• De omsingeling van Europa is compleet.

    Europa is het door conflicten geteisterde schiereiland van het Aziatische continent, waar enkele van de meest verwoestende oorlogen in de menselijke geschiedenis zijn uitgevochten. In het verleden was het Zuiden maar al te vaak het slachtoffer van Europees kolonialisme en imperialisme. De Nieuwe Wereld moest vechten voor zijn onafhankelijkheid van Europese mogendheden, en moest vervolgens te hulp schieten in de Tweede Wereldoorlog en de Koude Oorlog.

    Het is dan ook niet verwonderlijk dat voor de rest van de wereld het doel is om Europa te omsingelen en te beperken tot zijn kleine hoekje van de wereld, zodat het zijn oude dag kan slijten zonder de rest al te veel schade toe te brengen. In de afgelopen tijd is de omsingeling van Europa vrijwel voltooid.

    In het oosten heeft Europa te maken met aartsvijand Rusland, een wantrouwend China (dat samenwerkt met Rusland, Iran en de BRICS+ groep) en een Midden-Oosten dat walgt van zijn medeplichtigheid aan de plausibele genocide en oorlogsmisdaden van Israël.

    In het westen staat het tegenover de Verenigde Staten, die Europa zien als een bedreiging en een bodemloze put (“Europa is er om ons te naaien”).

    In het zuiden staat het tegenover een Afrikaans continent dat zich steeds meer richt op de BRICS+ groepering en waar de VS, via zijn Africom, een groeiende militaire aanwezigheid en invloed heeft. In elk geval geeft Europa elk jaar miljoenen uit aan Frontex om de grens tussen Europa en Afrika zo goed mogelijk gesloten te houden.

    En als de VS en Rusland, in hun nieuwe relatie, het noordpoolgebied (en Groenland) gaan beheren, wordt Europa in het noorden ook geblokkeerd.

    Geografisch gezien is de positie van Europa bijna irrelevant. Ja, het heeft een markt van 500 miljoen, maar die markt krimpt. De bevolking vergrijst, de innovatie stagneert, en Europa is een technologische achterblijver geworden. Het heeft weinig natuurlijke hulpbronnen en is voor zijn energieafhankelijk van de rest van de wereld.

    Het ligt bovendien ver van de groeiende economieën in het oosten en aan geen enkele van de nieuwe handelsroutes die de wereld te bieden heeft. In tegenstelling tot de VS, Japan en China heeft het geen grote zeemacht om het transport van zijn goederen over de wereldzeeën veilig te stellen.

    De relatieve achteruitgang van Europa op het wereldtoneel is lang voorzien en verwacht. In de afgelopen jaren heeft de diplomatieke onbekwaamheid van zijn leiders zijn omsingeling echter versneld. Ten eerste was er het diplomatieke falen om de oorlog in Oekraïne te voorkomen of te beëindigen. Ten tweede is men er diplomatiek niet in geslaagd om de VS als nauwe bondgenoot te behouden. Hieraan kan nog het diplomatieke falen van het continent worden toegevoegd om de internationale orde in het Midden-Oosten te handhaven door zijn steun aan Israël, wat zijn dubbele standaarden en gebrek aan morele ruggengraat blootlegt.

    Gezien het huidige gebrek aan leiderschap en interne twisten zal de reactie van Europa op zijn omsingeling de zaken waarschijnlijk alleen maar erger maken voor zichzelf. Er wordt nu verwacht dat het zich tot het uiterste zal militariseren. Dit zou de problemen van Europa alleen maar veel erger maken.

    Een van de interessantste recente analyses over hoe Europa zijn toenemende geo-economische isolement kan doorbreken, is gemaakt door de Singaporese diplomaat Kishore Mahbubani. Volgens Mahbubani is Europa, een continent dat strategische geesten als Metternich, Talleyrand en Kissinger heeft voortgebracht, bijna infantiel in zijn strategische denken geworden.

    Hij stelt voor dat Europa het ondenkbare doet, namelijk aankondigen dat het bereid is om uit de NAVO te stappen, een nieuw groot strategisch akkoord met Rusland uitwerken en een nieuw strategisch pact met China uitwerken. Nu Trump het wereldwijde handelssysteem heeft ontmanteld, heeft Europa misschien de kans om het ondenkbare te gaan doen.
    De omsingeling van Europa is compleet. Europa is het door conflicten geteisterde schiereiland van het Aziatische continent, waar enkele van de meest verwoestende oorlogen in de menselijke geschiedenis zijn uitgevochten. In het verleden was het Zuiden maar al te vaak het slachtoffer van Europees kolonialisme en imperialisme. De Nieuwe Wereld moest vechten voor zijn onafhankelijkheid van Europese mogendheden, en moest vervolgens te hulp schieten in de Tweede Wereldoorlog en de Koude Oorlog. Het is dan ook niet verwonderlijk dat voor de rest van de wereld het doel is om Europa te omsingelen en te beperken tot zijn kleine hoekje van de wereld, zodat het zijn oude dag kan slijten zonder de rest al te veel schade toe te brengen. In de afgelopen tijd is de omsingeling van Europa vrijwel voltooid. In het oosten heeft Europa te maken met aartsvijand Rusland, een wantrouwend China (dat samenwerkt met Rusland, Iran en de BRICS+ groep) en een Midden-Oosten dat walgt van zijn medeplichtigheid aan de plausibele genocide en oorlogsmisdaden van Israël. In het westen staat het tegenover de Verenigde Staten, die Europa zien als een bedreiging en een bodemloze put (“Europa is er om ons te naaien”). In het zuiden staat het tegenover een Afrikaans continent dat zich steeds meer richt op de BRICS+ groepering en waar de VS, via zijn Africom, een groeiende militaire aanwezigheid en invloed heeft. In elk geval geeft Europa elk jaar miljoenen uit aan Frontex om de grens tussen Europa en Afrika zo goed mogelijk gesloten te houden. En als de VS en Rusland, in hun nieuwe relatie, het noordpoolgebied (en Groenland) gaan beheren, wordt Europa in het noorden ook geblokkeerd. Geografisch gezien is de positie van Europa bijna irrelevant. Ja, het heeft een markt van 500 miljoen, maar die markt krimpt. De bevolking vergrijst, de innovatie stagneert, en Europa is een technologische achterblijver geworden. Het heeft weinig natuurlijke hulpbronnen en is voor zijn energieafhankelijk van de rest van de wereld. Het ligt bovendien ver van de groeiende economieën in het oosten en aan geen enkele van de nieuwe handelsroutes die de wereld te bieden heeft. In tegenstelling tot de VS, Japan en China heeft het geen grote zeemacht om het transport van zijn goederen over de wereldzeeën veilig te stellen. De relatieve achteruitgang van Europa op het wereldtoneel is lang voorzien en verwacht. In de afgelopen jaren heeft de diplomatieke onbekwaamheid van zijn leiders zijn omsingeling echter versneld. Ten eerste was er het diplomatieke falen om de oorlog in Oekraïne te voorkomen of te beëindigen. Ten tweede is men er diplomatiek niet in geslaagd om de VS als nauwe bondgenoot te behouden. Hieraan kan nog het diplomatieke falen van het continent worden toegevoegd om de internationale orde in het Midden-Oosten te handhaven door zijn steun aan Israël, wat zijn dubbele standaarden en gebrek aan morele ruggengraat blootlegt. Gezien het huidige gebrek aan leiderschap en interne twisten zal de reactie van Europa op zijn omsingeling de zaken waarschijnlijk alleen maar erger maken voor zichzelf. Er wordt nu verwacht dat het zich tot het uiterste zal militariseren. Dit zou de problemen van Europa alleen maar veel erger maken. Een van de interessantste recente analyses over hoe Europa zijn toenemende geo-economische isolement kan doorbreken, is gemaakt door de Singaporese diplomaat Kishore Mahbubani. Volgens Mahbubani is Europa, een continent dat strategische geesten als Metternich, Talleyrand en Kissinger heeft voortgebracht, bijna infantiel in zijn strategische denken geworden. Hij stelt voor dat Europa het ondenkbare doet, namelijk aankondigen dat het bereid is om uit de NAVO te stappen, een nieuw groot strategisch akkoord met Rusland uitwerken en een nieuw strategisch pact met China uitwerken. Nu Trump het wereldwijde handelssysteem heeft ontmanteld, heeft Europa misschien de kans om het ondenkbare te gaan doen.
    0 Reacties 0 Deelde 106 Gezien
  • https://www.ninefornews.nl/parlementslid-noemt-het-bij-naam-europa-wordt-een-afrikaanse-bananenrepubliek/
    https://www.ninefornews.nl/parlementslid-noemt-het-bij-naam-europa-wordt-een-afrikaanse-bananenrepubliek/
    0 Reacties 0 Deelde 43 Gezien
  • Mijn Taalbad is een Potpourri van Invloeden
    Mijn hoofd is een chaos.
    Waat is t’r aan de handj? Wie kömp ’t?
    Der sit in ferhaal yn myn holle, hoe fertel ik it?
    Dit is 'n mengelmoes van tale, gemeng.
    Es wird alles gut, zuerst müssen wir allem seinen Platz geben
    Allee, da komwel.
    ’t hed tied nodig
    D'Enn ass a Siicht

    Ik ben Kylian, en mijn teksten bevatten gegarandeerd taalfouten.
    Vaak moedwillig, maar soms ook door een talenmix. In mijn hoofd bevinden zich namelijk meerdere talen. Ik ben een geboren en getogen Limburger en hou van mijn land, de spraak, de taal en de mensen, maar: Ik ben geen zuivere Limburger. Mijn taalkundige reis is er een die gevormd is door een bont gezelschap van dialecten en talen, een kleurrijke lappendeken geweven door mijn familiegeschiedenis en mijn omgeving.

    Mijn ontwikkeling begon, zoals voor velen in Limburg, met Limburgs. Pa en ma spraken het, dus dat werd mijn moedertaal. De tweede taal die zich aandiende was Duits, via de familie van een van mijn grootouders. De derde taal die ik meekreeg was Engels, afkomstig van een van mijn andere grootouders. Oeps, nu volgt het Fries, via de derde grootouder. En toen Afrikaans, via de vierde grootouder. Een waar linguïstisch buffet!

    Je zou verwachten dat Nederlands nu aan de beurt was, maar nee. Ik had een oppas, en die kwam uit Brabant. Dus nog steeds geen officieel Nederlands in mijn jonge leven. Toen kwam de tijd dat ik ging buitenspelen. De meeste kinderen spraken Limburgs, uiteraard, maar: er waren ook kinderen die enkel Nederlands spraken. Pas toen leerde ik Nederlands, de taal die ik nu gebruik om dit verhaal te vertellen. Later, toen ik alweer bijna de lagere school verliet, heb ik aan dat toch al behoorlijke taalpakket nog Vlaams en Luxemburgs toegevoegd. Waarom ook niet, toch?

    Mijn Nederlands is, hoewel het meestal wel goed lijkt, dus niet volgens het groene boekje. Zinsopbouw, woorden en zelfs spelling wijken hier en daar af van de zogenaamde norm. Ik ben wie ik ben, en mijn taal is een reflectie daarvan.

    Het gevolg is: dat ik soms iets neerpen wat op Nederlands lijkt, maar een Afrikaanse zinsopbouw heeft. Misschien schemert de Duitse afkomst erin, met een onhandige woordvolgorde. De Limburgse invloed is bijna altijd wel ergens te vinden in mijn verhalen, in een onverwachte woordkeuze of een bepaalde expressie. Maar ja, dat ben ik, en dat vind je dus ook in mijn verhalen terug. Ik schrijf zoals ik spreek, en ik spreek zoals ik geleefd heb.

    Het voordeel van zoveel talen beheersen is, dat je je bijna overal ter wereld verstaanbaar kunt maken. Het nadeel? Bijna iedereen spreekt je aan op je taalgebruik. Ik ben een wandelende, sprekende taalfout, blijkbaar.

    Want soms, dan klink ik Afrikaans terwijl ik me in Duitsland bevind en daar een Nederlander passeer die denkt dat ik van België kom… Het is een wonder dat ik nog niet compleet in verwarring ben geraakt. Maar ergens, in die chaos van talen en dialecten, vind ik mijn eigen, unieke stem. En die deel ik graag met jullie.

    Tijd voor Koffie.
    Mijn Taalbad is een Potpourri van Invloeden Mijn hoofd is een chaos. Waat is t’r aan de handj? Wie kömp ’t? Der sit in ferhaal yn myn holle, hoe fertel ik it? Dit is 'n mengelmoes van tale, gemeng. Es wird alles gut, zuerst müssen wir allem seinen Platz geben Allee, da komwel. ’t hed tied nodig D'Enn ass a Siicht Ik ben Kylian, en mijn teksten bevatten gegarandeerd taalfouten. Vaak moedwillig, maar soms ook door een talenmix. In mijn hoofd bevinden zich namelijk meerdere talen. Ik ben een geboren en getogen Limburger en hou van mijn land, de spraak, de taal en de mensen, maar: Ik ben geen zuivere Limburger. Mijn taalkundige reis is er een die gevormd is door een bont gezelschap van dialecten en talen, een kleurrijke lappendeken geweven door mijn familiegeschiedenis en mijn omgeving. Mijn ontwikkeling begon, zoals voor velen in Limburg, met Limburgs. Pa en ma spraken het, dus dat werd mijn moedertaal. De tweede taal die zich aandiende was Duits, via de familie van een van mijn grootouders. De derde taal die ik meekreeg was Engels, afkomstig van een van mijn andere grootouders. Oeps, nu volgt het Fries, via de derde grootouder. En toen Afrikaans, via de vierde grootouder. Een waar linguïstisch buffet! Je zou verwachten dat Nederlands nu aan de beurt was, maar nee. Ik had een oppas, en die kwam uit Brabant. Dus nog steeds geen officieel Nederlands in mijn jonge leven. Toen kwam de tijd dat ik ging buitenspelen. De meeste kinderen spraken Limburgs, uiteraard, maar: er waren ook kinderen die enkel Nederlands spraken. Pas toen leerde ik Nederlands, de taal die ik nu gebruik om dit verhaal te vertellen. Later, toen ik alweer bijna de lagere school verliet, heb ik aan dat toch al behoorlijke taalpakket nog Vlaams en Luxemburgs toegevoegd. Waarom ook niet, toch? Mijn Nederlands is, hoewel het meestal wel goed lijkt, dus niet volgens het groene boekje. Zinsopbouw, woorden en zelfs spelling wijken hier en daar af van de zogenaamde norm. Ik ben wie ik ben, en mijn taal is een reflectie daarvan. Het gevolg is: dat ik soms iets neerpen wat op Nederlands lijkt, maar een Afrikaanse zinsopbouw heeft. Misschien schemert de Duitse afkomst erin, met een onhandige woordvolgorde. De Limburgse invloed is bijna altijd wel ergens te vinden in mijn verhalen, in een onverwachte woordkeuze of een bepaalde expressie. Maar ja, dat ben ik, en dat vind je dus ook in mijn verhalen terug. Ik schrijf zoals ik spreek, en ik spreek zoals ik geleefd heb. Het voordeel van zoveel talen beheersen is, dat je je bijna overal ter wereld verstaanbaar kunt maken. Het nadeel? Bijna iedereen spreekt je aan op je taalgebruik. Ik ben een wandelende, sprekende taalfout, blijkbaar. Want soms, dan klink ik Afrikaans terwijl ik me in Duitsland bevind en daar een Nederlander passeer die denkt dat ik van België kom… Het is een wonder dat ik nog niet compleet in verwarring ben geraakt. Maar ergens, in die chaos van talen en dialecten, vind ik mijn eigen, unieke stem. En die deel ik graag met jullie. Tijd voor Koffie.
    0 Reacties 0 Deelde 227 Gezien
  • Dit is waarom de politie Bolle Jos niet zomaar naar Nederland kan halen.

    Hij kwam, hij zag en hij vertrok met de noorderzon. Jos Leijdekkers, in de volksmond inmiddels beter bekend als 'Bolle Jos', staat al ruim twee jaar op de Nationale Opsporingslijst en als coke-kopstuk op de EU Most Wanted List. Nu hij is opgedoken in Sierra Leone, ruikt het Openbaar Ministerie (OM) de kans om hem in Nederland zijn straf uit te laten zitten. Maar zonder uitleveringsverdrag is dat nog niet zo makkelijk.

    Vanuit Sierra Leone lijkt het geluid tot dusver duidelijk. Daar heeft de politie aangegeven bereid te zijn om mee te werken met de Nederlandse overheid en internationale politiediensten. Ze zegt op de hoogte te zijn van de berichtgeving over Leijdekkers en onderzoekt of hij bescherming krijgt van hooggeplaatste personen.

    Maar het Nederlandse OM wil niks kwijt over een eventuele samenwerking met het West-Afrikaanse land. Ook over wat er verder met de opsporing wordt gedaan, willen ze niks vertellen.

    "De kans op uitlevering is minimaal."

    Normaal gesproken zou Bolle Jos naar Nederland worden gehaald via een uitleveringsverdrag. Dat is een afspraak tussen landen, die een gezochte crimineel in dat geval uit kunnen leveren aan het land waar hij gezocht wordt. Maar in dit geval gaat dat niet, want dat verdrag heeft Nederland niet met Sierra Leone. "Dan is de kans op uitlevering minimaal", legt oud-strafrechtadvocaat Pieter van der Kruijs uit.

    Nederland kan het wel vragen, maar de kans op reactie is klein. "Dat is nou eenmaal de functie van zo'n verdrag. Daar zou je normaal gesproken ook in vastleggen in welke gevallen uitlevering überhaupt mogelijk is." Daarbij benadrukt Van der Kruijs dat het ook belangrijk is dat iemand zich vervolgens tegen zo'n verzoek moet kunnen verdedigen.

    Het volgende scenario is dat er alsnog een uitlevering plaatsvindt, maar dan op basis van een lidmaatschap van het VN-verdrag tegen grensoverschrijdende georganiseerde misdaad. Daar zijn zowel Sierra Leone als Nederland lid van.

    "Op grond van dat verdrag kunnen landen aan elkaar vragen iemand aan te houden en over te dragen, om een strafzaak bij te wonen en soms ook om een straf uit te zitten", zegt strafrechtadvocaat Tamara Buruma. Maar volgens Van der Kruijs werkt dat niet zo. "Dat is volgens mij gericht op internationale samenwerking om misdaad te bestrijden. Niet als uitleveringsverdrag."

    "Dan blijft over dat een speciale eenheid hem ontvoert."

    "Bolle Jos zal daar ondertussen staatsburger zijn", zegt Van der Kruijs. Hij verblijft er namelijk al langer dan een half jaar. "Dat land zal geen eigen onderdanen uitleveren. En de kans om hem daar ongewenst persoon te maken, en daarom het land uit te zetten, is heel klein."

    Naast dat dat in de rechtbank veel gedoe oplevert, is inmiddels ook bekend dat Leijdekkers een goede band heeft met president Bio. Hij zou zelfs een relatie hebben met zijn dochter.

    "Dan blijft over dat een speciale eenheid hem ontvoert", vertelt oud-advocaat Van der Kruijs. "Maar ja, da's niet erg rechtstatelijk."

    Vrijdag werd bekend dat het OM en de politie al een halfjaar wisten dat Bolle Jos in Sierra Leone verblijft. Het 33-jarige cokekopstuk is veroordeeld tot 24 jaar cel voor meerdere drugstransporten en het geven van een liquidatieopdracht. Het OM heeft een beloning van 200.000 euro uitstaan voor de gouden tip, over Bolle Jos.
    Dit is waarom de politie Bolle Jos niet zomaar naar Nederland kan halen. Hij kwam, hij zag en hij vertrok met de noorderzon. Jos Leijdekkers, in de volksmond inmiddels beter bekend als 'Bolle Jos', staat al ruim twee jaar op de Nationale Opsporingslijst en als coke-kopstuk op de EU Most Wanted List. Nu hij is opgedoken in Sierra Leone, ruikt het Openbaar Ministerie (OM) de kans om hem in Nederland zijn straf uit te laten zitten. Maar zonder uitleveringsverdrag is dat nog niet zo makkelijk. Vanuit Sierra Leone lijkt het geluid tot dusver duidelijk. Daar heeft de politie aangegeven bereid te zijn om mee te werken met de Nederlandse overheid en internationale politiediensten. Ze zegt op de hoogte te zijn van de berichtgeving over Leijdekkers en onderzoekt of hij bescherming krijgt van hooggeplaatste personen. Maar het Nederlandse OM wil niks kwijt over een eventuele samenwerking met het West-Afrikaanse land. Ook over wat er verder met de opsporing wordt gedaan, willen ze niks vertellen. "De kans op uitlevering is minimaal." Normaal gesproken zou Bolle Jos naar Nederland worden gehaald via een uitleveringsverdrag. Dat is een afspraak tussen landen, die een gezochte crimineel in dat geval uit kunnen leveren aan het land waar hij gezocht wordt. Maar in dit geval gaat dat niet, want dat verdrag heeft Nederland niet met Sierra Leone. "Dan is de kans op uitlevering minimaal", legt oud-strafrechtadvocaat Pieter van der Kruijs uit. Nederland kan het wel vragen, maar de kans op reactie is klein. "Dat is nou eenmaal de functie van zo'n verdrag. Daar zou je normaal gesproken ook in vastleggen in welke gevallen uitlevering überhaupt mogelijk is." Daarbij benadrukt Van der Kruijs dat het ook belangrijk is dat iemand zich vervolgens tegen zo'n verzoek moet kunnen verdedigen. Het volgende scenario is dat er alsnog een uitlevering plaatsvindt, maar dan op basis van een lidmaatschap van het VN-verdrag tegen grensoverschrijdende georganiseerde misdaad. Daar zijn zowel Sierra Leone als Nederland lid van. "Op grond van dat verdrag kunnen landen aan elkaar vragen iemand aan te houden en over te dragen, om een strafzaak bij te wonen en soms ook om een straf uit te zitten", zegt strafrechtadvocaat Tamara Buruma. Maar volgens Van der Kruijs werkt dat niet zo. "Dat is volgens mij gericht op internationale samenwerking om misdaad te bestrijden. Niet als uitleveringsverdrag." "Dan blijft over dat een speciale eenheid hem ontvoert." "Bolle Jos zal daar ondertussen staatsburger zijn", zegt Van der Kruijs. Hij verblijft er namelijk al langer dan een half jaar. "Dat land zal geen eigen onderdanen uitleveren. En de kans om hem daar ongewenst persoon te maken, en daarom het land uit te zetten, is heel klein." Naast dat dat in de rechtbank veel gedoe oplevert, is inmiddels ook bekend dat Leijdekkers een goede band heeft met president Bio. Hij zou zelfs een relatie hebben met zijn dochter. "Dan blijft over dat een speciale eenheid hem ontvoert", vertelt oud-advocaat Van der Kruijs. "Maar ja, da's niet erg rechtstatelijk." Vrijdag werd bekend dat het OM en de politie al een halfjaar wisten dat Bolle Jos in Sierra Leone verblijft. Het 33-jarige cokekopstuk is veroordeeld tot 24 jaar cel voor meerdere drugstransporten en het geven van een liquidatieopdracht. Het OM heeft een beloning van 200.000 euro uitstaan voor de gouden tip, over Bolle Jos.
    0 Reacties 0 Deelde 619 Gezien
  • #vandaag30jaargeleden
    Thomas Mogotlane, Zuid-Afrikaanse acteur (Mapantsula), sterft op 40-jarige leeftijd.
    #vandaag30jaargeleden Thomas Mogotlane, Zuid-Afrikaanse acteur (Mapantsula), sterft op 40-jarige leeftijd.
    0 Reacties 0 Deelde 945 Gezien