• Er is echt een groot verschil tussen Tiktok en Rednote (het Chinese equivalent voor Tiktok).

    Waar Tiktok feitelijk energieslurpend is en je hoofdzakelijk haters, trollen en klagende amerikanen tegenkomt, is Rednote meer energiegévend, met vooral positieve energie, hoewel ik er sinds de Tiktokban van zondag veel negatieve amerikanen heb gezien die er heenkwamen met hun toxiciteit en de app kwamen vergallen met hun geklaag over de amerikaanse politiek, omdat ze een tijdelijke toevlucht zochten, en alles wat er mis is met het land, zie je de chinezen vooral veel leuke en positieve filmpjes delen van constructieve waarde

    Op Rednote delen mensen content waar je werkelijk iets mee kunt en van kunt profiteren, zoals warmte en vriendelijkheid, leuke filmpjes over het prachtige land, het heerlijke eten, woon- en lifestyle, leuke tutorials over dit of dat, het is gewoon erg verfrissend t.o.v Tiktok dat vól met trollen, haters en scammers en negativiteit zit.

    Ander voordeel: Géén overmaat aan tarotreaders en heksen, énnn geen afvertenties, waar het van stíkt op Tiktok.

    Ik blijf lekker gebruik maken van #Rednote en op Tiktok kijk ik zo af en toe eens voor een grappig filmpje.
    Er is echt een groot verschil tussen Tiktok en Rednote (het Chinese equivalent voor Tiktok). Waar Tiktok feitelijk energieslurpend is en je hoofdzakelijk haters, trollen en klagende amerikanen tegenkomt, is Rednote meer energiegévend, met vooral positieve energie, hoewel ik er sinds de Tiktokban van zondag veel negatieve amerikanen heb gezien die er heenkwamen met hun toxiciteit en de app kwamen vergallen met hun geklaag over de amerikaanse politiek, omdat ze een tijdelijke toevlucht zochten, en alles wat er mis is met het land, zie je de chinezen vooral veel leuke en positieve filmpjes delen van constructieve waarde Op Rednote delen mensen content waar je werkelijk iets mee kunt en van kunt profiteren, zoals warmte en vriendelijkheid, leuke filmpjes over het prachtige land, het heerlijke eten, woon- en lifestyle, leuke tutorials over dit of dat, het is gewoon erg verfrissend t.o.v Tiktok dat vól met trollen, haters en scammers en negativiteit zit. Ander voordeel: Géén overmaat aan tarotreaders en heksen, énnn geen afvertenties, waar het van stíkt op Tiktok. Ik blijf lekker gebruik maken van #Rednote en op Tiktok kijk ik zo af en toe eens voor een grappig filmpje.
    0 Comments 0 Shares 70 Views
  • Europese Commissie betaalde milieulobby’s voor promotie Green Deal

    Uit gelekte documenten blijkt dat de Europese Commissie in het geheim subsidies verstrekte aan milieulobbygroepen ter promotie van de Green Deal van Frans Timmermans. Een deel van de fondsen, waaronder een bedrag van €700.000, werd specifiek ingezet om invloed uit te oefenen op het publieke debat over boeren en landbouw. Deze onthulling heeft geleid tot kritiek van diverse politieke partijen en belangengroepen, die oproepen tot meer transparantie over het gebruik van publieke middelen. De Europese Commissie heeft nog niet officieel gereageerd op de berichten.
    https://www.geenstijl.nl/5181055/eu-betaalde-in-geheim-milieulobbys/
    Europese Commissie betaalde milieulobby’s voor promotie Green Deal Uit gelekte documenten blijkt dat de Europese Commissie in het geheim subsidies verstrekte aan milieulobbygroepen ter promotie van de Green Deal van Frans Timmermans. Een deel van de fondsen, waaronder een bedrag van €700.000, werd specifiek ingezet om invloed uit te oefenen op het publieke debat over boeren en landbouw. Deze onthulling heeft geleid tot kritiek van diverse politieke partijen en belangengroepen, die oproepen tot meer transparantie over het gebruik van publieke middelen. De Europese Commissie heeft nog niet officieel gereageerd op de berichten. https://www.geenstijl.nl/5181055/eu-betaalde-in-geheim-milieulobbys/
    0 Comments 0 Shares 30 Views
  • De rechter doet vandaag uitspraak in de stikstofzaak van Greenpeace tegen de Staat . Greenpeace eist dat de overheid zijn eigen stikstofdoelen nakomt, die op dit moment niet haalbaar lijken te zijn . De organisatie wil dat de rechter de politiek dwingt om stevig in te grijpen om de stikstofuitstoot te verminderen .
    https://nos.nl/artikel/2552756-uitspraak-in-stikstofzaak-greenpeace-dwingt-rechter-kabinet-in-te-grijpen
    De rechter doet vandaag uitspraak in de stikstofzaak van Greenpeace tegen de Staat . Greenpeace eist dat de overheid zijn eigen stikstofdoelen nakomt, die op dit moment niet haalbaar lijken te zijn . De organisatie wil dat de rechter de politiek dwingt om stevig in te grijpen om de stikstofuitstoot te verminderen . https://nos.nl/artikel/2552756-uitspraak-in-stikstofzaak-greenpeace-dwingt-rechter-kabinet-in-te-grijpen
    NOS.NL
    Uitspraak in stikstofzaak Greenpeace: dwingt rechter kabinet in te grijpen?
    De rechtbank doet uitspraak in de zaak van Greenpeace tegen de Staat. Gaat de rechter de politiek dwingen om stevig in te grijpen?
    0 Comments 1 Shares 41 Views
  • 'Het mag niet, maar wat kan mij dat schelen?!'

    Hans Boutellier, bijzonder hoogleraar Polarisatie en maatschappelijke veerkracht aan de Vrije Universiteit, bespreekt de morele context van de drugsindustrie en de uitdagingen bij de aanpak ervan. Hij stelt dat de normalisering van drugsgebruik in Nederland een moreel klimaat heeft gecreëerd waarin profiteren zonder scrupules mogelijk is. Dit maakt handhaving moeilijk en frustreert de aanpak van drugscriminaliteit.
    Serieus probleem

    Nederland kampt met een serieus drugsprobleem, zichtbaar in de hoge frequentie van grote drugsvangsten en de aanwezigheid van drugslaboratoria. De drugsindustrie opereert in een context van verbod, normalisering en profijt, wat leidt tot een moreel ambigue situatie. Dit gebrek aan eenduidigheid faciliteert de consumptie, handel en productie van drugs, en maakt onbeperkte rekrutering van actoren mogelijk.

    Boutellier onderscheidt drie categorieën burgers in relatie tot de drugseconomie: consumenten, onverschilligen en betrokkenen. De meeste Nederlanders hebben niets met drugs en zijn onverschillig, terwijl een aanzienlijk aantal mensen profiteert van de drugseconomie. De normalisering van drugsgebruik heeft een typisch Nederlands tintje vanwege het gedoogbeleid dat in de jaren zeventig werd ingevoerd.

    De auteur bespreekt twee opvattingen om de morele kloof tussen wet en naleving te overbruggen: verheviging van de war on drugs en regulering en legalisering vanuit het perspectief van de gezondheidszorg. Beide benaderingen hebben hun beperkingen. De criminele drugseconomie laat zich niet inbinden door meer repressie, en legalisering zou alleen effectief zijn op basis van internationale afspraken.

    Boutellier pleit voor een driesporenbeleid: repressie, preventie en regulering. Repressie richt zich op het frustreren van het criminele verdienmodel en het strafrechtelijk vervolgen van de gevaarlijkste figuren. Preventie vereist samenwerking tussen het sociale domein en de veiligheidswereld, waarbij jongerenwerkers en politie samenwerken om jongeren de goede kant op te duwen. Regulering houdt in dat bepaalde vormen van drugsgebruik beheerst worden toegestaan, zoals XTC in clubverband of verstrekking aan verslaafden.

    Het artikel concludeert dat een open maatschappelijk debat over de rol en betekenis van drugs noodzakelijk is om de morele onduidelijkheid te verminderen en geïnformeerde politieke besluitvorming mogelijk te maken. Dit debat moet gericht zijn op meer begrip en kennis over de ervaringen, belangen en beweegredenen rond drugs.
    'Het mag niet, maar wat kan mij dat schelen?!' Hans Boutellier, bijzonder hoogleraar Polarisatie en maatschappelijke veerkracht aan de Vrije Universiteit, bespreekt de morele context van de drugsindustrie en de uitdagingen bij de aanpak ervan. Hij stelt dat de normalisering van drugsgebruik in Nederland een moreel klimaat heeft gecreëerd waarin profiteren zonder scrupules mogelijk is. Dit maakt handhaving moeilijk en frustreert de aanpak van drugscriminaliteit. Serieus probleem Nederland kampt met een serieus drugsprobleem, zichtbaar in de hoge frequentie van grote drugsvangsten en de aanwezigheid van drugslaboratoria. De drugsindustrie opereert in een context van verbod, normalisering en profijt, wat leidt tot een moreel ambigue situatie. Dit gebrek aan eenduidigheid faciliteert de consumptie, handel en productie van drugs, en maakt onbeperkte rekrutering van actoren mogelijk. Boutellier onderscheidt drie categorieën burgers in relatie tot de drugseconomie: consumenten, onverschilligen en betrokkenen. De meeste Nederlanders hebben niets met drugs en zijn onverschillig, terwijl een aanzienlijk aantal mensen profiteert van de drugseconomie. De normalisering van drugsgebruik heeft een typisch Nederlands tintje vanwege het gedoogbeleid dat in de jaren zeventig werd ingevoerd. De auteur bespreekt twee opvattingen om de morele kloof tussen wet en naleving te overbruggen: verheviging van de war on drugs en regulering en legalisering vanuit het perspectief van de gezondheidszorg. Beide benaderingen hebben hun beperkingen. De criminele drugseconomie laat zich niet inbinden door meer repressie, en legalisering zou alleen effectief zijn op basis van internationale afspraken. Boutellier pleit voor een driesporenbeleid: repressie, preventie en regulering. Repressie richt zich op het frustreren van het criminele verdienmodel en het strafrechtelijk vervolgen van de gevaarlijkste figuren. Preventie vereist samenwerking tussen het sociale domein en de veiligheidswereld, waarbij jongerenwerkers en politie samenwerken om jongeren de goede kant op te duwen. Regulering houdt in dat bepaalde vormen van drugsgebruik beheerst worden toegestaan, zoals XTC in clubverband of verstrekking aan verslaafden. Het artikel concludeert dat een open maatschappelijk debat over de rol en betekenis van drugs noodzakelijk is om de morele onduidelijkheid te verminderen en geïnformeerde politieke besluitvorming mogelijk te maken. Dit debat moet gericht zijn op meer begrip en kennis over de ervaringen, belangen en beweegredenen rond drugs.
    0 Comments 0 Shares 34 Views
  • Aangifte tegen Marjolein Faber wegens ambtsdelict.

    Carolus Grütters, die als research fellow is verbonden aan het Centrum voor Migratierecht, doet aangifte tegen Marjolein Faber. De minister van Vreemdelingenhaat vormt volgens haar eigen inspectie van Justitie en Veiligheid een gevaar voor asielzoekers en medewerkers in Ter Apel. Omdat Faber verantwoordelijk is voor deze groepen is er sprake van een ambtsmisdrijf. Hij legt het uit met behulp van een vergelijking:

    “Stel dat de zorg voor een baby aan een nachtzuster is toevertrouwd. En die zuster doet de baby in bad en laat die dan willens en wetens verdrinken. Terwijl verontruste collega’s het op tv-schermen zien gebeuren en de zuster proberen te bewegen om in te grijpen, doet de zuster helemaal niets. Ze kijkt instemmend toe hoe de baby verdrinkt. Gevraagd naar haar motief zegt de nachtzuster: „Nederland kan het niet meer aan. De instroom van nieuwe kinderen moet maximaal worden beperkt.” Vervang de nachtzuster door minister Marjolein Faber (Asiel en Migratie, PVV) en je hebt de situatie in het vluchtelingen aanmeldcentrum in Ter Apel.”

    Vorige week luidde de Inspectie Justitie en Veiligheid de noodklok vanwege de veiligheid en de leefbaarheid in het asielaanmeldcentrum in Ter Apel. “Medewerkers en bewoners lopen hierdoor zeer ernstige veiligheidsrisico’s”, aldus de toezichthouder. Volgens de Inspectie kan alleen de minister verandering brengen in de situatie, en wel door te zorgen voor een goede door- en uitstroom van asielzoekers.

    De Inspectie is bepaald niet de eerste die waarschuwt voor de mensonterende omstandigheden in Ter Apel. Ook de gemeente zelf heeft herhaaldelijk aan de bel getrokken. Tot noemenswaardige actie in politiek Den Haag leidt dat niet. De PVV-minister wil dat de chaos blijft voortduren. En de vier partijen die een coalitie vormen, weigeren Faber ter verantwoording te roepen. “In het huidige ‘fractieleiders-kabinet’ is de asielportefeuille toebedeeld aan de PVV van Geert Wilders en de overige coalitiepartijen gedragen zich daarbij als braaf klapvee”, schrijft Grütters.

    “Is er dan een alternatief? Jazeker: deze minister kan strafrechtelijk worden vervolgd. Artikel 355 Wetboek van Strafrecht biedt die mogelijkheid. Daarin staat: „Met gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren (…), worden gestraft de ministers (…) die opzettelijk nalaten uitvoering te geven aan de bepalingen van de Grondwet of andere wetten (…), voor zover die uitvoering wegens de aard van het onderwerp tot hun taak behoort of uitdrukkelijk hun is opgedragen”. Dat is helder. Hierbij mijn aangifte.”
    Aangifte tegen Marjolein Faber wegens ambtsdelict. Carolus Grütters, die als research fellow is verbonden aan het Centrum voor Migratierecht, doet aangifte tegen Marjolein Faber. De minister van Vreemdelingenhaat vormt volgens haar eigen inspectie van Justitie en Veiligheid een gevaar voor asielzoekers en medewerkers in Ter Apel. Omdat Faber verantwoordelijk is voor deze groepen is er sprake van een ambtsmisdrijf. Hij legt het uit met behulp van een vergelijking: “Stel dat de zorg voor een baby aan een nachtzuster is toevertrouwd. En die zuster doet de baby in bad en laat die dan willens en wetens verdrinken. Terwijl verontruste collega’s het op tv-schermen zien gebeuren en de zuster proberen te bewegen om in te grijpen, doet de zuster helemaal niets. Ze kijkt instemmend toe hoe de baby verdrinkt. Gevraagd naar haar motief zegt de nachtzuster: „Nederland kan het niet meer aan. De instroom van nieuwe kinderen moet maximaal worden beperkt.” Vervang de nachtzuster door minister Marjolein Faber (Asiel en Migratie, PVV) en je hebt de situatie in het vluchtelingen aanmeldcentrum in Ter Apel.” Vorige week luidde de Inspectie Justitie en Veiligheid de noodklok vanwege de veiligheid en de leefbaarheid in het asielaanmeldcentrum in Ter Apel. “Medewerkers en bewoners lopen hierdoor zeer ernstige veiligheidsrisico’s”, aldus de toezichthouder. Volgens de Inspectie kan alleen de minister verandering brengen in de situatie, en wel door te zorgen voor een goede door- en uitstroom van asielzoekers. De Inspectie is bepaald niet de eerste die waarschuwt voor de mensonterende omstandigheden in Ter Apel. Ook de gemeente zelf heeft herhaaldelijk aan de bel getrokken. Tot noemenswaardige actie in politiek Den Haag leidt dat niet. De PVV-minister wil dat de chaos blijft voortduren. En de vier partijen die een coalitie vormen, weigeren Faber ter verantwoording te roepen. “In het huidige ‘fractieleiders-kabinet’ is de asielportefeuille toebedeeld aan de PVV van Geert Wilders en de overige coalitiepartijen gedragen zich daarbij als braaf klapvee”, schrijft Grütters. “Is er dan een alternatief? Jazeker: deze minister kan strafrechtelijk worden vervolgd. Artikel 355 Wetboek van Strafrecht biedt die mogelijkheid. Daarin staat: „Met gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren (…), worden gestraft de ministers (…) die opzettelijk nalaten uitvoering te geven aan de bepalingen van de Grondwet of andere wetten (…), voor zover die uitvoering wegens de aard van het onderwerp tot hun taak behoort of uitdrukkelijk hun is opgedragen”. Dat is helder. Hierbij mijn aangifte.”
    0 Comments 0 Shares 45 Views
  • Het justitieapparaat: bevooroordeeld, partijdig en altijd klaar om ‘zielige’ migranten te beschermen.

    Afgelopen week is weer eens duidelijk geworden hoe bevooroordeeld ons rechtssysteem is. Zo werd bekend dat de daders van (groeps)verkrachting en mishandeling van een 31-jarige vrouw slechts zeer mild werden gestraft. De hoogste straf die door de rechter werd opgelegd aan drie minderjarige migranten die zich schuldig maakten aan deze barbaarse daad is slechts vijftien maanden jeugddetentie, waarvan drie maanden voorwaardelijk. De andere migranten kwamen er met nog lichtere straffen vanaf: respectievelijk twaalf, waarvan drie voorwaardelijk en vier maanden jeugddetentie.

    Sportlessen en bordspelletjes

    Kortom, hooguit één jaar jeugddetentie – in de praktijk wat sportlessen voor ‘discipline’ en bordspelletjes voor afleiding – voor het ernstig mishandelen en (groeps)verkrachten van een weerloos slachtoffer. Het is werkelijk te krankzinnig voor woorden. En het staat bovendien in geen enkele verhouding tot wat die arme dakloze vrouw heeft moeten doorstaan. Ze werd door de politie ernstig toegetakeld aangetroffen. Zij heeft, in tegenstelling tot de daders, levenslang.

    Dit doet voor de rechter echter niet ter zake. De daders zijn namelijk minderjarige migranten. De rechter overweegt dat “een gebrek aan toezicht en begeleiding mogelijk een rol hebben gespeeld bij de delicten”. Ah ja, want een gebrek aan toezicht en begeleiding zorgen ervoor dat je dus maar een weerloos slachtoffer gaat (groeps)verkrachten en mishandelen. Tuurlijk joh. Hartstikke logisch. Het is werkelijk de wereld op z’n kop: een wereld waarin daders worden beschermd en slachtoffers het nakijken hebben – enkel en alleen omdat de daders in dit geval migranten zijn. Iedereen denkt het, maar niemand durft het te benoemen.

    “Zwakbegaafd”

    En dit is niet de enige zaak waarin dit zichtbaar wordt. Ook de Afrikaanse daders van de brute moord op de 21-jarige Jimmy, die zijn zusje probeerde te beschermen toen dezelfde migranten haar lastigvielen, kregen slechts lichte straffen: respectievelijk zes maanden, achttien maanden en – de enige uitzondering – veertien jaar cel. De rechter woog hier mee dat de migranten een zeer laag IQ hebben. Ze zijn “zwakbegaafd” en dus overzien ze de consequenties van hun daden niet en worden ze minder zwaar gestraft, aldus de rechter.

    Ah, daar hebben we weer zo’n mooi staaltje juridisch acrobatiek: dit keer is een beperkte intelligentie kennelijk een “reden” om iemand dus maar dood te steken. Sure. Het lijkt wel alsof de rechters altijd wel iets kunnen vinden om het zeer gruwelijke en gewelddadige gedrag van migranten te rechtvaardigen. Heeft iemand een normaal IQ? Dan is er vast onvoldoende toezicht geweest. Heeft iemand een laag IQ? Dan is dat de reden voor het gedrag. Er volgt in ieder geval nooit een straf die rechtdoet aan de ernst van de barbarij van de allochtone daders.

    Zo ook in de laatste zaak die deze week de aandacht trok: namelijk die van de veroordeling van de migrant Musab O. die slechts vier maanden cel kreeg opgelegd, waarvan één maand voorwaardelijk, 350 euro boete en één jaar rijontzegging voor het dood rijden van de 16-jarige Zara bij een illegale straatrace. De rechter oordeelt dat er sprake is van een “ongeluk” – dat dit ongeluk wel ernstig in de hand wordt gewerkt als je zonder rijbewijs op een motor stapt om deel te nemen aan een illegale straatrace, zoals de migrant in dit geval deed, doet kennelijk niet ter zake.

    Blanke levens doen er (niet) toe

    Tegenover deze milde straffen voor migranten die mensen vroegtijdig uit het leven rukken of voor het leven beschadigen staat een zware veroordeling voor degenen die het waagden om de tekst “White lives matter” te projecteren op de Erasmusbrug in Rotterdam. Het is op zichzelf al bizar dat het aangeven dat blanke levens ertoe doen volgens justitie kennelijk racistisch en dus strafbaar is. Maar het is ronduit krankzinnig dat er op het projecteren van een simpele tekst meer gevangenisstraf volgt dan voor een (groeps)verkrachting of brute moord.

    Laten we het eens tegenover elkaar zetten. (Groeps)verkrachten van een dakloze vrouw: vier maanden cel. Doodsteken van een 21-jarige die zijn zusje wil beschermen: zes maanden cel. Het projecteren van de tekst “White lives matter”: zes maanden cel. Kortom, in ons land kun je beter een (groeps)verkrachting begaan dan dat je wat woorden projecteert op een object.

    Zielige migranten

    Het maakt me witheet en kotsmisselijk. Het is gewoon niet meer uit te leggen. Het geeft bovendien duidelijk aan hoe het gesteld is met justitie: als je migrant bent of een laag IQ hebt (of beide, nog beter) dan is er altijd wel een excuus voorhanden om zelfs de gruwelijkste daden goed te praten. Migranten zijn immers “zielig” en moeten beschermd worden.

    Het justitieapparaat: bevooroordeeld, partijdig en altijd klaar om ‘zielige’ migranten te beschermen. Afgelopen week is weer eens duidelijk geworden hoe bevooroordeeld ons rechtssysteem is. Zo werd bekend dat de daders van (groeps)verkrachting en mishandeling van een 31-jarige vrouw slechts zeer mild werden gestraft. De hoogste straf die door de rechter werd opgelegd aan drie minderjarige migranten die zich schuldig maakten aan deze barbaarse daad is slechts vijftien maanden jeugddetentie, waarvan drie maanden voorwaardelijk. De andere migranten kwamen er met nog lichtere straffen vanaf: respectievelijk twaalf, waarvan drie voorwaardelijk en vier maanden jeugddetentie. Sportlessen en bordspelletjes Kortom, hooguit één jaar jeugddetentie – in de praktijk wat sportlessen voor ‘discipline’ en bordspelletjes voor afleiding – voor het ernstig mishandelen en (groeps)verkrachten van een weerloos slachtoffer. Het is werkelijk te krankzinnig voor woorden. En het staat bovendien in geen enkele verhouding tot wat die arme dakloze vrouw heeft moeten doorstaan. Ze werd door de politie ernstig toegetakeld aangetroffen. Zij heeft, in tegenstelling tot de daders, levenslang. Dit doet voor de rechter echter niet ter zake. De daders zijn namelijk minderjarige migranten. De rechter overweegt dat “een gebrek aan toezicht en begeleiding mogelijk een rol hebben gespeeld bij de delicten”. Ah ja, want een gebrek aan toezicht en begeleiding zorgen ervoor dat je dus maar een weerloos slachtoffer gaat (groeps)verkrachten en mishandelen. Tuurlijk joh. Hartstikke logisch. Het is werkelijk de wereld op z’n kop: een wereld waarin daders worden beschermd en slachtoffers het nakijken hebben – enkel en alleen omdat de daders in dit geval migranten zijn. Iedereen denkt het, maar niemand durft het te benoemen. “Zwakbegaafd” En dit is niet de enige zaak waarin dit zichtbaar wordt. Ook de Afrikaanse daders van de brute moord op de 21-jarige Jimmy, die zijn zusje probeerde te beschermen toen dezelfde migranten haar lastigvielen, kregen slechts lichte straffen: respectievelijk zes maanden, achttien maanden en – de enige uitzondering – veertien jaar cel. De rechter woog hier mee dat de migranten een zeer laag IQ hebben. Ze zijn “zwakbegaafd” en dus overzien ze de consequenties van hun daden niet en worden ze minder zwaar gestraft, aldus de rechter. Ah, daar hebben we weer zo’n mooi staaltje juridisch acrobatiek: dit keer is een beperkte intelligentie kennelijk een “reden” om iemand dus maar dood te steken. Sure. Het lijkt wel alsof de rechters altijd wel iets kunnen vinden om het zeer gruwelijke en gewelddadige gedrag van migranten te rechtvaardigen. Heeft iemand een normaal IQ? Dan is er vast onvoldoende toezicht geweest. Heeft iemand een laag IQ? Dan is dat de reden voor het gedrag. Er volgt in ieder geval nooit een straf die rechtdoet aan de ernst van de barbarij van de allochtone daders. Zo ook in de laatste zaak die deze week de aandacht trok: namelijk die van de veroordeling van de migrant Musab O. die slechts vier maanden cel kreeg opgelegd, waarvan één maand voorwaardelijk, 350 euro boete en één jaar rijontzegging voor het dood rijden van de 16-jarige Zara bij een illegale straatrace. De rechter oordeelt dat er sprake is van een “ongeluk” – dat dit ongeluk wel ernstig in de hand wordt gewerkt als je zonder rijbewijs op een motor stapt om deel te nemen aan een illegale straatrace, zoals de migrant in dit geval deed, doet kennelijk niet ter zake. Blanke levens doen er (niet) toe Tegenover deze milde straffen voor migranten die mensen vroegtijdig uit het leven rukken of voor het leven beschadigen staat een zware veroordeling voor degenen die het waagden om de tekst “White lives matter” te projecteren op de Erasmusbrug in Rotterdam. Het is op zichzelf al bizar dat het aangeven dat blanke levens ertoe doen volgens justitie kennelijk racistisch en dus strafbaar is. Maar het is ronduit krankzinnig dat er op het projecteren van een simpele tekst meer gevangenisstraf volgt dan voor een (groeps)verkrachting of brute moord. Laten we het eens tegenover elkaar zetten. (Groeps)verkrachten van een dakloze vrouw: vier maanden cel. Doodsteken van een 21-jarige die zijn zusje wil beschermen: zes maanden cel. Het projecteren van de tekst “White lives matter”: zes maanden cel. Kortom, in ons land kun je beter een (groeps)verkrachting begaan dan dat je wat woorden projecteert op een object. Zielige migranten Het maakt me witheet en kotsmisselijk. Het is gewoon niet meer uit te leggen. Het geeft bovendien duidelijk aan hoe het gesteld is met justitie: als je migrant bent of een laag IQ hebt (of beide, nog beter) dan is er altijd wel een excuus voorhanden om zelfs de gruwelijkste daden goed te praten. Migranten zijn immers “zielig” en moeten beschermd worden.
    Puke
    1
    0 Comments 0 Shares 45 Views
  • Vrees voor 'puinhoop' door pensioenreferendum NSC en BBB.

    Pensioenfondsen, werkgevers en vakbonden zien niets in plannen van BBB en NSC om een referendum te houden over het nieuwe pensioenstelsel. Het plan zou zorgen voor onzekerheid en extra kosten. Vakbond CNV spreekt zelfs over een mogelijke puinhoop.

    De twee kabinetspartijen willen dat pensioendeelnemers zelf kunnen bepalen of ze overgaan naar het nieuwe pensioenstelsel of bij het oude willen blijven. Dit moet ze meer inspraak geven in de opbouw van hun pensioen.

    Afhankelijk van de uitslag van het referendum zouden pensioenfondsen hierdoor twee systemen naast elkaar moeten hanteren. Eentje voor mensen die over willen naar het nieuwe stelsel en eentje voor wie dat niet wil.

    De fondsen zien dat als een groot probleem. Ambtenarenfonds ABP, de grootste van het land, noemt een mogelijk referendum "de bijl aan de wortel van het nieuwe pensioenstelsel. Het is ongehoord dat de spelregels nu nog gewijzigd zouden worden." Daarmee doelt het fonds op het feit dat het nieuwe stelsel al in 2023 is ingevoerd.

    De verschillen tussen het oude en nieuwe pensioen

    Van een pot per pensioenfonds waarbij iedereen aanspraak maakt op een deel, naar individuele pensioenpotjes.
    Van korten als het fonds er financieel niet zo goed voorstaat, naar ieder jaar een beetje korten of verhogen op basis van beleggingsprestaties.
    Van de oneerlijke doorsneepremie voor jong en oud, naar inleg voor je eigen potje.

    Dat laatste verdient wat extra uitleg. Iedereen in een pensioenfonds legt nu dezelfde premie in voor de gezamenlijke beleggingspot. Maar omdat je geld voor jongeren veel langer kunt beleggen, is de inleg voor jongeren eigenlijk te hoog en die van ouderen te laag. In het nieuwe stelsel gaat je eigen inleg naar je eigen potje en wordt voor jongeren risicovoller belegd dan voor ouderen.

    Het probleem bij de overgang naar het nieuwe stelsel is dat een gezamenlijke pensioenpot moet worden verdeeld naar miljoenen individuele potjes. Dat is voor de fondsen een ingewikkelde operatie. Ze hebben voor deze overgang de tijd gekregen tot 2027. Enkele fondsen zijn al volledig overgegaan, terwijl andere volop voorbereidingen hebben getroffen.

    "Wij liggen met onze voorbereidingen goed op koers en gaan door op de ingeslagen weg", zegt ABP-bestuursvoorzitter Harmen van Wijnen. "Het zou dan ook bijzonder onverstandig zijn als de politiek nu nog een spaak in de wielen zou steken."

    Volgens Van Wijnen zorgt het referendum niet voor verbetering. "Sterker nog: het is ronduit slecht voor onze deelnemers. Het kan leiden tot onnodige complicaties, onbetaalbare uitvoering, uitstel of mogelijk zelfs afstel van de broodnodige vernieuwing van ons stelsel."

    Ook vakbond CNV ziet niets in het pensioenreferendum. Het zou leiden tot veel schade en zorgen voor een puinhoop. "De trein richting het nieuwe stelsel rijdt al een paar jaar door. Nu aan de noodrem trekken, saboteert het pensioenstelsel. Volstrekt onverantwoord."

    De bond wijst erop dat het nieuwe stelsel er kwam na lange onderhandelingen en na goedkeuring van de Eerste en Tweede Kamer. "Er is dus geen enkele reden om nu een extra referendum te houden."

    De christelijke vakbond stuurde onlangs samen met enkele andere bonden en werkgeversorganisaties een brief aan de Tweede Kamer. Daarin zijn ze eensgezind: laat de overgang naar het nieuwe stelsel doorgaan. Zo niet, dan kost dat veel geld en veel tijd, terwijl de pensioendeelnemers daar volgens hen niet beter van worden.
    Vrees voor 'puinhoop' door pensioenreferendum NSC en BBB. Pensioenfondsen, werkgevers en vakbonden zien niets in plannen van BBB en NSC om een referendum te houden over het nieuwe pensioenstelsel. Het plan zou zorgen voor onzekerheid en extra kosten. Vakbond CNV spreekt zelfs over een mogelijke puinhoop. De twee kabinetspartijen willen dat pensioendeelnemers zelf kunnen bepalen of ze overgaan naar het nieuwe pensioenstelsel of bij het oude willen blijven. Dit moet ze meer inspraak geven in de opbouw van hun pensioen. Afhankelijk van de uitslag van het referendum zouden pensioenfondsen hierdoor twee systemen naast elkaar moeten hanteren. Eentje voor mensen die over willen naar het nieuwe stelsel en eentje voor wie dat niet wil. De fondsen zien dat als een groot probleem. Ambtenarenfonds ABP, de grootste van het land, noemt een mogelijk referendum "de bijl aan de wortel van het nieuwe pensioenstelsel. Het is ongehoord dat de spelregels nu nog gewijzigd zouden worden." Daarmee doelt het fonds op het feit dat het nieuwe stelsel al in 2023 is ingevoerd. De verschillen tussen het oude en nieuwe pensioen Van een pot per pensioenfonds waarbij iedereen aanspraak maakt op een deel, naar individuele pensioenpotjes. Van korten als het fonds er financieel niet zo goed voorstaat, naar ieder jaar een beetje korten of verhogen op basis van beleggingsprestaties. Van de oneerlijke doorsneepremie voor jong en oud, naar inleg voor je eigen potje. Dat laatste verdient wat extra uitleg. Iedereen in een pensioenfonds legt nu dezelfde premie in voor de gezamenlijke beleggingspot. Maar omdat je geld voor jongeren veel langer kunt beleggen, is de inleg voor jongeren eigenlijk te hoog en die van ouderen te laag. In het nieuwe stelsel gaat je eigen inleg naar je eigen potje en wordt voor jongeren risicovoller belegd dan voor ouderen. Het probleem bij de overgang naar het nieuwe stelsel is dat een gezamenlijke pensioenpot moet worden verdeeld naar miljoenen individuele potjes. Dat is voor de fondsen een ingewikkelde operatie. Ze hebben voor deze overgang de tijd gekregen tot 2027. Enkele fondsen zijn al volledig overgegaan, terwijl andere volop voorbereidingen hebben getroffen. "Wij liggen met onze voorbereidingen goed op koers en gaan door op de ingeslagen weg", zegt ABP-bestuursvoorzitter Harmen van Wijnen. "Het zou dan ook bijzonder onverstandig zijn als de politiek nu nog een spaak in de wielen zou steken." Volgens Van Wijnen zorgt het referendum niet voor verbetering. "Sterker nog: het is ronduit slecht voor onze deelnemers. Het kan leiden tot onnodige complicaties, onbetaalbare uitvoering, uitstel of mogelijk zelfs afstel van de broodnodige vernieuwing van ons stelsel." Ook vakbond CNV ziet niets in het pensioenreferendum. Het zou leiden tot veel schade en zorgen voor een puinhoop. "De trein richting het nieuwe stelsel rijdt al een paar jaar door. Nu aan de noodrem trekken, saboteert het pensioenstelsel. Volstrekt onverantwoord." De bond wijst erop dat het nieuwe stelsel er kwam na lange onderhandelingen en na goedkeuring van de Eerste en Tweede Kamer. "Er is dus geen enkele reden om nu een extra referendum te houden." De christelijke vakbond stuurde onlangs samen met enkele andere bonden en werkgeversorganisaties een brief aan de Tweede Kamer. Daarin zijn ze eensgezind: laat de overgang naar het nieuwe stelsel doorgaan. Zo niet, dan kost dat veel geld en veel tijd, terwijl de pensioendeelnemers daar volgens hen niet beter van worden.
    0 Comments 0 Shares 36 Views
  • Dit is het mysterieuze World Economic Forum.

    Iedere januari vindt het jaarlijkse feestje van de economische en politieke elite van de wereld plaats: de vergadering van het World Economic Forum (WEF). In het Zwitserse Davos zullen van over de hele wereld duizenden mensen (soms per privévliegtuig) samenkomen om onderwerpen te bespreken op het gebied van economie, gezondheid, klimaat en milieu. Maar wat is het WEF nou precies, en waarom is het Forum het middelpunt van zoveel extreme complottheorieën?

    In 1971 zag het WEF, toen nog onder de naam European Management Forum, het licht dankzij oprichter Klaus Schwab. Het doel van Schwab, die hoogleraar economie is aan de Universiteit van Genève, is om de samenwerking tussen overheden, bedrijven en organisaties te verbeteren. In eerste instantie om de strijd met de Amerikaanse economie aan te kunnen. Maar inmiddels is het uitgegroeid tot een club die de globalisering en wereldhandel wil verbeteren, net zoals het de klimaattransitie wil versnellen en versoepelen. Voor Schwab is dit jaar zijn laatste jaar als leider van het WEF.

    Het idee van Schwab ontstond vanuit zijn theorie van stakeholder capitalism. Binnen dat idee is een bedrijf er niet alleen om de belangen van aandeelhouders te dienen, maar juist voor iedereen die een belang (stake) heeft bij het bedrijf. Dat kunnen mensen zijn binnen het bedrijf, zoals managers, maar ook extern kunnen mensen een belang hebben bij een organisatie of een bedrijf, zoals overheden, universiteiten, sectoren, maar ook de samenleving en het klimaat.

    Maar het WEF bleef groeien. Waar de basis lag bij bedrijven, is het WEF inmiddels een orgaan geworden waar politieke, economische, maatschappelijke en academische kopstukken bijeenkomen. Het gaat om onder andere om (westerse) staatshoofden en ministers, belangrijke hoogleraren, ceo's van multinationals en de kopstukken van grote maatschappelijke organisaties.

    Inmiddels is het World Economic Forum uitgegroeid tot een club waarbij meer dan 390 bedrijven uit ruim 60 landen zijn aangesloten. In dat rijtje kom je niet zomaar terecht, benadrukt het WEF. Lid worden kan alleen op uitnodiging en gebeurt pas na 'uitvoerig onderzoek' op basis van specifieke criteria. Daarbij wordt er onder andere gekeken naar hoe innovatief, disruptief en invloedrijk een potentieel lid kan zijn. Lid zijn kost geld, een bedrag van omgerekend 60.000 tot wel 600.000 euro.

    Ieder jaar in januari vergaderen de leden dan in het Zwitserse Davos over de volgens hen belangrijkste thema's die in de wereld spelen. Zo was het thema in 2019 de globalisering, in 2020 de verduurzaming van de wereld, in 2021 'The Great Reset' en in 2022 het terugwinnen van het vertrouwen. Voor 2023 stond 'samenwerken in een gefragmenteerde wereld' op de agenda. In 2024 was het thema 'Vertrouwen Terugwinnen' en voor dit jaar zal het hoofdonderwerp de 'Samenwerking voor het Slimme Tijdperk'.

    Concrete macht heeft het WEF in feite niet. Wel kan het invloed uitoefenen door onderwerpen op de agenda te zetten en bespreekbaar te maken op hoog (geo-)politiek niveau. Daarnaast is het ook een podium voor maatschappelijke organisaties (ngo's) en activisten om een tegengeluid te laten horen, tegenover de aanwezige elite. De aanwezigheid van ngo's was overigens niet vanzelfsprekend. Pas sinds 2000 werden die organisaties uitgenodigd, nadat er in 1999 wereldwijde protesten plaatsvonden tegen globalisatie.

    Sinds de coronapandemie is het WEF echter voer voor complotdenkers, die met onbewezen theorieën stellen dat de club van Klaus Schwab de touwtjes van de wereldeconomie in handen heeft. Complotdenkers stellen dat het WEF extreme plannen heeft omtrent de klimaattransitie, digitalisering en globalisering, waarmee zij een dystopisch toekomstbeeld schetsen. Dit baseren zij op het boek 'The Great Reset' van Schwab. Daarin wordt voorgesteld om de wereld(economie) na de coronapandemie anders in te richten. Daarbij zou volgens Schwab meer gedacht moeten worden aan sociale en economische gelijkheid en moet er meer aandacht komen voor het klimaat. Volgens complotdenkers is het echter een manier om zo mensen onder controle te krijgen. Daar is echter geen bewijs voor, zo concludeerde het factcheckteam van Reuters.

    Daarnaast is er meer kritiek op het WEF. Politicoloog Samuel Huntington kwam met de term 'Davos Man', de stereotiepe elite-man die nationale grenzen als drempels ziet en neerkijkt op mensen die niet meedoen aan de idealen van het WEF. 'Iedereen die gelooft in het behoud van zaken als vrijheid, soevereiniteit en decentralisatie van macht, moet zich zorgen maken', zo beschrijft het oudste Britse nieuwsblad The Spectator de invloed van het WEF.

    Dit is het mysterieuze World Economic Forum. Iedere januari vindt het jaarlijkse feestje van de economische en politieke elite van de wereld plaats: de vergadering van het World Economic Forum (WEF). In het Zwitserse Davos zullen van over de hele wereld duizenden mensen (soms per privévliegtuig) samenkomen om onderwerpen te bespreken op het gebied van economie, gezondheid, klimaat en milieu. Maar wat is het WEF nou precies, en waarom is het Forum het middelpunt van zoveel extreme complottheorieën? In 1971 zag het WEF, toen nog onder de naam European Management Forum, het licht dankzij oprichter Klaus Schwab. Het doel van Schwab, die hoogleraar economie is aan de Universiteit van Genève, is om de samenwerking tussen overheden, bedrijven en organisaties te verbeteren. In eerste instantie om de strijd met de Amerikaanse economie aan te kunnen. Maar inmiddels is het uitgegroeid tot een club die de globalisering en wereldhandel wil verbeteren, net zoals het de klimaattransitie wil versnellen en versoepelen. Voor Schwab is dit jaar zijn laatste jaar als leider van het WEF. Het idee van Schwab ontstond vanuit zijn theorie van stakeholder capitalism. Binnen dat idee is een bedrijf er niet alleen om de belangen van aandeelhouders te dienen, maar juist voor iedereen die een belang (stake) heeft bij het bedrijf. Dat kunnen mensen zijn binnen het bedrijf, zoals managers, maar ook extern kunnen mensen een belang hebben bij een organisatie of een bedrijf, zoals overheden, universiteiten, sectoren, maar ook de samenleving en het klimaat. Maar het WEF bleef groeien. Waar de basis lag bij bedrijven, is het WEF inmiddels een orgaan geworden waar politieke, economische, maatschappelijke en academische kopstukken bijeenkomen. Het gaat om onder andere om (westerse) staatshoofden en ministers, belangrijke hoogleraren, ceo's van multinationals en de kopstukken van grote maatschappelijke organisaties. Inmiddels is het World Economic Forum uitgegroeid tot een club waarbij meer dan 390 bedrijven uit ruim 60 landen zijn aangesloten. In dat rijtje kom je niet zomaar terecht, benadrukt het WEF. Lid worden kan alleen op uitnodiging en gebeurt pas na 'uitvoerig onderzoek' op basis van specifieke criteria. Daarbij wordt er onder andere gekeken naar hoe innovatief, disruptief en invloedrijk een potentieel lid kan zijn. Lid zijn kost geld, een bedrag van omgerekend 60.000 tot wel 600.000 euro. Ieder jaar in januari vergaderen de leden dan in het Zwitserse Davos over de volgens hen belangrijkste thema's die in de wereld spelen. Zo was het thema in 2019 de globalisering, in 2020 de verduurzaming van de wereld, in 2021 'The Great Reset' en in 2022 het terugwinnen van het vertrouwen. Voor 2023 stond 'samenwerken in een gefragmenteerde wereld' op de agenda. In 2024 was het thema 'Vertrouwen Terugwinnen' en voor dit jaar zal het hoofdonderwerp de 'Samenwerking voor het Slimme Tijdperk'. Concrete macht heeft het WEF in feite niet. Wel kan het invloed uitoefenen door onderwerpen op de agenda te zetten en bespreekbaar te maken op hoog (geo-)politiek niveau. Daarnaast is het ook een podium voor maatschappelijke organisaties (ngo's) en activisten om een tegengeluid te laten horen, tegenover de aanwezige elite. De aanwezigheid van ngo's was overigens niet vanzelfsprekend. Pas sinds 2000 werden die organisaties uitgenodigd, nadat er in 1999 wereldwijde protesten plaatsvonden tegen globalisatie. Sinds de coronapandemie is het WEF echter voer voor complotdenkers, die met onbewezen theorieën stellen dat de club van Klaus Schwab de touwtjes van de wereldeconomie in handen heeft. Complotdenkers stellen dat het WEF extreme plannen heeft omtrent de klimaattransitie, digitalisering en globalisering, waarmee zij een dystopisch toekomstbeeld schetsen. Dit baseren zij op het boek 'The Great Reset' van Schwab. Daarin wordt voorgesteld om de wereld(economie) na de coronapandemie anders in te richten. Daarbij zou volgens Schwab meer gedacht moeten worden aan sociale en economische gelijkheid en moet er meer aandacht komen voor het klimaat. Volgens complotdenkers is het echter een manier om zo mensen onder controle te krijgen. Daar is echter geen bewijs voor, zo concludeerde het factcheckteam van Reuters. Daarnaast is er meer kritiek op het WEF. Politicoloog Samuel Huntington kwam met de term 'Davos Man', de stereotiepe elite-man die nationale grenzen als drempels ziet en neerkijkt op mensen die niet meedoen aan de idealen van het WEF. 'Iedereen die gelooft in het behoud van zaken als vrijheid, soevereiniteit en decentralisatie van macht, moet zich zorgen maken', zo beschrijft het oudste Britse nieuwsblad The Spectator de invloed van het WEF.
    0 Comments 0 Shares 123 Views
  • Bitcoin bereikt nieuw record op dag van inauguratie Trump

    Op de dag van de inauguratie van voormalig president Donald Trump heeft Bitcoin een nieuw record bereikt. De digitale munt steeg naar een ongekende waarde, wat opnieuw het groeiende vertrouwen in cryptocurrency onderstreept. De combinatie van politieke veranderingen en toenemende interesse van investeerders wordt gezien als een belangrijke drijfveer achter de stijging. Analisten blijven optimistisch over de toekomst van Bitcoin, maar waarschuwen tegelijkertijd voor de volatiliteit van de markt.
    https://www.nu.nl/economie/6342916/bitcoin-bereikt-nieuw-record-op-dag-van-inauguratie-trump.html
    Bitcoin bereikt nieuw record op dag van inauguratie Trump Op de dag van de inauguratie van voormalig president Donald Trump heeft Bitcoin een nieuw record bereikt. De digitale munt steeg naar een ongekende waarde, wat opnieuw het groeiende vertrouwen in cryptocurrency onderstreept. De combinatie van politieke veranderingen en toenemende interesse van investeerders wordt gezien als een belangrijke drijfveer achter de stijging. Analisten blijven optimistisch over de toekomst van Bitcoin, maar waarschuwen tegelijkertijd voor de volatiliteit van de markt. https://www.nu.nl/economie/6342916/bitcoin-bereikt-nieuw-record-op-dag-van-inauguratie-trump.html
    0 Comments 0 Shares 92 Views
  • Eerste 'Europese' Tesla Cybertruck in beslag genomen door politie

    De politie heeft recent de eerste Tesla Cybertruck in Europa in beslag genomen. Het voertuig, dat officieel nog niet verkrijgbaar is op de Europese markt, trok direct de aandacht vanwege zijn opvallende ontwerp en ongeregistreerde status. De eigenaar had de Cybertruck geïmporteerd, maar voldeed niet aan de Europese regelgeving. De autoriteiten benadrukken dat voertuigen volledig gekeurd en geregistreerd moeten zijn voordat ze op de openbare weg mogen rijden.

    Tesla heeft aangekondigd dat de Cybertruck pas op een later moment officieel in Europa zal worden gelanceerd. Tot die tijd blijven strikte regelgeving en controles van kracht.
    https://www.ad.nl/auto/eerste-europese-tesla-cybertruck-in-beslag-genomen-door-politie~a27948fe/
    Eerste 'Europese' Tesla Cybertruck in beslag genomen door politie De politie heeft recent de eerste Tesla Cybertruck in Europa in beslag genomen. Het voertuig, dat officieel nog niet verkrijgbaar is op de Europese markt, trok direct de aandacht vanwege zijn opvallende ontwerp en ongeregistreerde status. De eigenaar had de Cybertruck geïmporteerd, maar voldeed niet aan de Europese regelgeving. De autoriteiten benadrukken dat voertuigen volledig gekeurd en geregistreerd moeten zijn voordat ze op de openbare weg mogen rijden. Tesla heeft aangekondigd dat de Cybertruck pas op een later moment officieel in Europa zal worden gelanceerd. Tot die tijd blijven strikte regelgeving en controles van kracht. https://www.ad.nl/auto/eerste-europese-tesla-cybertruck-in-beslag-genomen-door-politie~a27948fe/
    Puke
    1
    1 Comments 0 Shares 71 Views
More Results