Donald Trump heeft wat in werking gezet hoor, met zijn economische 'beperkingen' wat betreft het importeren van producten uit China

China, op zijn beurt, heeft nu besloten open kaart te spelen en naar buiten gebracht dat alle luxe producten van dure en luxe merken gewóón in China worden gefabriceerd

Dus jouw Louis Vuitton- of Gucci, Prada tas, jouw Rolex horloge en al jouw andere dure troep komt állemaal uit China en wordt daar héél goedkoop gefabriceerd en verscheept naar land van aankomst waar de bekende merken hun logootjes plakken om jou hiervoor vervolgens TORENHOGE bedragen te laten betalen

Oeiii, als dát maar niet uitkomt. Niet verder vertellen he?

https://vm.tiktok.com/ZNdF6tvTc/

#consument #china #trump #import #luxeproducten #luxemerken #economie

Eerlijke energierekening nu!
Wist je dat huishoudens 32 keer zoveel belasting betalen op energie als grote bedrijven?
Tijd voor actie: verlaag de belasting op energie!

#Energie #BtwOmlaag #GelijkeBehandeling #StopOneerlijkeRekening
https://www.metronieuws.nl/geld-carriere/2025/04/roep-om-btw-verlaging-energie-energierekening/

China slaat keihard terug, ‘heeft een hogere pijngrens dan de VS’

De Chinese reactie op de importheffingen die Trump het land oplegt, gaat de Verenigde Staten pijn doen, zegt sinoloog Boudewijn Poldermans van de Netherlands China Business Council. 'Dit gaat echt pijn doen en China heeft een hogere pijngrens dan Amerika.'

Afgelopen nacht gingen nieuwe Amerikaanse importheffingen in, waaronder een nieuwe heffing op producten uit China die het totaal voor dat land op 104 procent brengt. China sloeg direct terug en kwam met heffingen op Amerikaanse landbouwproducten zoals sojabonen, gerst, rundvlees en varkensvlees. Amerikaanse kip komt China zelfs helemaal niet meer in. 'Het worden gouden tijden voor de Nederlandse vleesindustrie', zegt Poldermans.

Additioneel: Trump kan de verkiezingsbeloften die hij de landbouwsector deed niet meer nakomen. Ook zet China de handrem op de export van zeldzame aardmetalen naar de VS zoals samarium, iets wat volgens Poldermans de toeleveringsketen van het Pentagon gaat raken, 'die kunnen de meest geavanceerde wapensystemen niet meer maken'.

China zal ook niet meer samenwerken met de VS om de fentanyl-epidemie te bestrijden en beperkt de deelname van Amerikaanse dienstverleners aan het Chinese economische verkeer. Zo mogen Amerikaanse advocatenkantoren en financials geen Chinese bedrijven meer bedienen, mogen Amerikaanse films niet meer in Chinese bioscopen vertoond worden en worden onderzoeken gestart naar Amerikaanse bedrijven die van Chinees intellectueel eigendom profiteren. Ten slotte overweegt Beijing om de renminbi te devalueren om de eigen export te bevorderen.

'Het doel is om Amerikaanse bedrijven zo onder druk te zetten dat ze op hun beurt weer Trump onder druk gaan zetten', zegt Poldermans. 'En om geen gezichtsverlies te lijden.' Donald Trump heeft deze reactie van de Chinezen niet verwacht, denkt Poldermans. De sinoloog wijst erop dat China eerder niet zo hard van stapel liep, maar dat er nu wel hard wordt teruggeslagen. 'Dit gaat pijn doen, en China heeft een hogere pijngrens dan de Amerikanen.'

De ramkoers die China inzet is niet alleen om geen gezichtsverlies te lijden, volgens Poldermans werkt praten niet en is het moeilijk onderhandelen met Trump. 'De enige manier om aan tafel te komen is heel hard terugslaan.' Poldermans heeft geen idee waar dit eindigt, volgens hem heeft China zich tijdens de eerste regeerperiode van Trump voorbereid op een handelsoorlog. 'China zat niet stil en is op zoek gegaan naar andere afzetmarkten zoals de BRICS-landen, Zuid-Amerika, Zuidelijk Afrika, Korea en Japan. Er worden nu ook andere deals gesloten met landen in Zuidoost-Azië.'

Laat onverlet dat Chinese bedrijven pijn lijden. Volgens de South China Morning Post dumpen sommige Chinese exporteurs hun zendingen halverwege de reis en dragen ze hun containers over aan rederijen om de verpletterende heffingskosten te vermijden. Volgens een anonieme medewerker van een Chinees exportbedrijf is het containervolume van zijn bedrijf naar de VS gekelderd van 40 tot 50 containers per dag naar slechts drie tot zes als gevolg van de nieuwe heffingen.

“Bloomberg”: Europa heeft weer een enorm gasprobleem.

De gasreservoirs in Duitsland zijn grotendeels leeg, maar met het oog op de huidige zeer hoge prijzen is opnieuw vullen heel duur. De oplossing van dit probleem – de weder opname van gasleveringen uit Rusland – is echter politiek ongewenst. De rekening betalen de verbruikers.

Het kleine Duitse dorp Rehden, halverwege tussen Hamburg en Frankfurt, is het ongelooflijke brandpunt voor de volgende fase van de Europese energiecrisis, aldus “Bloomberg” in een actueel artikel (betaalmuur). Twee kilometer onder de oppervlakte bevindt zich Duitslands grootste aardgasreservoir, dat genoeg gas kan opslaan om 2 miljoen huishoudingen een jaar lang te verwarmen. Nu bijna leeg, bedragen de kosten voor het bijvullen voor de komende winter met de actuele prijzen bijna € 2 miljard.

Maar een ooit routinematig proces is voor vragen geweken wanneer het reservoir gevuld moet worden en wie de rekening betaalt. Op het spel staan: de stookkosten voor Duitse families in de komende winter, de verzorging van de Duitse industrie – en voor politieke beleidsmakers een potentiële inflatie verrassing. De ondergrondse opslag Rehden, die zich uitrekt over een oppervlakte van ongeveer 60 hectare, is nu de gijzelaar van een kat-en-muisspel tussen grondstofhandelaars, verzorgingsondernemingen en Brusselse reguleringsinstanties.

Het resultaat, dat zich in tientallen andere Europese gasreservoirs herhaalt, zal het zomerseizoen voor de markt bepalen, die dinsdag officieel begon, toen de handelaars de boeken voor de winter 2024-2025 afsloten. Als er niets verandert, zal het zomerseizoen het vijfde opeenvolgende zijn, waarin Europa met hoge prijzen en onzekere verzorging op grond van de Russische invasie in Oekraïne kampt.

Eigenlijk worden de gasreservoirs tijdens de lente- en zomermaanden opnieuw gevuld, terwijl de vraag relatief gering is. In deze periode zijn de prijzen normaal gesproken ook voordeliger, zodat verzorgingsondernemingen en handelaars ook in de wintermaanden tegen naar verhouding goede prijzen kunnen leveren. Maar op dit moment bevinden de prijzen zich op winterniveau, zodat ze – plus opslagkosten en winsten – een duidelijke prijsstijging bij de consumentenprijzen in de winter met zich mee zouden brengen.

De Europeanen staan er wat betreft gasvoorraden nog slechter voor dan in de jaren daarvoor. Waren de gasreservoirs na de beide laatste winters nog voor meer dan de helft gevuld, nu zijn ze dit, maar voor een derde deel. O.a. ook vanwege de koude winter en de vele dagen met donkerflauwte, die tot een grotere behoefte door de gascentrales leidden. Tot 1 november moeten de gasreservoirs echter volgens EU-voorschriften weer voor 90% gevuld zijn – wat de druk verhoogt. Ook, omdat men zulke hoeveelheden aardgas niet gewoon binnen enkele weken kan opslaan.

Voor de mensen en voor de ondernemingen in Duitsland en Europa zou dat heel duur kunnen worden. Of, omdat ze moeten rekenen op duidelijk hogere gasprijzen, of omdat de regeringen belastinggelden gebruiken om een deel van de kosten over te nemen. Maar hoe dan ook – het wordt duur. Tenminste, zolang de betrekkingen met Moskou zich niet enigszins normaliseren.

Nord Stream weer in gebruik nemen? Franse energiechef met brisante prognose.

De verwoeste Russisch-Duitse Nord Stream pijpleiding door de Oostzee wakkert speculaties aan. Een deze dagen bevestigde de Russische minister van Buitenlandse Zaken, Sergej Lavrov, dat er door de VS en Rusland ook over de toekomst van de in 2022 zwaar beschadigde pijpleiding gepraat zou worden. Van de vier leidingen van de gasleiding is er nog eentje intact, via welke de gasdoorvoer weer gestart zou kunnen worden.

Nu heeft nog een andere speler het woord genomen. Patrick Pouyanné, chef van de Franse energiereus “Total Energies”, waagde op een industrieconferentie in Berlijn de provocatieve prognose: “Ik zou niet verbaasd zijn wanneer wanneer twee van de vier leidingen weer in bedrijf zouden worden genomen – maar niet alle vier.”

Pouyanné heeft een overtuigend argument aan zijn kant. Hij vestigt er de aandacht op dat Europa ondanks alle inspanningen tot diversifiëring nog steeds Russisch gas nodig zou zijn om concurrerend te blijven. “Het is onmogelijk om met Russisch gas te concurreren wanneer men LNG uit andere regio´s importeert”, zei hij, en uitte daarmee indirect kritiek op de poging de Russische leveringen door fracking-gas uit de VS te compenseren. Vooral Duitsland heeft hiertoe besloten, moet daar echter al jarenlang flink meer voor betalen. Pouyanné legde de vinger op de wond en zei: “De vraag is: kunnen we werkelijk afzien van Russisch gas? Ik denk dat Centraal-Europa dat niet zal lukken.”

Sinds kort wordt er achter de schermen ijverig over Nord Stream onderhandeld, waarbij ook de VS betrokken zijn. Dat is des te explosiever, aangezien er sprake is van de beschuldiging dat de Amerikaanse regering onder president Joe Biden in 2022 het bevel tot de vernietiging van de pijpleiding zou hebben gegeven, nadat ze dit in februari van dat jaar, n.a.v. het kennismakingsbezoek van de Duitse bondskanselier Olaf Scholz (SPD) in Washington, zelfs nadrukkelijk had aangekondigd.

Steeds meer werkenden in armoede.

Zes op de tien organisaties die armoede bestrijden, noteerden het afgelopen jaar een toename van mensen die een beroep doen op armoedehulp. Dat gebeurt ook steeds meer door mensen met een betaalde baan. Dat is de uitkomst van een onderzoek in opdracht van het Armoedefonds. ‘Een zorgwekkende trend’, stelt de organisatie.

Mensen hebben moeite met het betalen van boodschappen, hebben schulden en geen of te weinig financiële buffers. 'Hierdoor hebben ze niet altijd toegang tot basisproducten, zoals voedsel, verzorgingsproducten of kleding. Het hebben van shampoo, tandpasta en tandenborstels is niet vanzelfsprekend', aldus het Armoedefonds.

'Eén tegenvaller en de problemen stapelen zich op. En van de een op de andere dag leef je ineens in armoede. Dit zien we steeds vaker gebeuren', zegt Henk de Graaf, directeur van het Armoedefonds. Vooral alleenstaande ouders, alleenstaanden zonder kinderen, stellen met kinderen en AOW'ers/ouderen vroegen vaker om hulp.

Mijn Taalbad is een Potpourri van Invloeden
Mijn hoofd is een chaos.
Waat is t’r aan de handj? Wie kömp ’t?
Der sit in ferhaal yn myn holle, hoe fertel ik it?
Dit is 'n mengelmoes van tale, gemeng.
Es wird alles gut, zuerst müssen wir allem seinen Platz geben
Allee, da komwel.
’t hed tied nodig
D'Enn ass a Siicht

Ik ben Kylian, en mijn teksten bevatten gegarandeerd taalfouten.
Vaak moedwillig, maar soms ook door een talenmix. In mijn hoofd bevinden zich namelijk meerdere talen. Ik ben een geboren en getogen Limburger en hou van mijn land, de spraak, de taal en de mensen, maar: Ik ben geen zuivere Limburger. Mijn taalkundige reis is er een die gevormd is door een bont gezelschap van dialecten en talen, een kleurrijke lappendeken geweven door mijn familiegeschiedenis en mijn omgeving.

Mijn ontwikkeling begon, zoals voor velen in Limburg, met Limburgs. Pa en ma spraken het, dus dat werd mijn moedertaal. De tweede taal die zich aandiende was Duits, via de familie van een van mijn grootouders. De derde taal die ik meekreeg was Engels, afkomstig van een van mijn andere grootouders. Oeps, nu volgt het Fries, via de derde grootouder. En toen Afrikaans, via de vierde grootouder. Een waar linguïstisch buffet!

Je zou verwachten dat Nederlands nu aan de beurt was, maar nee. Ik had een oppas, en die kwam uit Brabant. Dus nog steeds geen officieel Nederlands in mijn jonge leven. Toen kwam de tijd dat ik ging buitenspelen. De meeste kinderen spraken Limburgs, uiteraard, maar: er waren ook kinderen die enkel Nederlands spraken. Pas toen leerde ik Nederlands, de taal die ik nu gebruik om dit verhaal te vertellen. Later, toen ik alweer bijna de lagere school verliet, heb ik aan dat toch al behoorlijke taalpakket nog Vlaams en Luxemburgs toegevoegd. Waarom ook niet, toch?

Mijn Nederlands is, hoewel het meestal wel goed lijkt, dus niet volgens het groene boekje. Zinsopbouw, woorden en zelfs spelling wijken hier en daar af van de zogenaamde norm. Ik ben wie ik ben, en mijn taal is een reflectie daarvan.

Het gevolg is: dat ik soms iets neerpen wat op Nederlands lijkt, maar een Afrikaanse zinsopbouw heeft. Misschien schemert de Duitse afkomst erin, met een onhandige woordvolgorde. De Limburgse invloed is bijna altijd wel ergens te vinden in mijn verhalen, in een onverwachte woordkeuze of een bepaalde expressie. Maar ja, dat ben ik, en dat vind je dus ook in mijn verhalen terug. Ik schrijf zoals ik spreek, en ik spreek zoals ik geleefd heb.

Het voordeel van zoveel talen beheersen is, dat je je bijna overal ter wereld verstaanbaar kunt maken. Het nadeel? Bijna iedereen spreekt je aan op je taalgebruik. Ik ben een wandelende, sprekende taalfout, blijkbaar.

Want soms, dan klink ik Afrikaans terwijl ik me in Duitsland bevind en daar een Nederlander passeer die denkt dat ik van België kom… Het is een wonder dat ik nog niet compleet in verwarring ben geraakt. Maar ergens, in die chaos van talen en dialecten, vind ik mijn eigen, unieke stem. En die deel ik graag met jullie.

Tijd voor Koffie.