Vragen die ik stel aan ChatGPT :
Wie schiep de Schepper?
Een vraag waar je gek van kunt worden als je er te lang over nadenkt. En toch… denk ik er soms over. Misschien jij ook wel.
Want als er een Schepper is – een God, een Bron, een Oerbewustzijn – dan rijst automatisch de vraag:
“Ja maar… wie maakte dán de Schepper?”
En wie maakte díe dan weer? En zo ga je eindeloos door.
Voor je het weet zit je met een lege koffiemok, half op Google en half in een existentiële crisis
Onze hersenen houden van logica. Van oorzaak en gevolg. Van begin en einde.
Maar sommige dingen passen gewoon niet in dat kader. Tijdloosheid. Oneindigheid. Bewustzijn dat er altijd al was.
Dat voelt als een softwarefout in je brein: ERROR 404 – “Beginpunt niet gevonden.”
Religies lossen dit vaak op door te zeggen:
“God is eeuwig, ongeschapen. Hij is de Eerste Oorzaak.”
Dat klinkt mooi. Maar als jij een type bent dat alles wil snappen (ik kijk jou aan, nachtdenkers, mystiekers, zoekers), dan blijft het knagen.
Want wat betekent eeuwigheid eigenlijk? En hoe kan er iets zijn in plaats van niets?
En waarom voelt het alsof we dit wél ergens diep vanbinnen begrijpen, maar het gewoon niet kunnen uitleggen?
Wetenschappers zeggen dan weer:
“Misschien is er géén schepper nodig. Misschien is het universum spontaan ontstaan uit een kwantumfluctuatie.”
Tja… leuk verhaal, maar zelfs dan:
Wie of wat liet die fluctuatie toe?
Anderen, meer spiritueel ingesteld, zeggen:
"De Schepper is óók de schepping. Jij bent een vonk van het geheel. Door jou wordt het universum zich van zichzelf bewust."
Mooi, poëtisch zelfs. Maar het laat nog steeds een brandende vraag achter in je buik.
Een soort oerverlangen naar begrijpen. Naar thuiskomen in iets wat je eigenlijk niet kúnt begrijpen.
En misschien…
is dat ook precies de bedoeling.
Misschien is het mysterie niet bedoeld om op te lossen, maar om te voelen.
Om in te ademen. Om zachtjes tegen te fluisteren:
"Ik weet het niet, en dat is oké."
Als jij ook weleens verdwaalt in dat soort gedachten – dan ben je niet gek. Je bent gewoon mens. En misschien wel een bijzonder mens, omdat je je durft af te vragen wat anderen liever vermijden.
Dus als je weer eens in zo’n spiraal zit van “wie maakte wie” en je hersens beginnen te tollen…
Zeg dan tegen jezelf:
“Ik ben onderdeel van iets groters. Misschien ben ík zelf wel een stukje van de Schepper.”
En dan adem je diep in. En laat je het los. Voor nu.
Het mysterie blijft. En dat is helemaal oké.
#ExistentiëleVragen #FilosofieVoorNachtbrakers #MystiekDenken #SchepperOfNiet #BewustZijn
Wie schiep de Schepper?
Een vraag waar je gek van kunt worden als je er te lang over nadenkt. En toch… denk ik er soms over. Misschien jij ook wel.
Want als er een Schepper is – een God, een Bron, een Oerbewustzijn – dan rijst automatisch de vraag:
“Ja maar… wie maakte dán de Schepper?”
En wie maakte díe dan weer? En zo ga je eindeloos door.
Voor je het weet zit je met een lege koffiemok, half op Google en half in een existentiële crisis
Onze hersenen houden van logica. Van oorzaak en gevolg. Van begin en einde.
Maar sommige dingen passen gewoon niet in dat kader. Tijdloosheid. Oneindigheid. Bewustzijn dat er altijd al was.
Dat voelt als een softwarefout in je brein: ERROR 404 – “Beginpunt niet gevonden.”
Religies lossen dit vaak op door te zeggen:
“God is eeuwig, ongeschapen. Hij is de Eerste Oorzaak.”
Dat klinkt mooi. Maar als jij een type bent dat alles wil snappen (ik kijk jou aan, nachtdenkers, mystiekers, zoekers), dan blijft het knagen.
Want wat betekent eeuwigheid eigenlijk? En hoe kan er iets zijn in plaats van niets?
En waarom voelt het alsof we dit wél ergens diep vanbinnen begrijpen, maar het gewoon niet kunnen uitleggen?
Wetenschappers zeggen dan weer:
“Misschien is er géén schepper nodig. Misschien is het universum spontaan ontstaan uit een kwantumfluctuatie.”
Tja… leuk verhaal, maar zelfs dan:
Wie of wat liet die fluctuatie toe?
Anderen, meer spiritueel ingesteld, zeggen:
"De Schepper is óók de schepping. Jij bent een vonk van het geheel. Door jou wordt het universum zich van zichzelf bewust."
Mooi, poëtisch zelfs. Maar het laat nog steeds een brandende vraag achter in je buik.
Een soort oerverlangen naar begrijpen. Naar thuiskomen in iets wat je eigenlijk niet kúnt begrijpen.
En misschien…
is dat ook precies de bedoeling.
Misschien is het mysterie niet bedoeld om op te lossen, maar om te voelen.
Om in te ademen. Om zachtjes tegen te fluisteren:
"Ik weet het niet, en dat is oké."
Als jij ook weleens verdwaalt in dat soort gedachten – dan ben je niet gek. Je bent gewoon mens. En misschien wel een bijzonder mens, omdat je je durft af te vragen wat anderen liever vermijden.
Dus als je weer eens in zo’n spiraal zit van “wie maakte wie” en je hersens beginnen te tollen…
Zeg dan tegen jezelf:
“Ik ben onderdeel van iets groters. Misschien ben ík zelf wel een stukje van de Schepper.”
En dan adem je diep in. En laat je het los. Voor nu.
Het mysterie blijft. En dat is helemaal oké.
#ExistentiëleVragen #FilosofieVoorNachtbrakers #MystiekDenken #SchepperOfNiet #BewustZijn
Vragen die ik stel aan ChatGPT 🥴:
🌀 Wie schiep de Schepper? 🌀
Een vraag waar je gek van kunt worden als je er te lang over nadenkt. En toch… denk ik er soms over. Misschien jij ook wel.
Want als er een Schepper is – een God, een Bron, een Oerbewustzijn – dan rijst automatisch de vraag:
“Ja maar… wie maakte dán de Schepper?”
En wie maakte díe dan weer? En zo ga je eindeloos door.
Voor je het weet zit je met een lege koffiemok, half op Google en half in een existentiële crisis 😅
Onze hersenen houden van logica. Van oorzaak en gevolg. Van begin en einde.
Maar sommige dingen passen gewoon niet in dat kader. Tijdloosheid. Oneindigheid. Bewustzijn dat er altijd al was.
Dat voelt als een softwarefout in je brein: ERROR 404 – “Beginpunt niet gevonden.”
Religies lossen dit vaak op door te zeggen:
“God is eeuwig, ongeschapen. Hij is de Eerste Oorzaak.”
Dat klinkt mooi. Maar als jij een type bent dat alles wil snappen (ik kijk jou aan, nachtdenkers, mystiekers, zoekers), dan blijft het knagen.
Want wat betekent eeuwigheid eigenlijk? En hoe kan er iets zijn in plaats van niets?
En waarom voelt het alsof we dit wél ergens diep vanbinnen begrijpen, maar het gewoon niet kunnen uitleggen?
Wetenschappers zeggen dan weer:
“Misschien is er géén schepper nodig. Misschien is het universum spontaan ontstaan uit een kwantumfluctuatie.”
Tja… leuk verhaal, maar zelfs dan:
Wie of wat liet die fluctuatie toe?
Anderen, meer spiritueel ingesteld, zeggen:
"De Schepper is óók de schepping. Jij bent een vonk van het geheel. Door jou wordt het universum zich van zichzelf bewust."
Mooi, poëtisch zelfs. Maar het laat nog steeds een brandende vraag achter in je buik.
Een soort oerverlangen naar begrijpen. Naar thuiskomen in iets wat je eigenlijk niet kúnt begrijpen.
En misschien…
is dat ook precies de bedoeling.
Misschien is het mysterie niet bedoeld om op te lossen, maar om te voelen.
Om in te ademen. Om zachtjes tegen te fluisteren:
"Ik weet het niet, en dat is oké."
Als jij ook weleens verdwaalt in dat soort gedachten – dan ben je niet gek. Je bent gewoon mens. En misschien wel een bijzonder mens, omdat je je durft af te vragen wat anderen liever vermijden.
Dus als je weer eens in zo’n spiraal zit van “wie maakte wie” en je hersens beginnen te tollen…
Zeg dan tegen jezelf:
🌌 “Ik ben onderdeel van iets groters. Misschien ben ík zelf wel een stukje van de Schepper.”
En dan adem je diep in. En laat je het los. Voor nu.
Het mysterie blijft. En dat is helemaal oké. 🖤
#ExistentiëleVragen #FilosofieVoorNachtbrakers #MystiekDenken #SchepperOfNiet #BewustZijn
0 Comments
0 Shares
30 Views
Deutsch
Dutch
