Timmermans' Doemscenario: Europa Op Poetins Menukaart.
Frans Timmermans, fractievoorzitter van GroenLinks-PvdA, staat bekend om zijn apocalyptische waarschuwingen over de veiligheid van Europa. Op X verklaarde hij dat als Europese ministers aan de NAVO-tafel niet eensgezind spreken over Oekraïne, Europa niet langer aan tafel zit, maar letterlijk op de menukaart van Poetin staat. Het wat hem werkelijk steekt, zo blijkt, is dat de Verenigde Staten onder Trump de EU niet serieus nemen als gesprekspartner in de zoektocht naar vrede in Oekraïne. Maar wie neemt de EU eigenlijk serieus als ze zelf geen fatsoenlijke defensie heeft?
Timmermans roept om een spoed-EuCo en verwijt minister Schoof en Veldkamp dat ze "missing in action" zijn, terwijl de veiligheid van Europa op het spel staat. Maar laten we even realistisch zijn: hoe kan Europa serieus genomen worden als het zichzelf nauwelijks kan verdedigen? De EU besteedt miljarden aan bureaucratie, maar haar defensiebudgetten zijn een lachertje vergeleken met die van Rusland of de VS. Trump heeft gelijk: Europa moet eindelijk ophouden met afhankelijk te zijn van Amerikaanse protectie.
Misschien is het tijd dat Timmermans eens een boekje leest over de kunst van oorlog. Sun Tzu, de beroemde Chinese strateeg, leerde dat kracht niet alleen uit woorden komt, maar uit daden. In plaats van zich te verschuilen achter grandioze retoriek over eenheid en solidariteit, zou Europa beter kunnen investeren in zijn eigen militaire capaciteiten. Een land zonder defensie is een land zonder stem aan de tafel van de wereldpolitiek.
Wat Timmermans niet wil toegeven, is dat Europa's zwakte niet pas begon met Trump. De EU heeft jarenlang gefaald om een coherent defensiebeleid te ontwikkelen. Landen zoals Duitsland hebben hun defensiebudgetten jarenlang verwaarloosd, terwijl ze tegelijkertijd hun energie richtten op sociale projecten en ideologische agenda's. Nu, in tijden van crisis, blijkt dat deze keuzes een hoge prijs hebben.
Poetin speelt een slim spel. Hij weet precies hoe te profiteren van Europa's verdeeldheid. Als de EU niet in staat is om een unaniem standpunt in te nemen over Oekraïne, dan zal Rusland dit zien als een teken van zwakte. En wie denkt er nu echt dat Poetin indruk maakt op een resolutie van de Europese Commissie of een uitspraak van een Europese lidstaat? Nee, Poetin spreekt de taal van macht – en daarvoor heb je een leger nodig.
Timmermans' Doemscenario: Europa Op Poetins Menukaart.
Frans Timmermans, fractievoorzitter van GroenLinks-PvdA, staat bekend om zijn apocalyptische waarschuwingen over de veiligheid van Europa. Op X verklaarde hij dat als Europese ministers aan de NAVO-tafel niet eensgezind spreken over Oekraïne, Europa niet langer aan tafel zit, maar letterlijk op de menukaart van Poetin staat. Het wat hem werkelijk steekt, zo blijkt, is dat de Verenigde Staten onder Trump de EU niet serieus nemen als gesprekspartner in de zoektocht naar vrede in Oekraïne. Maar wie neemt de EU eigenlijk serieus als ze zelf geen fatsoenlijke defensie heeft?
Timmermans roept om een spoed-EuCo en verwijt minister Schoof en Veldkamp dat ze "missing in action" zijn, terwijl de veiligheid van Europa op het spel staat. Maar laten we even realistisch zijn: hoe kan Europa serieus genomen worden als het zichzelf nauwelijks kan verdedigen? De EU besteedt miljarden aan bureaucratie, maar haar defensiebudgetten zijn een lachertje vergeleken met die van Rusland of de VS. Trump heeft gelijk: Europa moet eindelijk ophouden met afhankelijk te zijn van Amerikaanse protectie.
Misschien is het tijd dat Timmermans eens een boekje leest over de kunst van oorlog. Sun Tzu, de beroemde Chinese strateeg, leerde dat kracht niet alleen uit woorden komt, maar uit daden. In plaats van zich te verschuilen achter grandioze retoriek over eenheid en solidariteit, zou Europa beter kunnen investeren in zijn eigen militaire capaciteiten. Een land zonder defensie is een land zonder stem aan de tafel van de wereldpolitiek.
Wat Timmermans niet wil toegeven, is dat Europa's zwakte niet pas begon met Trump. De EU heeft jarenlang gefaald om een coherent defensiebeleid te ontwikkelen. Landen zoals Duitsland hebben hun defensiebudgetten jarenlang verwaarloosd, terwijl ze tegelijkertijd hun energie richtten op sociale projecten en ideologische agenda's. Nu, in tijden van crisis, blijkt dat deze keuzes een hoge prijs hebben.
Poetin speelt een slim spel. Hij weet precies hoe te profiteren van Europa's verdeeldheid. Als de EU niet in staat is om een unaniem standpunt in te nemen over Oekraïne, dan zal Rusland dit zien als een teken van zwakte. En wie denkt er nu echt dat Poetin indruk maakt op een resolutie van de Europese Commissie of een uitspraak van een Europese lidstaat? Nee, Poetin spreekt de taal van macht – en daarvoor heb je een leger nodig.