Lobbyschandaal in Brussel: EU betaalde milieuclubs in het geheim voor promotie van groene plannen Timmermans.

Brussel – Hoe spontaan waren de steunbetuigingen van de milieubeweging voor de ultragroene voorstellen van Frans Timmermans? Die vraag speelt, nu blijkt dat de Europese Commissie met subsidies strooide aan milieuclubs om te lobbyen voor haar eigen groene plannen.

Brussel gebruikte voor de schaduwlobby geld uit een miljardenpot voor klimaat- en milieusubsidies. De milieuclubs moesten zich ook verantwoorden. Zo kreeg het European Environmental Bureau, de Europese koepel van groene organisaties met vanuit Nederland onder andere Milieudefensie en Natuurmonumenten, expliciet de opdracht om op z’n minst 16 voorbeelden te geven waar het Europarlement groene wetteksten ambitieuzer heeft gemaakt dankzij hun lobby.

Ook de omstreden Natuurherstelwet van voormalig Eurocommissaris Timmermans moest door de koepel van 185 milieuclubs worden ’gepromoot’. Verder blijkt uit het contract, hoe 700.000 euro subsidie moest worden gebruikt om bijvoorbeeld het boerendebat de groene kant op te sturen.

‘Hier is het bewijs dat Nederland volledig is doorgeslagen!’

Minister van Financiën Heinen heeft een brief naar de Tweede Kamer gestuurd waarin hij zijn zorgen uit over de idiote regelgeving in Nederland waardoor particulieren en ondernemers onmogelijk een bankrekening kunnen openen.

Momenteel hebben banken volgens de Nederlandse Vereniging van Banken 13.000 mensen in dienst voor de aanpak van witwassen, wat neerkomt op één van de vijf bankmedewerkers.

Volledig doorgeslagen

Er zijn veel signalen en voorbeelden uit de praktijk waaruit blijkt dat de inzet van banken nu disproportioneel uitpakt voor klanten en onvoldoende gericht is, schrijft de minister.

Ondernemers en burgers ervaren moeite met het openen van een betaalrekening of kunnen helemaal geen rekening openen, voegt hij toe. “Uit onderzoek blijkt dat 6 procent van de ondernemers te maken heeft met problemen bij het openen of behouden van een betaalrekening.”

Het gevolg is dat een deel van de bevolking en bedrijven geen bankrekening heeft. De rest wordt geconfronteerd met torenhoge bankkosten, omdat banken elk jaar 1,4 miljard euro moeten ophoesten om die 13.000 werknemers te betalen, merkt belegger, columnist en youtuber Jeroen Blokland op. “Dit is het bewijs dat Nederland volledig is doorgeslagen!”

“Ik vraag me serieus af hoe het zover heeft kunnen komen,” aldus Blokland. “Regelgeving is belangrijk, maar als je doorslaat, en elk begrip van de werkelijkheid verliest, werkt dit extreem verstikkend, voor zowel de maatschappij als de economie.”

Financieel expert Ab Flipse wijst erop dat die 13.000 medewerkers, die dus 1,4 miljard euro kosten, 200 miljoen euro opsporen. “Ondertussen is niemand bezig met de aanpak van zwartwassen, terwijl ons dat 14 miljard euro per jaar kost!”

'Het mag niet, maar wat kan mij dat schelen?!'

Hans Boutellier, bijzonder hoogleraar Polarisatie en maatschappelijke veerkracht aan de Vrije Universiteit, bespreekt de morele context van de drugsindustrie en de uitdagingen bij de aanpak ervan. Hij stelt dat de normalisering van drugsgebruik in Nederland een moreel klimaat heeft gecreëerd waarin profiteren zonder scrupules mogelijk is. Dit maakt handhaving moeilijk en frustreert de aanpak van drugscriminaliteit.
Serieus probleem

Nederland kampt met een serieus drugsprobleem, zichtbaar in de hoge frequentie van grote drugsvangsten en de aanwezigheid van drugslaboratoria. De drugsindustrie opereert in een context van verbod, normalisering en profijt, wat leidt tot een moreel ambigue situatie. Dit gebrek aan eenduidigheid faciliteert de consumptie, handel en productie van drugs, en maakt onbeperkte rekrutering van actoren mogelijk.

Boutellier onderscheidt drie categorieën burgers in relatie tot de drugseconomie: consumenten, onverschilligen en betrokkenen. De meeste Nederlanders hebben niets met drugs en zijn onverschillig, terwijl een aanzienlijk aantal mensen profiteert van de drugseconomie. De normalisering van drugsgebruik heeft een typisch Nederlands tintje vanwege het gedoogbeleid dat in de jaren zeventig werd ingevoerd.

De auteur bespreekt twee opvattingen om de morele kloof tussen wet en naleving te overbruggen: verheviging van de war on drugs en regulering en legalisering vanuit het perspectief van de gezondheidszorg. Beide benaderingen hebben hun beperkingen. De criminele drugseconomie laat zich niet inbinden door meer repressie, en legalisering zou alleen effectief zijn op basis van internationale afspraken.

Boutellier pleit voor een driesporenbeleid: repressie, preventie en regulering. Repressie richt zich op het frustreren van het criminele verdienmodel en het strafrechtelijk vervolgen van de gevaarlijkste figuren. Preventie vereist samenwerking tussen het sociale domein en de veiligheidswereld, waarbij jongerenwerkers en politie samenwerken om jongeren de goede kant op te duwen. Regulering houdt in dat bepaalde vormen van drugsgebruik beheerst worden toegestaan, zoals XTC in clubverband of verstrekking aan verslaafden.

Het artikel concludeert dat een open maatschappelijk debat over de rol en betekenis van drugs noodzakelijk is om de morele onduidelijkheid te verminderen en geïnformeerde politieke besluitvorming mogelijk te maken. Dit debat moet gericht zijn op meer begrip en kennis over de ervaringen, belangen en beweegredenen rond drugs.

Aangifte tegen Marjolein Faber wegens ambtsdelict.

Carolus Grütters, die als research fellow is verbonden aan het Centrum voor Migratierecht, doet aangifte tegen Marjolein Faber. De minister van Vreemdelingenhaat vormt volgens haar eigen inspectie van Justitie en Veiligheid een gevaar voor asielzoekers en medewerkers in Ter Apel. Omdat Faber verantwoordelijk is voor deze groepen is er sprake van een ambtsmisdrijf. Hij legt het uit met behulp van een vergelijking:

“Stel dat de zorg voor een baby aan een nachtzuster is toevertrouwd. En die zuster doet de baby in bad en laat die dan willens en wetens verdrinken. Terwijl verontruste collega’s het op tv-schermen zien gebeuren en de zuster proberen te bewegen om in te grijpen, doet de zuster helemaal niets. Ze kijkt instemmend toe hoe de baby verdrinkt. Gevraagd naar haar motief zegt de nachtzuster: „Nederland kan het niet meer aan. De instroom van nieuwe kinderen moet maximaal worden beperkt.” Vervang de nachtzuster door minister Marjolein Faber (Asiel en Migratie, PVV) en je hebt de situatie in het vluchtelingen aanmeldcentrum in Ter Apel.”

Vorige week luidde de Inspectie Justitie en Veiligheid de noodklok vanwege de veiligheid en de leefbaarheid in het asielaanmeldcentrum in Ter Apel. “Medewerkers en bewoners lopen hierdoor zeer ernstige veiligheidsrisico’s”, aldus de toezichthouder. Volgens de Inspectie kan alleen de minister verandering brengen in de situatie, en wel door te zorgen voor een goede door- en uitstroom van asielzoekers.

De Inspectie is bepaald niet de eerste die waarschuwt voor de mensonterende omstandigheden in Ter Apel. Ook de gemeente zelf heeft herhaaldelijk aan de bel getrokken. Tot noemenswaardige actie in politiek Den Haag leidt dat niet. De PVV-minister wil dat de chaos blijft voortduren. En de vier partijen die een coalitie vormen, weigeren Faber ter verantwoording te roepen. “In het huidige ‘fractieleiders-kabinet’ is de asielportefeuille toebedeeld aan de PVV van Geert Wilders en de overige coalitiepartijen gedragen zich daarbij als braaf klapvee”, schrijft Grütters.

“Is er dan een alternatief? Jazeker: deze minister kan strafrechtelijk worden vervolgd. Artikel 355 Wetboek van Strafrecht biedt die mogelijkheid. Daarin staat: „Met gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren (…), worden gestraft de ministers (…) die opzettelijk nalaten uitvoering te geven aan de bepalingen van de Grondwet of andere wetten (…), voor zover die uitvoering wegens de aard van het onderwerp tot hun taak behoort of uitdrukkelijk hun is opgedragen”. Dat is helder. Hierbij mijn aangifte.”

De energierekening naar 0 euro? Zo deed Holbox dat.

Van technische uitdagingen tot hoge aanloopkosten. Veel ondernemers willen hun bedrijfsvoering best verduurzamen, maar lopen zich stuk op regels, haalbaarheid en financiering. Dat het wél mogelijk is, laat Holbox zien. Een paar jaar geleden betaalde het bedrijf nog 30.000 euro per maand aan energie, maar die kosten zijn inmiddels als sneeuw voor de zon verdwenen.

Change Inc. organiseerde onlangs een webinar, in samenwerking met Vattenfall. De insteek: hoe verduurzaam ik mijn onderneming? Wat komt daar allemaal bij kijken en - minstens net zo belangrijk - wat levert het je als bedrijf eigenlijk op? Kleine spoiler alert: meer dan enkel een lagere energierekening en een stap vooruit op de CO2-prestatieladder.

Martijn Hol is directeur van Holbox, dat displays voor op de winkelvloer produceert. Het bedrijf zet al jaren vol in op een duurzamere bedrijfsvoering. “We drukken nu met inkten op waterbasis en gebruiken voor onze materialen hernieuwbare grondstoffen. Ook zijn we verhuisd naar een nieuw pand, met de allerbeste isolatiewaarde. Zonnepanelen op het dak zorgen voor de elektriciteit”, aldus Hol.

Tessa Hermens is van de Nederlandse Vereniging Duurzame Energie, Frank Meens commercieel verantwoordelijk voor de zakelijke markt van Vattenfall. Ze zijn beiden erg enthousiast over de aanpak van Holbox. “We hebben het bedrijf onder meer geholpen met een energiemanagement-systeem. Dat zorgt voor een veel efficiënter gebruik van de energiebehoefte. De volgende stap is investeren in batterij-opslag.”

Benieuwd hoe Holbox zijn energierekening naar nul kreeg? En wat jij kunt doen om snel de kosten naar beneden te krijgen? Kijk dan de webinar terug.

Ook Nederland verandert langzaam in een autocratie.

Kapitalisme en democratie onderhouden een moeizame relatie


Ook ons land schuift langzaam op van democratie naar autocratie. Om de signalen niet te missen, is ‘schema’ een handig begrip. Een schema is een minimaal en zich herhalend script voor gedrag. Elk bezoek aan een supermarkt volgt bijvoorbeeld een vast schema, ook al is het boodschappenlijstje steeds weer anders. In het geval van autocratie helpt het om de aansturende schema’s te herkennen. We staan erbij en kijken ernaar, maar hebben niet altijd door wat er sluipend en vrij consequent gebeurt.

Zo is het schema dat autocraten minimaal volgen om aan de macht te komen nu zichtbaar in een aantal democratische landen. Bij democratische verkiezingen spreekt een autocratische partijleider kiezers in populistische stijl aan op specifieke zorgen en angsten. Dat werkt, dus andere partijen kopiëren zijn/haar verkiezingsthema’s. Geleidelijk ontstaat een meerderheid die langs democratische weg autocratische wetgeving doorvoert. Die raakt aan verkiezingsthema’s, maar dient ook om kritiek vanuit media, rechtspraak en wetenschap in de kiem te smoren. Door het steeds verder afschaffen van trage democratische besluitvorming oogt een autocratisch regime vaardig en efficiënt. Internationaal beleid coördineert men met andere autocraten, zodat men wat nationaal gebeurt breed kan verankeren, bijvoorbeeld in de EU.

Oud-premier Rutte sprak regelmatig over de BV Nederland. Hij en andere prominente politici werkten eerder bij multinationals.

Een ander schema is dat van de sterke leider. Dat is al eeuwen in gebruik en zo vertrouwd dat er nauwelijks discussie over is. Patriarch, feodale heer, koning en paus zijn vroege voorbeelden. Sterke leiders roepen nog steeds bewondering op. Een president is een moderne toepassing. Het kapitalisme introduceerde de CEO. Traditie, regelgeving en charisma garanderen de werking van dit schema. Het leidersjargon is vaak militaristisch. Oorlog is een middel dat door korte beslislijnen snel is in te zetten.

Het autocratisch schema voor de inrichting van de samenleving is tegenwoordig steeds meer geënt op de even autocratisch geleide grote onderneming. Net als de staat opereert een bedrijf internationaal. Oud-premier Rutte sprak regelmatig over de BV Nederland. Hij en andere prominente politici werkten eerder bij multinationals. Gemeenschappelijk belang van economie en politiek is dat met maximale efficiëntie en minimale regelgeving het bruto nationaal product groeit. Autocratische ministers runnen hun ministerie top-down, alsof ze CEO zijn van een bedrijf. ‘Ik ben beleid’.

Omgekeerd zal het bedrijfsleven lobbyen voor autocratisch geleide politiek. Recent versterken CEO-miljardairs van techbedrijven deze tendens. Kapitalisme en democratie onderhouden een moeizame relatie. Democratische waarden zoals gelijkheid, medemenselijkheid en oog voor minderheden staan haaks op kapitalistische aandeelhouderswaarden, waarbij mensen primair bronnen van liefst overmatige winst zijn, door hun arbeid en als consument.

Kunnen democratische schema’s op tegen de schema’s van het autocratische stelsel? Het is vechten tegen de bierkaai. Nog maar 8 procent van de landen in de wereld is democratisch. De Franse Revolutie was een poging de autocratie af te schaffen, maar leidde al snel tot een keizerrijk. Het Vaticaans concilie (1962-65) en de studentenrevolte (1968) verloren hun elan, net als de val van de muur (1989) en de Arabische lenterevolutie (2010). Neoliberalisme maakte slim een einde aan de sociaaldemocratie en aan de macht van arbeid tegenover vermogen.

Je mag niettemin hopen dat mensen zich in verkiezingstijd hun democratische schema’s zullen herinneren, tegen alle hersenspoeling met autocratische schema’s in. Het democratische basisschema kan in slaap gesust worden, maar ook weer ontwaken. Vrije mensen kunnen slaafs gedrag doorzien en hun algoritmische bubbel doorprikken. De ongelijkheid in de verdeling van welvaart zal zowel binnenlands als internationaal niet oneindig vol te houden zijn. Migranten komen nu al hun gelijkheid opeisen.

Mogelijk loopt het autocratische schip averij op, omdat een land besturen iets anders is als een bedrijf aan winst helpen. Bovendien is de klimaatcrisis niet te ontkennen en zal ze het economisch systeem dwingen tot drastische aanpassing. Dan kan de wal het schip keren en ontstaat er in alle nood weer behoefte aan democratische waarden als medemenselijkheid, gelijkheid en oog voor minderheden. Misschien dat men dan vanuit het economische schema ook eindelijk door krijgt dat autocratisch geïnspireerde oorlogen bijzonder oneconomisch zijn als probleemoplossing.

Hoop op resistente en duurzame democratische schema’s doet leven.

Qatar dreigt de gasleveringen aan de EU stop te zetten.

Nordstream opgeblazen door de Yanks. De Yamal pijpleiding naar Duitsland dichtgedraaid door de Amerikaanse vazal Polen. CIA-project Oekraïne heeft ook de gaskraan dichtgedraaid en valt Turkstream aan.

Door de NCTV namens de NAVO bezettingsmacht bestuurd Nederland sluit de Groningse gasputten.

Beseft u al waar dit heen gaat ?

Hopelijk heeft u een uitgestrekt bos in uw achtertuin, schijt aan kapvergunningen en een bijl of kettingzaag en een houtkachel anders gaat u het koud krijgen de komende jaren en zal u ongekookte tulpenbollen eten die er niet zijn.

VS-vazal Qatar was de laatste die nog gas leverde aan Europa nadat de VS de Fransen uit Noord-West Afrika gejaagd hadden en de controle over de Trans-Sahara pijpleiding overgenomen hadden, waarmee Nigeria afgesloten werd van Europa.

Qatar dreigt de gasleveringen aan de EU stop te zetten als het een EU-richtlijn implementeert die bedrijven verplicht dwangarbeid en milieuschade in hun toeleveringsketens te voorkomen. Minister van Energie Saad Al-Kaabi zei dat Qatar de hoge boetes van maximaal vijf procent van de omzet niet kan accepteren.

Jup, de Amerikaanse marionetten die de politieke arm – EU – vormen van de Amerikaanse bezettingsmacht NAVO sluiten zelf de laatste gasleverancier af, nadat ze ook al de energiesancties in opdracht van de VS tegen Rusland Europa ingesteld hadden.

Qatar dreigt de gasleveringen aan de EU stop te zetten als de lidstaten de nieuwe wet die dwangarbeid en milieuschade bestrijdt strikt ten uitvoer legt. Minister van Energie Saad Al-Kaabi uitte tegenover de Financial Times zijn zorgen over de nieuwe EU-richtlijn die bedrijven verplicht hun toeleveringsketens te controleren op mensenrechtenschendingen en milieuschade. Als de EU op basis van deze wet sancties oplegt, zou Qatar de gasleveringen kunnen stopzetten.

De EU-richtlijn, aangenomen in 2024, verplicht bedrijven ervoor te zorgen dat er geen sprake is van dwangarbeid of milieuschade in hun productie- of toeleveringsketen. Bedrijven die deze eisen schenden, kunnen worden getroffen met flinke boetes – tot vijf procent van hun wereldwijde omzet. Dit betekent aanzienlijke financiële verliezen voor Qatar dat een sleutelrol speelt op de Europese energiemarkt als een van ‘s werelds grootste exporteurs van vloeibaar aardgas (LNG).

Minister Al-Kaabi waarschuwt voor de verstrekkende gevolgen van een dergelijke wet:

“Als ik vijf procent van de omzet die naar Europa gaat, verlies, ga ik niet naar Europa. Ik bluf niet”, zei hij.

Hij benadrukte dat dit niet alleen gevolgen zou hebben voor QatarEnergy, het staatsbedrijf van het emiraat, maar voor de hele staat Qatar, aangezien de inkomsten van het bedrijf rechtstreeks verband houden met de staatsfinanciën.

“Vijf procent van de inkomsten van QatarEnergy vertegenwoordigt vijf procent van de inkomsten van de staat Qatar.”

Qatar heeft zichzelf de afgelopen jaren steeds meer gepositioneerd als een belangrijke speler op de energiemarkt, waarbij het land ernaar streeft zijn vloeibaarmakingscapaciteit tegen 2027 uit te breiden van 77 miljoen naar 142 miljoen ton per jaar. Geconfronteerd met de toenemende concurrentie, vooral uit de Verenigde Staten, wil het land zijn marktaandeel in Azië en Europa veiligstellen.

De EU-richtlijn, die bedrijven verplicht de mensenrechten en milieunormen te respecteren, vertegenwoordigt een nieuwe stap in de inspanningen van de EU om duurzame en ethische bedrijfspraktijken te bevorderen. Deze vereiste is echter een uitdaging voor Qatar, omdat dit een aanzienlijke economische impact op het land zou kunnen hebben. Vooral in het licht van het EU-embargo op Russisch gas valt nog te bezien hoe de situatie zich zal ontwikkelen en of Qatar zijn dreigement om de gasleveringen aan Europa stop te zetten, zal uitvoeren.

Nibud: koopkracht meeste huishoudens verbetert, wel gering.

De koopkracht van de meeste huishoudens verbetert dit jaar, al is die verbetering wel gering. Zelfstandigen en gepensioneerden gaan er gemiddeld genomen juist op achteruit. Dat meldt het Nibud. De koopkrachtstijging komt volgens de voorlichter voor geldzaken onder andere doordat de lonen meer stijgen dan de prijzen.

De loonstijging valt waarschijnlijk zelfs nog iets hoger uit dan op Prinsjesdag werd verwacht, stelt het Nibud, op gemiddeld 4,5 procent. Daartegenover staat in de ramingen van het Centraal Planbureau een inflatie voor dit jaar van 3,2 procent. Maar niet alleen de lonen stijgen, ook verschillende uitkeringen. De bedragen waarmee de koopkracht van Nederlanders toeneemt, variëren volgens het Nibud tussen 1 euro en 65 euro per maand.

Het gaat dus maar om relatief kleine bedragen. 'Helaas merk je die loonstijging maar één keer per maand, terwijl je veel vaker aan de kassa of bij de pomp staat en dan elke keer weer schrikt van de prijzen', zegt Nibud-directeur Arjan Vliegenthart. 'De paar tientjes die je er misschien op vooruit gaat, kunnen gevoelsmatig snel verdampen.'

De lichte verbetering van de koopkracht heeft ook te maken met veranderingen rondom belastingen. Het Nibud verwijst daarbij onder andere naar een extra belastingschijf, waardoor onder meer mensen met een minimumloon voordeliger uit zijn. Maar ook verschillende toeslagen stijgen, zoals de zorgtoeslag en het kindgebonden budget.

Zzp'ers gaan er niet op vooruit, onder andere door de gedaalde zelfstandigenaftrek. Verder ziet het Nibud dat de indexatie van de aanvullende pensioenen is achtergebleven bij de verwachtingen. Daardoor gaat de koopkracht van gepensioneerden met een aanvullend pensioen er met 0,2 tot 1,3 procent op achteruit.

Topman Tata Steel Nederland: fabriek moet verkleinen als transitie niet lukt.

Tata Steel moet ‘aanzienlijk kleiner’ worden in Nederland als de ruimte die de staalfabrikant nodig heeft voor zijn verduurzamingsplannen niet wordt gecreëerd. Dat heeft Hans van den Berg, topman van de Nederlandse tak van Tata Steel, gezegd.

'We maken de transitie, omdat we hem willen maken, omdat er klimaatproblemen zijn. Maar de stijgende CO2-kosten, het klimaatakkoord, al die dingen, daar moeten we aan voldoen. Daar willen we ook aan voldoen en daar hebben we een plan voor', zegt Van den Berg. De plannen om duurzamer staal te produceren kosten miljarden en voor de financiering daarvan kijkt Tata ook naar de overheid.’

Als die randvoorwaarden en die ruimte voor de transitie niet gecreëerd worden, dan heeft dat grote consequenties voor het bedrijf en daarmee voor Nederland.' Van den Berg benadrukt dat Tata voor veel werkgelegenheid zorgt in de omgeving.

Gevraagd naar die consequenties zegt de topman dat het bedrijf dan 'aanzienlijk kleiner' moet worden. Het materiaal zal dan 'ergens anders' met meer CO2-uitstoot en mogelijk ook met vervuiling gemaakt moeten worden. Van den Berg benadrukt dat staal een basisproduct is dat ook essentieel is voor de energietransitie, zoals voor de bouw van windmolens.

Tata, in Nederland bekend van het hoogovencomplex bij IJmuiden, heeft plannen om het productieproces van staal te verduurzamen. Om staal te maken worden nu grote hoeveelheden steenkool verstookt. Om groen staal te maken wordt gebruikgemaakt van duurzame elektriciteit en waterstof.

Over de financiering van die plannen voeren Tata en de overheid 'constructief' overleg, zegt Van den Berg, die niet wil zeggen hoeveel geld het staalconcern van de overheid wil. Gevraagd naar de gevolgen voor Tata als het geld van de Nederlandse overheid er niet zou komen, stelt Van den Berg dat hij ervan uitgaat dat dat wel gaat gebeuren. 'Maar als we daar met elkaar helemaal niet uitkomen, zullen we een ander plan moeten verzinnen.'

Heel veel over Elon Musk en de gevaren.
Moeite met de lap aan engelse tekst? Vertaal deze dan naar Nederlands, het is tamelijk kloppend in de vertaling.
https://stateofthenation.info/?p=12910