Vandaag is de sterfdag van mijn lieve vader die 19 jaar geleden vlak voor mijn ogen dood neerviel, vlak voor de kerst. Het staat voor altijd op mijn netvlies gegrift hoe hij zijn laatste adem uit gorgelde. 's Middags had ik nog met hem in de tuin staan werken, er leek niets aan de hand.

Toen hij mijn moeder afhaalde van het busje dat haar thuisbracht omdat zij 3 keer per week naar de dagopvang ging gebeurde het ineens.

Acute hartstilstand. Zijn hart was op 😓

Vanaf dat moment zat ik met de zorg voor mijn demente moeder die vier jaar later helaas ook overleed 😢

Mijn broer en zus lieten mij aan mijn lot over en lieten mij de zorg voor mijn moeder helemaal alleen doen en zij keken niet eens naar haar om. Maar ik heb nergens spijt van want ik had het allemaal voor haar over.

Lieve papa, waar u ook bent, u bent geen dag uit mijn gedachten ❤️