plannen wel eerst langs de Kamer. Dat compromis leidde er ook toe dat alle coalitiepartijen steun gaven aan de motie-Eerdmans, waarin de regering verzocht wordt “zich actief te verzetten tegen eurobonds en strikt toe te zien op de naleving van de Europese begrotingsregels”. Ik richt me hier op het tweede deel van de motie, over de begrotingsregels. Daarover had Pieter Omtzigt eerder ook al een motie ingediend. Onderdeel van ReArm is namelijk het activeren van de ontsnappingsclausule die in de begrotingsregels staat, zodat EU-lidstaten meer kunnen uitgeven aan defensie. Het verzet hiertegen van de coalitie is opmerkelijk, omdat ze zelf ook lak heeft aan die begrotingsregels.

Dat zit zo. In april 2024 zijn – na lange onderhandelingen – de nieuwe Europese begrotingsregels van kracht geworden. De begrotingsregels bestaan uit een preventieve en een correctieve fase. In de preventieve fase moeten de lidstaten in overleg met de Commissie een vierjarig begrotingspad maken (een plan voor de houdbaarheid van de nationale begroting). Het pad moet worden goedgekeurd door de Raad van de Europese Unie. Als een land in de jaren daarna te veel afwijkt van het afgesproken pad dan komt het in de correctieve fase terecht. In deze fase kan de Raad van Ministers boetes opleggen, tenminste als het land geen maatregelen neemt tegen een te hoog begrotingstekort, waarbij alles hoger dan 3% wordt gezien als ’te hoog’.

In het verleden was de Raad van Ministers huiverig om de begrotingsregels streng toe te passen. Er is dan ook nog nooit een boete opgelegd. De hoop was dat met het gebruik van een meerjarenplan voor de begroting, opgesteld door de lidstaat in overleg met de Commissie, de druk op de correctieve fase zou verminderen.

Afgelopen najaar gaf minister van Financiën Heinen echter aan dat Nederland zich niets aan zou trekken van de preventieve fase. Het pad dat de Commissie voorstelde (waarmee Nederland onder de 3% zou blijven) is onverenigbaar met de afspraken uit het hoofdlijnenakkoord. Minister Heinen diende daarom een pad in waarvan hij wist dat het zou worden afgekeurd door de Raad. In januari wees de Raad het voorstel van Heinen af en stelde een alternatief pad vast. Nu al is duidelijk dat Nederland daarvan in de komende jaren zal afwijken. Volgens Heinen is dat echter geen probleem: Nederland krijgt toch geen boete in de correctieve fase. De regering zoekt dus meteen de zwakke plek op van de nieuwe regels. In het buitenland leidde dit tot verontwaardiging: het zuinige Nederland, dat met zoveel arrogantie andere landen de les leest over begrotingspolitiek, blaast nu de regels op die het zelf zo graag wilde?

Een van de redenen waarom Nederland niet kan voldoen aan het pad voor de komende jaren, is de stijging van defensie-uitgaven. Onder het hoofdlijnenakkoord stijgen die structureel met 2,4 miljard euro op jaarbasis, met daarnaast nog een aankondiging uit november 2024 om de uitgaven voor defensie verder te verhogen. Kortom, Nederland zet zelf de Europese begrotingsregels opzij, onder andere om meer te kunnen investeren in defensie.

Overigens valt er een hoop af te dingen op de begrotingsregels. Die zijn verre van perfect, aangezien daarin weinig rekening wordt gehouden met de kwaliteit van de begroting en de positieve effecten van overheidsinvesteringen (zie ook mijn eerdere stuk op de MI-site). Ook zijn er vraagtekens te zetten bij de manier waarop de Commissie nu de ontsnappingsclausule wil inzetten: zo is niet duidelijk of kan worden opgelegd dat de extra begrotingsruimte wordt ingezet voor defensie. Ook moet de vraag worden gesteld of het verstandig is dat landen die al een hoge schuldenlast hebben veel gaan lenen om te investeren in defensie. De zorgen over hoge schulden zijn niet helemaal onterecht. Maar wie die discussie op Europees niveau wil voeren, moet wel geloofwaardig zijn.

En juist daar wringt het: als de Nederlandse regering zelf de regels negeert, verliest ze haar gezag om anderen financiële discipline op te leggen. Wellicht geven de onderhandelingen over de voorjaarsnota aanleiding om in Den Haag tot een meer coherente visie te komen op de Europese begrotingsregels.

Wordt jij ook zo moe van de bemoeizucht van de overheid? Wie denken zij wel niet dat zij zijn???

https://vm.tiktok.com/ZNd8qB1qb/