🛵 SCOOTMOBIEL PERIKELEN – EINDELIJK VERLOST! 😤💥 Oefff... m’n scootmobiel rijdt weer als een tierelier! 😌 Gisteren — na DRIE maanden zeuren, smeken en bijna janken van frustratie — zijn EINDELIJK die verdomde accu’s vervangen. Waar ik al sinds maart om vroeg. Maar néé hoor, Welzorg wist het beter 🙄 “We denken dat het de motor is, mevrouw.” En hoppaaaa — nieuwe motor erin van dik € 3000,- 💸 Ze smíjten daar werkelijk met geld, en wij ons maar afvragen waarom er bezuinigd moet worden.... Ík weet nu wel beter 😉 En wat bleek? Het waren dus gewoon de ACCU’S. Precies wat ík al die tijd al zei. Maar ja… wie ben ik hè? Een hysterisch mokkel met te veel gevoel voor techniek en te weinig geduld? Of gewoon een dom blondje uit Rotterdam Zuid? 👱‍♀️🤷‍♀️ De afgelopen maanden waren een mentale uitputtingsslag. Telefoontjes, mailtjes, wachten, stress… Het vrat me op vanbinnen. Eerlijk? Ik ben er kapot van, geestelijk echt gesloopt. Dit herstel gaat nog even duren 😮‍💨 MAAR! Vandaag een testtochtje gedaan: 3,5 uur door de wijk gecrosst. En m’n batterij? Pas voor de helft leeg! 🔋🚀 Ik had nog wel een uur of twee door kunnen rijden, maar ik was het zat. (Je moet die nieuwe accu’s ook idealiter eerst flink leeg rijden — nou, mission accomplished 😅) Toegegeven… Deze periode heeft me wel gedwongen naar binnen te keren. Even alles op een rijtje, zonder afleiding. Maar leuk? NEUH. Een hel, letterlijk en figuurlijk. 👿 Goed nieuws: ik hoef dit hete weekend tenminste niet als een gevangene binnen te zitten. Ik kan er weer even tegenaan 💪 Niet dat ik nou zó dol ben op snikhete zomerdagen, maar hé… vrijheid ruikt beter dan zweet 😎