Online gokken kan nog wel eens gevaarlijker zijn dan in een fysiek casino.
Online casino’s lijken niet te stoppen en wetenschappers hebben nu een ontluisterende ontdekking gedaan: door digitaal te gokken worden je hersenen om de tuin geleid.
Een avondje naar het casino is niet altijd verstandig, maar thuis op je telefoon of achter de computer gokken is waarschijnlijk nog gevaarlijker blijkt uit Japans onderzoek. De reden? Gokken met een digitale avatar zorgt ervoor dat vooral je amygdala risico’s niet meer goed in kan schatten.
Hoofdonderzoeker Masahiko Haruno legt uit hoe dit zit: “We ontdekten dat mensen meer risico nemen als de tegenpartij gebruik maakt van een avatar in plaats van dat ze hun echte gezicht laten zien. Deze gedragsverandering wordt waarschijnlijk veroorzaakt doordat deelnemers onzekerheid anders gaan ervaren. Dit is terug te zien in de amygdala.” De studie verscheen in PLOS Biology.
Om hier achter te komen, bedachten de onderzoekers een simpele taak. Deelnemers kregen twee opties voorgeschoteld op een scherm: een veilige optie met een gegarandeerde winkans en de mogelijkheid om te gokken voor een hogere beloning. Boven de twee keuzes op het scherm was een beeld van een waarnemer te zien van een die het proces in de gaten hield. De waarnemer liet soms zijn of haar echte gezicht zien en soms maakte deze gebruik van een digitale versie van zichzelf.
Op het moment dat deelnemers voor de veilige optie kozen werden ze simpelweg doorgesluisd naar de volgende taak. Als ze kozen om te gokken kregen ze iets heel anders te zien: een rad van fortuin dat - na een seconde - aangaf of ze hadden gewonnen of verloren. Afhankelijk van de uitkomst hiervan veranderde de waarnemer van emotie. Bij winst kregen ze een blij gezicht te zien, bij verlies een boos of verdrietig gezicht.
Voor het onderzoek hebben de wetenschappers twee experimenten uitgevoerd die allebei gebruikmaakten van dezelfde eerdergenoemde simpele test. Het eerste experiment had 28 deelnemers en focuste zich vooral op veranderingen in gedrag. Voor het tweede experiment werden deelnemers gescand met een fMRI-scanner waarbij er vooral werd gekeken naar veranderingen in hersenactiviteit. Deze groep kende 51 deelnemers.
De resultaten van beide experimenten logen er niet om: de deelnemers namen consequent meer risico op het moment dat er gebruik werd gemaakt van een digitaal gezicht. Uit de analyse van de wetenschappers blijkt dat dit vooral komt, doordat deelnemers niet zeker wisten hoe de waarnemer ging reageren – en hier vervolgens waarde aan gingen hechten. Of in andere woorden: het kunnen opwekken en observeren van gezichtsuitdrukkingen bleek op zichzelf ook al een beloning te zijn. Een mogelijke beloning waar vooral de amygdala sterk op lijkt te reageren – en daarbij de risico’s deels uit het oog lijkt te verliezen. Naderhand werd de deelnemers gevraagd om ook een persoonlijkheidstest in te vullen. Hieruit bleek dat vooral de meer empathische deelnemers gevoeliger waren voor de gezichtsuitdrukkingen van de waarnemer.
De resultaten van het onderzoek zijn relevant omdat steeds meer mensen gebruik maken van en met elkaar communiceren via een digitaal personage. Zo wijzen de onderzoekers in hun onderzoek naar de enorme opkomst van virtuele omgevingen en het gebrek aan kennis omtrent de gevolgen die dit met zich mee kan brengen.
Eerder was al ontdekt dat het simpelweg kiezen voor een specifieke avatar kan zorgen voor betere scores op bepaalde testen. Om een voorbeeld te noemen: als je kiest voor een Albert Einstein-achtige avatar kun je hoger scoren op taken die vragen om een mate van inspiratie. Een meer ‘casual’ avatar kan er juist voor zorgen dat je beter gaat drummen. En na dit onderzoek blijk nu dus ook: je kunt roekelozer worden tijdens het gokken. Zo blijkt ook online het oude (Engelse) gezegde des te meer waar te zijn: The house always wins.
Online casino’s lijken niet te stoppen en wetenschappers hebben nu een ontluisterende ontdekking gedaan: door digitaal te gokken worden je hersenen om de tuin geleid.
Een avondje naar het casino is niet altijd verstandig, maar thuis op je telefoon of achter de computer gokken is waarschijnlijk nog gevaarlijker blijkt uit Japans onderzoek. De reden? Gokken met een digitale avatar zorgt ervoor dat vooral je amygdala risico’s niet meer goed in kan schatten.
Hoofdonderzoeker Masahiko Haruno legt uit hoe dit zit: “We ontdekten dat mensen meer risico nemen als de tegenpartij gebruik maakt van een avatar in plaats van dat ze hun echte gezicht laten zien. Deze gedragsverandering wordt waarschijnlijk veroorzaakt doordat deelnemers onzekerheid anders gaan ervaren. Dit is terug te zien in de amygdala.” De studie verscheen in PLOS Biology.
Om hier achter te komen, bedachten de onderzoekers een simpele taak. Deelnemers kregen twee opties voorgeschoteld op een scherm: een veilige optie met een gegarandeerde winkans en de mogelijkheid om te gokken voor een hogere beloning. Boven de twee keuzes op het scherm was een beeld van een waarnemer te zien van een die het proces in de gaten hield. De waarnemer liet soms zijn of haar echte gezicht zien en soms maakte deze gebruik van een digitale versie van zichzelf.
Op het moment dat deelnemers voor de veilige optie kozen werden ze simpelweg doorgesluisd naar de volgende taak. Als ze kozen om te gokken kregen ze iets heel anders te zien: een rad van fortuin dat - na een seconde - aangaf of ze hadden gewonnen of verloren. Afhankelijk van de uitkomst hiervan veranderde de waarnemer van emotie. Bij winst kregen ze een blij gezicht te zien, bij verlies een boos of verdrietig gezicht.
Voor het onderzoek hebben de wetenschappers twee experimenten uitgevoerd die allebei gebruikmaakten van dezelfde eerdergenoemde simpele test. Het eerste experiment had 28 deelnemers en focuste zich vooral op veranderingen in gedrag. Voor het tweede experiment werden deelnemers gescand met een fMRI-scanner waarbij er vooral werd gekeken naar veranderingen in hersenactiviteit. Deze groep kende 51 deelnemers.
De resultaten van beide experimenten logen er niet om: de deelnemers namen consequent meer risico op het moment dat er gebruik werd gemaakt van een digitaal gezicht. Uit de analyse van de wetenschappers blijkt dat dit vooral komt, doordat deelnemers niet zeker wisten hoe de waarnemer ging reageren – en hier vervolgens waarde aan gingen hechten. Of in andere woorden: het kunnen opwekken en observeren van gezichtsuitdrukkingen bleek op zichzelf ook al een beloning te zijn. Een mogelijke beloning waar vooral de amygdala sterk op lijkt te reageren – en daarbij de risico’s deels uit het oog lijkt te verliezen. Naderhand werd de deelnemers gevraagd om ook een persoonlijkheidstest in te vullen. Hieruit bleek dat vooral de meer empathische deelnemers gevoeliger waren voor de gezichtsuitdrukkingen van de waarnemer.
De resultaten van het onderzoek zijn relevant omdat steeds meer mensen gebruik maken van en met elkaar communiceren via een digitaal personage. Zo wijzen de onderzoekers in hun onderzoek naar de enorme opkomst van virtuele omgevingen en het gebrek aan kennis omtrent de gevolgen die dit met zich mee kan brengen.
Eerder was al ontdekt dat het simpelweg kiezen voor een specifieke avatar kan zorgen voor betere scores op bepaalde testen. Om een voorbeeld te noemen: als je kiest voor een Albert Einstein-achtige avatar kun je hoger scoren op taken die vragen om een mate van inspiratie. Een meer ‘casual’ avatar kan er juist voor zorgen dat je beter gaat drummen. En na dit onderzoek blijk nu dus ook: je kunt roekelozer worden tijdens het gokken. Zo blijkt ook online het oude (Engelse) gezegde des te meer waar te zijn: The house always wins.
Online gokken kan nog wel eens gevaarlijker zijn dan in een fysiek casino.
Online casino’s lijken niet te stoppen en wetenschappers hebben nu een ontluisterende ontdekking gedaan: door digitaal te gokken worden je hersenen om de tuin geleid.
Een avondje naar het casino is niet altijd verstandig, maar thuis op je telefoon of achter de computer gokken is waarschijnlijk nog gevaarlijker blijkt uit Japans onderzoek. De reden? Gokken met een digitale avatar zorgt ervoor dat vooral je amygdala risico’s niet meer goed in kan schatten.
Hoofdonderzoeker Masahiko Haruno legt uit hoe dit zit: “We ontdekten dat mensen meer risico nemen als de tegenpartij gebruik maakt van een avatar in plaats van dat ze hun echte gezicht laten zien. Deze gedragsverandering wordt waarschijnlijk veroorzaakt doordat deelnemers onzekerheid anders gaan ervaren. Dit is terug te zien in de amygdala.” De studie verscheen in PLOS Biology.
Om hier achter te komen, bedachten de onderzoekers een simpele taak. Deelnemers kregen twee opties voorgeschoteld op een scherm: een veilige optie met een gegarandeerde winkans en de mogelijkheid om te gokken voor een hogere beloning. Boven de twee keuzes op het scherm was een beeld van een waarnemer te zien van een die het proces in de gaten hield. De waarnemer liet soms zijn of haar echte gezicht zien en soms maakte deze gebruik van een digitale versie van zichzelf.
Op het moment dat deelnemers voor de veilige optie kozen werden ze simpelweg doorgesluisd naar de volgende taak. Als ze kozen om te gokken kregen ze iets heel anders te zien: een rad van fortuin dat - na een seconde - aangaf of ze hadden gewonnen of verloren. Afhankelijk van de uitkomst hiervan veranderde de waarnemer van emotie. Bij winst kregen ze een blij gezicht te zien, bij verlies een boos of verdrietig gezicht.
Voor het onderzoek hebben de wetenschappers twee experimenten uitgevoerd die allebei gebruikmaakten van dezelfde eerdergenoemde simpele test. Het eerste experiment had 28 deelnemers en focuste zich vooral op veranderingen in gedrag. Voor het tweede experiment werden deelnemers gescand met een fMRI-scanner waarbij er vooral werd gekeken naar veranderingen in hersenactiviteit. Deze groep kende 51 deelnemers.
De resultaten van beide experimenten logen er niet om: de deelnemers namen consequent meer risico op het moment dat er gebruik werd gemaakt van een digitaal gezicht. Uit de analyse van de wetenschappers blijkt dat dit vooral komt, doordat deelnemers niet zeker wisten hoe de waarnemer ging reageren – en hier vervolgens waarde aan gingen hechten. Of in andere woorden: het kunnen opwekken en observeren van gezichtsuitdrukkingen bleek op zichzelf ook al een beloning te zijn. Een mogelijke beloning waar vooral de amygdala sterk op lijkt te reageren – en daarbij de risico’s deels uit het oog lijkt te verliezen. Naderhand werd de deelnemers gevraagd om ook een persoonlijkheidstest in te vullen. Hieruit bleek dat vooral de meer empathische deelnemers gevoeliger waren voor de gezichtsuitdrukkingen van de waarnemer.
De resultaten van het onderzoek zijn relevant omdat steeds meer mensen gebruik maken van en met elkaar communiceren via een digitaal personage. Zo wijzen de onderzoekers in hun onderzoek naar de enorme opkomst van virtuele omgevingen en het gebrek aan kennis omtrent de gevolgen die dit met zich mee kan brengen.
Eerder was al ontdekt dat het simpelweg kiezen voor een specifieke avatar kan zorgen voor betere scores op bepaalde testen. Om een voorbeeld te noemen: als je kiest voor een Albert Einstein-achtige avatar kun je hoger scoren op taken die vragen om een mate van inspiratie. Een meer ‘casual’ avatar kan er juist voor zorgen dat je beter gaat drummen. En na dit onderzoek blijk nu dus ook: je kunt roekelozer worden tijdens het gokken. Zo blijkt ook online het oude (Engelse) gezegde des te meer waar te zijn: The house always wins.
0 Comments
0 Shares
27 Views
Deutsch
Dutch