https://www.dagelijksestandaard.nl/nieuws/rijkswaterstaat-nederlandse-infrastructuur-op-kritieke-grens

Wie gaf de staat eigenlijk het recht om belasting van ons te eisen? En waarom word je opgesloten als je weigert te betalen? Het is een vraag die bijna niemand durft te stellen, omdat het meteen de fundamenten van ons hele systeem blootlegt. Maar laten we eerlijk zijn: niemand van ons heeft ooit zélf toestemming gegeven aan de overheid om een deel van ons inkomen af te nemen. Die afspraak is eeuwen geleden gemaakt door mensen die allang dood zijn — en wij zitten er nog steeds aan vast. We worden geboren zonder stem, zonder keuze, zonder contract. Je eerste “welkom op aarde” komt in de vorm van een BSN-nummer. Vanaf dat moment ben je onderdeel van een systeem dat jou verplichtingen oplegt, lang voordat je oud genoeg bent om te begrijpen wat die verplichtingen eigenlijk betekenen. Je ouders tekenen niets namens jou. Jij tekent niets namens jezelf. Je bent gewoon geregistreerd — punt. En vanaf dat moment moet je betalen. Voor je zorg. Voor je huis. Voor je veiligheid. Voor je bestaan. En wie bepaalt wat je moet betalen? Niet jij. Niet ik. Maar een staat die zichzelf het recht heeft gegeven om dat te doen. Het heet “belastingplicht”, maar in de praktijk voelt het meer als een financiële keten. Als je niet betaalt, gaat de staat van vriendelijk naar dwingend: herinneringen, dwangsommen, beslaglegging. En dan komt het pas echt wrange: als je blijft weigeren, word je gezien als een crimineel. Alsof het weigeren van een financieel systeem gelijkstaat aan geweld plegen of stelen. Maar wat steel je eigenlijk? Je eigen geld? De ironie: De staat heeft macht omdat de staat zelf ooit heeft besloten dat de staat macht heeft. En wij zijn erin geboren, net zoals een vis in een oceaan geen idee heeft dat er water bestaat. Het is er gewoon. We hebben nooit ja gezegd. We hebben nooit gekozen voor het systeem. We zijn gewoon ingedeeld. Het oorspronkelijke idee achter belasting was mooi: samen bijdragen aan de samenleving, zodat iedereen toegang heeft tot onderwijs, zorg, infrastructuur, veiligheid. Maar de manier waarop het wordt afgedwongen… dat is alles behalve vrijwillig. Je kunt je niet uitschrijven. Je kunt niet stoppen met meedoen. Je hebt geen alternatief. “Vrijheid” bestaat alleen binnen de grenzen van regels die anderen voor jou hebben opgesteld — generaties geleden. Toch beginnen steeds meer mensen zich af te vragen waarom leven op aarde voelt als een abonnement. Waarom we moeten betalen voor grond die niemand gemaakt heeft. Waarom je strafbaar bent als je weigert om financiële verplichtingen op je te nemen waar je nooit voor gekozen hebt. En de staat zal zeggen: “Zo werkt het nou eenmaal.” Maar dat is geen antwoord. Dat is een façade. Want in een écht vrij systeem zou je keuzes hebben. Je zou niet gevangen worden gezet omdat je geen geld hebt om het systeem te betalen dat jou gevangen houdt. Je zou niet hoeven werken om simpelweg niet bestraft te worden. Je zou niet hoeven te vrezen voor de overheid die eigenlijk jouw dienaar zou moeten zijn — niet jouw meester. Misschien is het tijd om de vraag opnieuw te stellen: Wie gaf de staat de macht? En belangrijker nog: Wanneer nemen we die macht terug?

https://www.ninefornews.nl/kijk-gideon-van-meijeren-waarschuwt-voor-technocratische-controle-infrastructuur-die-wordt-opgetuigd/

https://www.dagelijksestandaard.nl/nieuws/nederland-steekt-55-miljoen-in-herstel-infrastructuur-oekraine Kan het als het klaar is weer vernietigd worden.

🌍 Hoeveel mensen kan de aarde eigenlijk aan? Een vraag die klinkt als sciencefiction, maar verrassend concreet te beantwoorden is. Als we elk stukje bewoonbaar land op aarde zouden benutten — dus geen woestijnen, ijskappen of bergtoppen — dan zouden we theoretisch tot 30 à 40 miljard mensen kunnen huisvesten bij een hoge maar leefbare bevolkingsdichtheid zoals in Nederland. Ga je nog extremer, zoals Monaco, dan kom je zelfs boven de 1 biljoen mensen uit. Maar dat is natuurlijk absurd en onrealistisch. 📊 Op dit moment telt de wereld 8,2 miljard mensen, wat neerkomt op ongeveer 17% van die theoretische maximale capaciteit. Dat klinkt alsof we nog ruimte zat hebben, maar de echte vraag is: hoe leefbaar is die ruimte? Want bevolkingsgroei is niet alleen een kwestie van ruimte, maar van water, voedsel, energie, biodiversiteit, infrastructuur en sociale stabiliteit. En hoewel het lijkt alsof de wereldbevolking nog steeds exponentieel groeit, is dat niet meer het geval. 📉 De groei vertraagt. In de jaren 1960 groeide de wereldbevolking met meer dan 2% per jaar. Nu zitten we rond de 0,9%. De vruchtbaarheidscijfers dalen wereldwijd — in veel landen zelfs onder de vervangingsgraad van 2,1 kinderen per vrouw. De VN voorspelt dat we rond 2080 een piek van ±10 miljard mensen zullen bereiken, waarna de bevolking mogelijk zal krimpen. 🧠 Maar wat houdt de balans in stand? Sommigen geloven in een soort kosmische balans: dat ziektes, oorlogen, natuurrampen en zelfs sociale factoren zoals seksuele diversiteit bijdragen aan het reguleren van bevolkingsgroei. Historisch gezien hebben pandemieën zoals de Zwarte Dood en COVID-19, oorlogen en rampen inderdaad grote demografische schokken veroorzaakt. Maar is dat balans of toeval? Vanuit een natuurkundig perspectief is er geen bewijs voor een “bewust” mechanisme dat de mensheid reguleert. Vanuit spirituele tradities — zoals taoïsme, hindoeïsme of animisme — wordt vaak gesproken over een universeel evenwicht tussen krachten. En in systeemdenken zie je dat ecosystemen neigen naar evenwicht, maar dat dat ook kan betekenen: instorting, herstructurering of transformatie. 🌈 En hoe zit het met LGBTQIA+-gemeenschappen? Sommigen suggereren dat seksuele diversiteit de bevolkingsgroei remt, omdat niet iedereen zich voortplant. Maar dat is een te simplistische kijk. LGBTQIA+-personen dragen op talloze manieren bij aan de samenleving: via zorg, onderwijs, cultuur, innovatie en sociale verbinding. Bovendien bestaan er alternatieve vormen van ouderschap zoals adoptie, draagmoederschap en co-ouderschap. Diversiteit is geen rem, maar een kracht. Een rijker sociaal weefsel maakt samenlevingen veerkrachtiger, empathischer en creatiever. 🔮 Misschien is de echte balans niet iets dat ons overkomt, maar iets dat we zelf leren creëren — via technologie, empathie, duurzame keuzes en inclusieve samenlevingen. We hoeven niet bang te zijn voor aantallen, maar moeten wel nadenken over kwaliteit van leven, ecologische grenzen en sociale rechtvaardigheid. 📌 Wat denk jij? Is er een kosmische balans, of ligt de verantwoordelijkheid bij onszelf? #Overbevolking #Duurzaamheid #KosmischeBalans #LGBTQIA #Wereldbevolking #Toekomstdenken #SocialeDiversiteit #Inclusie #Ecologie #Filosofie #Mensheid #Stadsplanning #ZorgVoorDeAarde #ZohraDenktMee #SamenLeven #Empathie #Systeemdenken #RuimteVoorIedereen #Bewustzijn #ToekomstVisie

https://www.frontnieuws.com/infrastructuur-van-de-toekomst-navo-verzinkt-in-sanctiefetisjisme-een-nieuwe-were

https://indignatie.nl/vs-16-miljard-dollar-voor-propaganda-niets-voor-infrastructuur/

Gaza is écht compleet verwoest 😱 En níemand durft Adolf Netanyahu erop aan te spreken 🤬 De Palestijnen moeten noodgedwongen in tentenkampen op het strand leven. De complete infrastructuur is finaal verwoest. En dan vraag je je af:' Wáár is 'God' nu?' https://vm.tiktok.com/ZGda6A5N9/ #gaza #israel #palestina

🇫🇷 Olympische Spelen Parijs: Gouden droom, financiële kater Een jaar na de openingsceremonie blijkt dat de Spelen in Parijs ruim 1,5 miljard euro verlies hebben geleden. Volgens econoom Pierre Rondeau: “Boekhoudkundig een mislukking.” Toch zijn er ook positieve effecten, zoals verbeterde infrastructuur en internationale uitstraling. #OlympischeSpelen #Parijs2024 #SportEnGeld #FinancieelNieuws https://nos.nl/artikel/2576427

https://www.dagelijksestandaard.nl/binnenland/navo-geld-voor-infrastructuur-eerst-onze-eigen-bruggen-redden Mooie theoretische modellen van AI-bollebozen.