"Als mensen het te goed hebben beginnen ze altijd te verlangen naar iets nieuws" - Jacob Grimm.

We wensen iets, werken ernaar toe, genieten er even van.
Maar dan opnieuw verlangen we naar iets nieuws.

Het is de cyclus nooit genoegen.
Maar als een paradox ook die van groei.

Zodra wij ons voor een tijdje goed voelen, is er een wens voor iets nieuws.
Een vernieuwende situatie, een nieuwe gebeurtenis.
Blijven we te lang hangen in dat wat we eerst zo graag wouden, worden we ongelukkig.

----
Ga stralen als de zon en wordt bewust van de onbewust (remmende) processen, en vindt je ware zelf.
Kijk voor het aanbod in de link in mijn profiel
--
English: We desire something, work toward it, enjoy it for a while.
But then again we desire something new.

It is the cycle of never satisfied.
But as a paradox, it is also the cycle of growth.

As soon as we feel good for a while, there is a desire for something new.
A renewing situation, a new event.
If we stay too long in what we first wanted so much, we become unhappy.

----
Start shining like the sun and become aware of unconscious (inhibiting) processes, and find your true self.
Look for the ways to fly with me at link in my profile

#Mentalhealth #consciousness #positivevibes #quotes #fairytales #jacobgrimm #psychologie #psyche #motivation #wisdomquotes #wisdom #bewustzijnsontwikkeling #groei #mindsetshift #mindset

Dit gebeurt werkelijk met zogenaamde 'targeted individuals', waarvan ík er ook 1 ben...

https://vm.tiktok.com/ZNeEYF6K4/

#targetedindividuals

Ach, wat een vreselijk nieuws. Arme Ysera is overleden, zie ik net op Tiktok.

Ysera was een poes die leed aan 'neuro degeneratieve ziekte', een hersenaandoening waardoor zij niet meer kon lopen en haar pootjes krom trokken.

Vorig jaar nog werd zij verkozen tot 'America's favourite pet'. ❤️

Haar eigenaars maakten dagelijks video's over hoe ze Ysera het best mogelijke leventje konden geven, ongeacht haar omstandigheden.

Vanmorgen is zij overleden 😢

Ik volgde haar met plezier en zal haar enorm gaan missen en wens haar eigenaars enorm veel sterkte met dit vreselijke verlies.

Ysera was héél bijzonder en zal voor altijd worden gemist 😢

Vaarwel lieve Ysera 🥹💔

https://vm.tiktok.com/ZNeE28rmm/

Wát is hier met Elon Musk aan de hand? 🤔

https://vm.tiktok.com/ZNeE2LCgh/

Vrees voor 'puinhoop' door pensioenreferendum NSC en BBB.

Pensioenfondsen, werkgevers en vakbonden zien niets in plannen van BBB en NSC om een referendum te houden over het nieuwe pensioenstelsel. Het plan zou zorgen voor onzekerheid en extra kosten. Vakbond CNV spreekt zelfs over een mogelijke puinhoop.

De twee kabinetspartijen willen dat pensioendeelnemers zelf kunnen bepalen of ze overgaan naar het nieuwe pensioenstelsel of bij het oude willen blijven. Dit moet ze meer inspraak geven in de opbouw van hun pensioen.

Afhankelijk van de uitslag van het referendum zouden pensioenfondsen hierdoor twee systemen naast elkaar moeten hanteren. Eentje voor mensen die over willen naar het nieuwe stelsel en eentje voor wie dat niet wil.

De fondsen zien dat als een groot probleem. Ambtenarenfonds ABP, de grootste van het land, noemt een mogelijk referendum "de bijl aan de wortel van het nieuwe pensioenstelsel. Het is ongehoord dat de spelregels nu nog gewijzigd zouden worden." Daarmee doelt het fonds op het feit dat het nieuwe stelsel al in 2023 is ingevoerd.

De verschillen tussen het oude en nieuwe pensioen

Van een pot per pensioenfonds waarbij iedereen aanspraak maakt op een deel, naar individuele pensioenpotjes.
Van korten als het fonds er financieel niet zo goed voorstaat, naar ieder jaar een beetje korten of verhogen op basis van beleggingsprestaties.
Van de oneerlijke doorsneepremie voor jong en oud, naar inleg voor je eigen potje.

Dat laatste verdient wat extra uitleg. Iedereen in een pensioenfonds legt nu dezelfde premie in voor de gezamenlijke beleggingspot. Maar omdat je geld voor jongeren veel langer kunt beleggen, is de inleg voor jongeren eigenlijk te hoog en die van ouderen te laag. In het nieuwe stelsel gaat je eigen inleg naar je eigen potje en wordt voor jongeren risicovoller belegd dan voor ouderen.

Het probleem bij de overgang naar het nieuwe stelsel is dat een gezamenlijke pensioenpot moet worden verdeeld naar miljoenen individuele potjes. Dat is voor de fondsen een ingewikkelde operatie. Ze hebben voor deze overgang de tijd gekregen tot 2027. Enkele fondsen zijn al volledig overgegaan, terwijl andere volop voorbereidingen hebben getroffen.

"Wij liggen met onze voorbereidingen goed op koers en gaan door op de ingeslagen weg", zegt ABP-bestuursvoorzitter Harmen van Wijnen. "Het zou dan ook bijzonder onverstandig zijn als de politiek nu nog een spaak in de wielen zou steken."

Volgens Van Wijnen zorgt het referendum niet voor verbetering. "Sterker nog: het is ronduit slecht voor onze deelnemers. Het kan leiden tot onnodige complicaties, onbetaalbare uitvoering, uitstel of mogelijk zelfs afstel van de broodnodige vernieuwing van ons stelsel."

Ook vakbond CNV ziet niets in het pensioenreferendum. Het zou leiden tot veel schade en zorgen voor een puinhoop. "De trein richting het nieuwe stelsel rijdt al een paar jaar door. Nu aan de noodrem trekken, saboteert het pensioenstelsel. Volstrekt onverantwoord."

De bond wijst erop dat het nieuwe stelsel er kwam na lange onderhandelingen en na goedkeuring van de Eerste en Tweede Kamer. "Er is dus geen enkele reden om nu een extra referendum te houden."

De christelijke vakbond stuurde onlangs samen met enkele andere bonden en werkgeversorganisaties een brief aan de Tweede Kamer. Daarin zijn ze eensgezind: laat de overgang naar het nieuwe stelsel doorgaan. Zo niet, dan kost dat veel geld en veel tijd, terwijl de pensioendeelnemers daar volgens hen niet beter van worden.

Het justitieapparaat: bevooroordeeld, partijdig en altijd klaar om ‘zielige’ migranten te beschermen.

Afgelopen week is weer eens duidelijk geworden hoe bevooroordeeld ons rechtssysteem is. Zo werd bekend dat de daders van (groeps)verkrachting en mishandeling van een 31-jarige vrouw slechts zeer mild werden gestraft. De hoogste straf die door de rechter werd opgelegd aan drie minderjarige migranten die zich schuldig maakten aan deze barbaarse daad is slechts vijftien maanden jeugddetentie, waarvan drie maanden voorwaardelijk. De andere migranten kwamen er met nog lichtere straffen vanaf: respectievelijk twaalf, waarvan drie voorwaardelijk en vier maanden jeugddetentie.

Sportlessen en bordspelletjes

Kortom, hooguit één jaar jeugddetentie – in de praktijk wat sportlessen voor ‘discipline’ en bordspelletjes voor afleiding – voor het ernstig mishandelen en (groeps)verkrachten van een weerloos slachtoffer. Het is werkelijk te krankzinnig voor woorden. En het staat bovendien in geen enkele verhouding tot wat die arme dakloze vrouw heeft moeten doorstaan. Ze werd door de politie ernstig toegetakeld aangetroffen. Zij heeft, in tegenstelling tot de daders, levenslang.

Dit doet voor de rechter echter niet ter zake. De daders zijn namelijk minderjarige migranten. De rechter overweegt dat “een gebrek aan toezicht en begeleiding mogelijk een rol hebben gespeeld bij de delicten”. Ah ja, want een gebrek aan toezicht en begeleiding zorgen ervoor dat je dus maar een weerloos slachtoffer gaat (groeps)verkrachten en mishandelen. Tuurlijk joh. Hartstikke logisch. Het is werkelijk de wereld op z’n kop: een wereld waarin daders worden beschermd en slachtoffers het nakijken hebben – enkel en alleen omdat de daders in dit geval migranten zijn. Iedereen denkt het, maar niemand durft het te benoemen.

“Zwakbegaafd”

En dit is niet de enige zaak waarin dit zichtbaar wordt. Ook de Afrikaanse daders van de brute moord op de 21-jarige Jimmy, die zijn zusje probeerde te beschermen toen dezelfde migranten haar lastigvielen, kregen slechts lichte straffen: respectievelijk zes maanden, achttien maanden en – de enige uitzondering – veertien jaar cel. De rechter woog hier mee dat de migranten een zeer laag IQ hebben. Ze zijn “zwakbegaafd” en dus overzien ze de consequenties van hun daden niet en worden ze minder zwaar gestraft, aldus de rechter.

Ah, daar hebben we weer zo’n mooi staaltje juridisch acrobatiek: dit keer is een beperkte intelligentie kennelijk een “reden” om iemand dus maar dood te steken. Sure. Het lijkt wel alsof de rechters altijd wel iets kunnen vinden om het zeer gruwelijke en gewelddadige gedrag van migranten te rechtvaardigen. Heeft iemand een normaal IQ? Dan is er vast onvoldoende toezicht geweest. Heeft iemand een laag IQ? Dan is dat de reden voor het gedrag. Er volgt in ieder geval nooit een straf die rechtdoet aan de ernst van de barbarij van de allochtone daders.

Zo ook in de laatste zaak die deze week de aandacht trok: namelijk die van de veroordeling van de migrant Musab O. die slechts vier maanden cel kreeg opgelegd, waarvan één maand voorwaardelijk, 350 euro boete en één jaar rijontzegging voor het dood rijden van de 16-jarige Zara bij een illegale straatrace. De rechter oordeelt dat er sprake is van een “ongeluk” – dat dit ongeluk wel ernstig in de hand wordt gewerkt als je zonder rijbewijs op een motor stapt om deel te nemen aan een illegale straatrace, zoals de migrant in dit geval deed, doet kennelijk niet ter zake.

Blanke levens doen er (niet) toe

Tegenover deze milde straffen voor migranten die mensen vroegtijdig uit het leven rukken of voor het leven beschadigen staat een zware veroordeling voor degenen die het waagden om de tekst “White lives matter” te projecteren op de Erasmusbrug in Rotterdam. Het is op zichzelf al bizar dat het aangeven dat blanke levens ertoe doen volgens justitie kennelijk racistisch en dus strafbaar is. Maar het is ronduit krankzinnig dat er op het projecteren van een simpele tekst meer gevangenisstraf volgt dan voor een (groeps)verkrachting of brute moord.

Laten we het eens tegenover elkaar zetten. (Groeps)verkrachten van een dakloze vrouw: vier maanden cel. Doodsteken van een 21-jarige die zijn zusje wil beschermen: zes maanden cel. Het projecteren van de tekst “White lives matter”: zes maanden cel. Kortom, in ons land kun je beter een (groeps)verkrachting begaan dan dat je wat woorden projecteert op een object.

Zielige migranten

Het maakt me witheet en kotsmisselijk. Het is gewoon niet meer uit te leggen. Het geeft bovendien duidelijk aan hoe het gesteld is met justitie: als je migrant bent of een laag IQ hebt (of beide, nog beter) dan is er altijd wel een excuus voorhanden om zelfs de gruwelijkste daden goed te praten. Migranten zijn immers “zielig” en moeten beschermd worden.

Aangifte tegen Marjolein Faber wegens ambtsdelict.

Carolus Grütters, die als research fellow is verbonden aan het Centrum voor Migratierecht, doet aangifte tegen Marjolein Faber. De minister van Vreemdelingenhaat vormt volgens haar eigen inspectie van Justitie en Veiligheid een gevaar voor asielzoekers en medewerkers in Ter Apel. Omdat Faber verantwoordelijk is voor deze groepen is er sprake van een ambtsmisdrijf. Hij legt het uit met behulp van een vergelijking:

“Stel dat de zorg voor een baby aan een nachtzuster is toevertrouwd. En die zuster doet de baby in bad en laat die dan willens en wetens verdrinken. Terwijl verontruste collega’s het op tv-schermen zien gebeuren en de zuster proberen te bewegen om in te grijpen, doet de zuster helemaal niets. Ze kijkt instemmend toe hoe de baby verdrinkt. Gevraagd naar haar motief zegt de nachtzuster: „Nederland kan het niet meer aan. De instroom van nieuwe kinderen moet maximaal worden beperkt.” Vervang de nachtzuster door minister Marjolein Faber (Asiel en Migratie, PVV) en je hebt de situatie in het vluchtelingen aanmeldcentrum in Ter Apel.”

Vorige week luidde de Inspectie Justitie en Veiligheid de noodklok vanwege de veiligheid en de leefbaarheid in het asielaanmeldcentrum in Ter Apel. “Medewerkers en bewoners lopen hierdoor zeer ernstige veiligheidsrisico’s”, aldus de toezichthouder. Volgens de Inspectie kan alleen de minister verandering brengen in de situatie, en wel door te zorgen voor een goede door- en uitstroom van asielzoekers.

De Inspectie is bepaald niet de eerste die waarschuwt voor de mensonterende omstandigheden in Ter Apel. Ook de gemeente zelf heeft herhaaldelijk aan de bel getrokken. Tot noemenswaardige actie in politiek Den Haag leidt dat niet. De PVV-minister wil dat de chaos blijft voortduren. En de vier partijen die een coalitie vormen, weigeren Faber ter verantwoording te roepen. “In het huidige ‘fractieleiders-kabinet’ is de asielportefeuille toebedeeld aan de PVV van Geert Wilders en de overige coalitiepartijen gedragen zich daarbij als braaf klapvee”, schrijft Grütters.

“Is er dan een alternatief? Jazeker: deze minister kan strafrechtelijk worden vervolgd. Artikel 355 Wetboek van Strafrecht biedt die mogelijkheid. Daarin staat: „Met gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren (…), worden gestraft de ministers (…) die opzettelijk nalaten uitvoering te geven aan de bepalingen van de Grondwet of andere wetten (…), voor zover die uitvoering wegens de aard van het onderwerp tot hun taak behoort of uitdrukkelijk hun is opgedragen”. Dat is helder. Hierbij mijn aangifte.”

'Het mag niet, maar wat kan mij dat schelen?!'

Hans Boutellier, bijzonder hoogleraar Polarisatie en maatschappelijke veerkracht aan de Vrije Universiteit, bespreekt de morele context van de drugsindustrie en de uitdagingen bij de aanpak ervan. Hij stelt dat de normalisering van drugsgebruik in Nederland een moreel klimaat heeft gecreëerd waarin profiteren zonder scrupules mogelijk is. Dit maakt handhaving moeilijk en frustreert de aanpak van drugscriminaliteit.
Serieus probleem

Nederland kampt met een serieus drugsprobleem, zichtbaar in de hoge frequentie van grote drugsvangsten en de aanwezigheid van drugslaboratoria. De drugsindustrie opereert in een context van verbod, normalisering en profijt, wat leidt tot een moreel ambigue situatie. Dit gebrek aan eenduidigheid faciliteert de consumptie, handel en productie van drugs, en maakt onbeperkte rekrutering van actoren mogelijk.

Boutellier onderscheidt drie categorieën burgers in relatie tot de drugseconomie: consumenten, onverschilligen en betrokkenen. De meeste Nederlanders hebben niets met drugs en zijn onverschillig, terwijl een aanzienlijk aantal mensen profiteert van de drugseconomie. De normalisering van drugsgebruik heeft een typisch Nederlands tintje vanwege het gedoogbeleid dat in de jaren zeventig werd ingevoerd.

De auteur bespreekt twee opvattingen om de morele kloof tussen wet en naleving te overbruggen: verheviging van de war on drugs en regulering en legalisering vanuit het perspectief van de gezondheidszorg. Beide benaderingen hebben hun beperkingen. De criminele drugseconomie laat zich niet inbinden door meer repressie, en legalisering zou alleen effectief zijn op basis van internationale afspraken.

Boutellier pleit voor een driesporenbeleid: repressie, preventie en regulering. Repressie richt zich op het frustreren van het criminele verdienmodel en het strafrechtelijk vervolgen van de gevaarlijkste figuren. Preventie vereist samenwerking tussen het sociale domein en de veiligheidswereld, waarbij jongerenwerkers en politie samenwerken om jongeren de goede kant op te duwen. Regulering houdt in dat bepaalde vormen van drugsgebruik beheerst worden toegestaan, zoals XTC in clubverband of verstrekking aan verslaafden.

Het artikel concludeert dat een open maatschappelijk debat over de rol en betekenis van drugs noodzakelijk is om de morele onduidelijkheid te verminderen en geïnformeerde politieke besluitvorming mogelijk te maken. Dit debat moet gericht zijn op meer begrip en kennis over de ervaringen, belangen en beweegredenen rond drugs.

‘Hier is het bewijs dat Nederland volledig is doorgeslagen!’

Minister van Financiën Heinen heeft een brief naar de Tweede Kamer gestuurd waarin hij zijn zorgen uit over de idiote regelgeving in Nederland waardoor particulieren en ondernemers onmogelijk een bankrekening kunnen openen.

Momenteel hebben banken volgens de Nederlandse Vereniging van Banken 13.000 mensen in dienst voor de aanpak van witwassen, wat neerkomt op één van de vijf bankmedewerkers.

Volledig doorgeslagen

Er zijn veel signalen en voorbeelden uit de praktijk waaruit blijkt dat de inzet van banken nu disproportioneel uitpakt voor klanten en onvoldoende gericht is, schrijft de minister.

Ondernemers en burgers ervaren moeite met het openen van een betaalrekening of kunnen helemaal geen rekening openen, voegt hij toe. “Uit onderzoek blijkt dat 6 procent van de ondernemers te maken heeft met problemen bij het openen of behouden van een betaalrekening.”

Het gevolg is dat een deel van de bevolking en bedrijven geen bankrekening heeft. De rest wordt geconfronteerd met torenhoge bankkosten, omdat banken elk jaar 1,4 miljard euro moeten ophoesten om die 13.000 werknemers te betalen, merkt belegger, columnist en youtuber Jeroen Blokland op. “Dit is het bewijs dat Nederland volledig is doorgeslagen!”

“Ik vraag me serieus af hoe het zover heeft kunnen komen,” aldus Blokland. “Regelgeving is belangrijk, maar als je doorslaat, en elk begrip van de werkelijkheid verliest, werkt dit extreem verstikkend, voor zowel de maatschappij als de economie.”

Financieel expert Ab Flipse wijst erop dat die 13.000 medewerkers, die dus 1,4 miljard euro kosten, 200 miljoen euro opsporen. “Ondertussen is niemand bezig met de aanpak van zwartwassen, terwijl ons dat 14 miljard euro per jaar kost!”