Dit is het mysterieuze World Economic Forum.
Iedere januari vindt het jaarlijkse feestje van de economische en politieke elite van de wereld plaats: de vergadering van het World Economic Forum (WEF). In het Zwitserse Davos zullen van over de hele wereld duizenden mensen (soms per privévliegtuig) samenkomen om onderwerpen te bespreken op het gebied van economie, gezondheid, klimaat en milieu. Maar wat is het WEF nou precies, en waarom is het Forum het middelpunt van zoveel extreme complottheorieën?
In 1971 zag het WEF, toen nog onder de naam European Management Forum, het licht dankzij oprichter Klaus Schwab. Het doel van Schwab, die hoogleraar economie is aan de Universiteit van Genève, is om de samenwerking tussen overheden, bedrijven en organisaties te verbeteren. In eerste instantie om de strijd met de Amerikaanse economie aan te kunnen. Maar inmiddels is het uitgegroeid tot een club die de globalisering en wereldhandel wil verbeteren, net zoals het de klimaattransitie wil versnellen en versoepelen. Voor Schwab is dit jaar zijn laatste jaar als leider van het WEF.
Het idee van Schwab ontstond vanuit zijn theorie van stakeholder capitalism. Binnen dat idee is een bedrijf er niet alleen om de belangen van aandeelhouders te dienen, maar juist voor iedereen die een belang (stake) heeft bij het bedrijf. Dat kunnen mensen zijn binnen het bedrijf, zoals managers, maar ook extern kunnen mensen een belang hebben bij een organisatie of een bedrijf, zoals overheden, universiteiten, sectoren, maar ook de samenleving en het klimaat.
Maar het WEF bleef groeien. Waar de basis lag bij bedrijven, is het WEF inmiddels een orgaan geworden waar politieke, economische, maatschappelijke en academische kopstukken bijeenkomen. Het gaat om onder andere om (westerse) staatshoofden en ministers, belangrijke hoogleraren, ceo's van multinationals en de kopstukken van grote maatschappelijke organisaties.
Inmiddels is het World Economic Forum uitgegroeid tot een club waarbij meer dan 390 bedrijven uit ruim 60 landen zijn aangesloten. In dat rijtje kom je niet zomaar terecht, benadrukt het WEF. Lid worden kan alleen op uitnodiging en gebeurt pas na 'uitvoerig onderzoek' op basis van specifieke criteria. Daarbij wordt er onder andere gekeken naar hoe innovatief, disruptief en invloedrijk een potentieel lid kan zijn. Lid zijn kost geld, een bedrag van omgerekend 60.000 tot wel 600.000 euro.
Ieder jaar in januari vergaderen de leden dan in het Zwitserse Davos over de volgens hen belangrijkste thema's die in de wereld spelen. Zo was het thema in 2019 de globalisering, in 2020 de verduurzaming van de wereld, in 2021 'The Great Reset' en in 2022 het terugwinnen van het vertrouwen. Voor 2023 stond 'samenwerken in een gefragmenteerde wereld' op de agenda. In 2024 was het thema 'Vertrouwen Terugwinnen' en voor dit jaar zal het hoofdonderwerp de 'Samenwerking voor het Slimme Tijdperk'.
Concrete macht heeft het WEF in feite niet. Wel kan het invloed uitoefenen door onderwerpen op de agenda te zetten en bespreekbaar te maken op hoog (geo-)politiek niveau. Daarnaast is het ook een podium voor maatschappelijke organisaties (ngo's) en activisten om een tegengeluid te laten horen, tegenover de aanwezige elite. De aanwezigheid van ngo's was overigens niet vanzelfsprekend. Pas sinds 2000 werden die organisaties uitgenodigd, nadat er in 1999 wereldwijde protesten plaatsvonden tegen globalisatie.
Sinds de coronapandemie is het WEF echter voer voor complotdenkers, die met onbewezen theorieën stellen dat de club van Klaus Schwab de touwtjes van de wereldeconomie in handen heeft. Complotdenkers stellen dat het WEF extreme plannen heeft omtrent de klimaattransitie, digitalisering en globalisering, waarmee zij een dystopisch toekomstbeeld schetsen. Dit baseren zij op het boek 'The Great Reset' van Schwab. Daarin wordt voorgesteld om de wereld(economie) na de coronapandemie anders in te richten. Daarbij zou volgens Schwab meer gedacht moeten worden aan sociale en economische gelijkheid en moet er meer aandacht komen voor het klimaat. Volgens complotdenkers is het echter een manier om zo mensen onder controle te krijgen. Daar is echter geen bewijs voor, zo concludeerde het factcheckteam van Reuters.
Daarnaast is er meer kritiek op het WEF. Politicoloog Samuel Huntington kwam met de term 'Davos Man', de stereotiepe elite-man die nationale grenzen als drempels ziet en neerkijkt op mensen die niet meedoen aan de idealen van het WEF. 'Iedereen die gelooft in het behoud van zaken als vrijheid, soevereiniteit en decentralisatie van macht, moet zich zorgen maken', zo beschrijft het oudste Britse nieuwsblad The Spectator de invloed van het WEF.
Iedere januari vindt het jaarlijkse feestje van de economische en politieke elite van de wereld plaats: de vergadering van het World Economic Forum (WEF). In het Zwitserse Davos zullen van over de hele wereld duizenden mensen (soms per privévliegtuig) samenkomen om onderwerpen te bespreken op het gebied van economie, gezondheid, klimaat en milieu. Maar wat is het WEF nou precies, en waarom is het Forum het middelpunt van zoveel extreme complottheorieën?
In 1971 zag het WEF, toen nog onder de naam European Management Forum, het licht dankzij oprichter Klaus Schwab. Het doel van Schwab, die hoogleraar economie is aan de Universiteit van Genève, is om de samenwerking tussen overheden, bedrijven en organisaties te verbeteren. In eerste instantie om de strijd met de Amerikaanse economie aan te kunnen. Maar inmiddels is het uitgegroeid tot een club die de globalisering en wereldhandel wil verbeteren, net zoals het de klimaattransitie wil versnellen en versoepelen. Voor Schwab is dit jaar zijn laatste jaar als leider van het WEF.
Het idee van Schwab ontstond vanuit zijn theorie van stakeholder capitalism. Binnen dat idee is een bedrijf er niet alleen om de belangen van aandeelhouders te dienen, maar juist voor iedereen die een belang (stake) heeft bij het bedrijf. Dat kunnen mensen zijn binnen het bedrijf, zoals managers, maar ook extern kunnen mensen een belang hebben bij een organisatie of een bedrijf, zoals overheden, universiteiten, sectoren, maar ook de samenleving en het klimaat.
Maar het WEF bleef groeien. Waar de basis lag bij bedrijven, is het WEF inmiddels een orgaan geworden waar politieke, economische, maatschappelijke en academische kopstukken bijeenkomen. Het gaat om onder andere om (westerse) staatshoofden en ministers, belangrijke hoogleraren, ceo's van multinationals en de kopstukken van grote maatschappelijke organisaties.
Inmiddels is het World Economic Forum uitgegroeid tot een club waarbij meer dan 390 bedrijven uit ruim 60 landen zijn aangesloten. In dat rijtje kom je niet zomaar terecht, benadrukt het WEF. Lid worden kan alleen op uitnodiging en gebeurt pas na 'uitvoerig onderzoek' op basis van specifieke criteria. Daarbij wordt er onder andere gekeken naar hoe innovatief, disruptief en invloedrijk een potentieel lid kan zijn. Lid zijn kost geld, een bedrag van omgerekend 60.000 tot wel 600.000 euro.
Ieder jaar in januari vergaderen de leden dan in het Zwitserse Davos over de volgens hen belangrijkste thema's die in de wereld spelen. Zo was het thema in 2019 de globalisering, in 2020 de verduurzaming van de wereld, in 2021 'The Great Reset' en in 2022 het terugwinnen van het vertrouwen. Voor 2023 stond 'samenwerken in een gefragmenteerde wereld' op de agenda. In 2024 was het thema 'Vertrouwen Terugwinnen' en voor dit jaar zal het hoofdonderwerp de 'Samenwerking voor het Slimme Tijdperk'.
Concrete macht heeft het WEF in feite niet. Wel kan het invloed uitoefenen door onderwerpen op de agenda te zetten en bespreekbaar te maken op hoog (geo-)politiek niveau. Daarnaast is het ook een podium voor maatschappelijke organisaties (ngo's) en activisten om een tegengeluid te laten horen, tegenover de aanwezige elite. De aanwezigheid van ngo's was overigens niet vanzelfsprekend. Pas sinds 2000 werden die organisaties uitgenodigd, nadat er in 1999 wereldwijde protesten plaatsvonden tegen globalisatie.
Sinds de coronapandemie is het WEF echter voer voor complotdenkers, die met onbewezen theorieën stellen dat de club van Klaus Schwab de touwtjes van de wereldeconomie in handen heeft. Complotdenkers stellen dat het WEF extreme plannen heeft omtrent de klimaattransitie, digitalisering en globalisering, waarmee zij een dystopisch toekomstbeeld schetsen. Dit baseren zij op het boek 'The Great Reset' van Schwab. Daarin wordt voorgesteld om de wereld(economie) na de coronapandemie anders in te richten. Daarbij zou volgens Schwab meer gedacht moeten worden aan sociale en economische gelijkheid en moet er meer aandacht komen voor het klimaat. Volgens complotdenkers is het echter een manier om zo mensen onder controle te krijgen. Daar is echter geen bewijs voor, zo concludeerde het factcheckteam van Reuters.
Daarnaast is er meer kritiek op het WEF. Politicoloog Samuel Huntington kwam met de term 'Davos Man', de stereotiepe elite-man die nationale grenzen als drempels ziet en neerkijkt op mensen die niet meedoen aan de idealen van het WEF. 'Iedereen die gelooft in het behoud van zaken als vrijheid, soevereiniteit en decentralisatie van macht, moet zich zorgen maken', zo beschrijft het oudste Britse nieuwsblad The Spectator de invloed van het WEF.
Dit is het mysterieuze World Economic Forum.
Iedere januari vindt het jaarlijkse feestje van de economische en politieke elite van de wereld plaats: de vergadering van het World Economic Forum (WEF). In het Zwitserse Davos zullen van over de hele wereld duizenden mensen (soms per privévliegtuig) samenkomen om onderwerpen te bespreken op het gebied van economie, gezondheid, klimaat en milieu. Maar wat is het WEF nou precies, en waarom is het Forum het middelpunt van zoveel extreme complottheorieën?
In 1971 zag het WEF, toen nog onder de naam European Management Forum, het licht dankzij oprichter Klaus Schwab. Het doel van Schwab, die hoogleraar economie is aan de Universiteit van Genève, is om de samenwerking tussen overheden, bedrijven en organisaties te verbeteren. In eerste instantie om de strijd met de Amerikaanse economie aan te kunnen. Maar inmiddels is het uitgegroeid tot een club die de globalisering en wereldhandel wil verbeteren, net zoals het de klimaattransitie wil versnellen en versoepelen. Voor Schwab is dit jaar zijn laatste jaar als leider van het WEF.
Het idee van Schwab ontstond vanuit zijn theorie van stakeholder capitalism. Binnen dat idee is een bedrijf er niet alleen om de belangen van aandeelhouders te dienen, maar juist voor iedereen die een belang (stake) heeft bij het bedrijf. Dat kunnen mensen zijn binnen het bedrijf, zoals managers, maar ook extern kunnen mensen een belang hebben bij een organisatie of een bedrijf, zoals overheden, universiteiten, sectoren, maar ook de samenleving en het klimaat.
Maar het WEF bleef groeien. Waar de basis lag bij bedrijven, is het WEF inmiddels een orgaan geworden waar politieke, economische, maatschappelijke en academische kopstukken bijeenkomen. Het gaat om onder andere om (westerse) staatshoofden en ministers, belangrijke hoogleraren, ceo's van multinationals en de kopstukken van grote maatschappelijke organisaties.
Inmiddels is het World Economic Forum uitgegroeid tot een club waarbij meer dan 390 bedrijven uit ruim 60 landen zijn aangesloten. In dat rijtje kom je niet zomaar terecht, benadrukt het WEF. Lid worden kan alleen op uitnodiging en gebeurt pas na 'uitvoerig onderzoek' op basis van specifieke criteria. Daarbij wordt er onder andere gekeken naar hoe innovatief, disruptief en invloedrijk een potentieel lid kan zijn. Lid zijn kost geld, een bedrag van omgerekend 60.000 tot wel 600.000 euro.
Ieder jaar in januari vergaderen de leden dan in het Zwitserse Davos over de volgens hen belangrijkste thema's die in de wereld spelen. Zo was het thema in 2019 de globalisering, in 2020 de verduurzaming van de wereld, in 2021 'The Great Reset' en in 2022 het terugwinnen van het vertrouwen. Voor 2023 stond 'samenwerken in een gefragmenteerde wereld' op de agenda. In 2024 was het thema 'Vertrouwen Terugwinnen' en voor dit jaar zal het hoofdonderwerp de 'Samenwerking voor het Slimme Tijdperk'.
Concrete macht heeft het WEF in feite niet. Wel kan het invloed uitoefenen door onderwerpen op de agenda te zetten en bespreekbaar te maken op hoog (geo-)politiek niveau. Daarnaast is het ook een podium voor maatschappelijke organisaties (ngo's) en activisten om een tegengeluid te laten horen, tegenover de aanwezige elite. De aanwezigheid van ngo's was overigens niet vanzelfsprekend. Pas sinds 2000 werden die organisaties uitgenodigd, nadat er in 1999 wereldwijde protesten plaatsvonden tegen globalisatie.
Sinds de coronapandemie is het WEF echter voer voor complotdenkers, die met onbewezen theorieën stellen dat de club van Klaus Schwab de touwtjes van de wereldeconomie in handen heeft. Complotdenkers stellen dat het WEF extreme plannen heeft omtrent de klimaattransitie, digitalisering en globalisering, waarmee zij een dystopisch toekomstbeeld schetsen. Dit baseren zij op het boek 'The Great Reset' van Schwab. Daarin wordt voorgesteld om de wereld(economie) na de coronapandemie anders in te richten. Daarbij zou volgens Schwab meer gedacht moeten worden aan sociale en economische gelijkheid en moet er meer aandacht komen voor het klimaat. Volgens complotdenkers is het echter een manier om zo mensen onder controle te krijgen. Daar is echter geen bewijs voor, zo concludeerde het factcheckteam van Reuters.
Daarnaast is er meer kritiek op het WEF. Politicoloog Samuel Huntington kwam met de term 'Davos Man', de stereotiepe elite-man die nationale grenzen als drempels ziet en neerkijkt op mensen die niet meedoen aan de idealen van het WEF. 'Iedereen die gelooft in het behoud van zaken als vrijheid, soevereiniteit en decentralisatie van macht, moet zich zorgen maken', zo beschrijft het oudste Britse nieuwsblad The Spectator de invloed van het WEF.
0 Comments
0 Shares
34 Views
Deutsch
Dutch