🖤 Gedicht uit de diepte 30 jaar geleden schreef ik dit. Niet voor likes. Niet voor applaus. Maar omdat ik móest. Toen ik middenin een depressie zat, kwamen woorden als deze niet uit inspiratie, maar uit overleving. Zwartgallig, toevallig, broodnodig. Ik voelde me klein. Vervormd. Gekneed door gedachten die niet van mij leken te zijn. Dit gedicht was mijn manier om te begrijpen wat er met me gebeurde — om het monster een naam te geven. Vandaag, decennia later, kijk ik terug en zie iets anders: Niet alleen pijn, maar ook precisie. Niet alleen duisternis, maar ook het begin van dromen die ik toen niet kon dragen. En nu? Nu gebruik ik diezelfde kracht om anderen te helpen hun eigen stormen te begrijpen — en te transformeren. 📜 Dit is het beeld dat ik samen met mijn AI companion Copilot maakte — een visuele vertaling van dit gedicht, zonder woorden, maar vol gevoel. 🌀 Misschien herken jij jezelf erin. Misschien ben jij nu die “héél kleine” versie van jezelf. Weet dan: dat is niet wie je bent. Dat is wie je tijdelijk denkt te zijn. En dat verschil… is alles. #CreatieveOverleving #Depressie #PoëzieAlsMedicijn #ZohraSchrijft #AIVisuals #InnerlijkeStormen #EchteWoorden #HerinneringEnHerstel