Is ultrasnel laden wel een slim idee?
Elektrische auto’s concurreren vooral met elkaar op actieradius en laadtijd. Wie het snelst kan laden en het verst kan komen op een acculading heeft een stevig voordeel in handen. Illustratief was de waardestijging van BYD toen het zijn ultra snelladende modellen aankondigde, de koers van de aandelen maakte een vreugdesprong. Maar is iedereen er zo blij mee?
Het normale snelladen van elektrische auto’s heeft al een stevige impact op het elektriciteitsnet, vooral tijdens piekuren tussen 17:00 en 20:00 uur wanneer veel voertuigen tegelijkertijd worden opgeladen. Dit kan capaciteitsproblemen veroorzaken, vooral met de verwachte groei naar 2,25 miljoen elektrische auto’s in Nederland tegen 2030. Als er geen maatregelen worden genomen, kan de extra belasting op het net leiden tot overbelasting en stroomstoringen.
Een veelbelovende oplossing is slim laden, waarbij het laadproces wordt afgestemd op factoren zoals de beschikbaarheid van duurzame energie en de capaciteit van het net. Onderzoek toont aan dat slim laden de piekbelasting tijdens de avonduren met 35 tot 49 procent kan verminderen. Initiatieven zoals die van TotalEnergies en Jedlix hebben laten zien dat de totale belasting van het stroomnet met ongeveer 40 procent kan worden teruggebracht door slimme laadsystemen toe te passen.
Slim laden biedt meerdere voordelen. Het zorgt voor een efficiënter gebruik van hernieuwbare energie, voorkomt overbelasting en verschuift het laden naar momenten met minder vraag. Hierdoor wordt de infrastructuur beter benut en blijft het elektriciteitsnet stabiel, zelfs bij een toenemend aantal elektrische voertuigen.
En dan: ultrasnel laden
Naast slim laden ontwikkelt de industrie ook ultrasnelle laadinfrastructuur. BYD heeft recent zijn Super E-Platform aangekondigd, een revolutionaire technologie die 400 km rijbereik in slechts 5 minuten kan toevoegen—vergelijkbaar met het tanken van een benzineauto. Dit verlaagt de laadangst en biedt EV-bestuurders een snellere en efficiëntere laadervaring. De technologie omvat geavanceerde componenten zoals flitslaadbatterijen, een 30.000 RPM-motor en nieuwe siliciumcarbide vermogenschips. Bovendien wil BYD meer dan 4.000 ultrasnelle laadstations in China bouwen om deze technologie te ondersteunen.
Hoewel de voordelen indrukwekkend lijken, zijn er ook behoorlijke beperkingen. De technologie is momenteel alleen beschikbaar in China en beperkt tot specifieke BYD-modellen zoals de Han L en Tang L. Daarnaast roept ultrasnelladen vragen op over de veiligheid en levensduur van batterijen, vooral bij oudere accu’s. Het stroomnet kan moeite hebben met de hoge vermogensvraag, wat extra energieopslagoplossingen bij laadstations noodzakelijk maakt. Ook zijn er aanzienlijke kosten verbonden aan de overstap naar een 1.000-volt architectuur voor voertuigen en laadinfrastructuur. Die zullen ongetwijfeld op de gebruiker verhaald worden, wat ultrasnel laden een dure grap kan maken.
Bovendien is er nog onzekerheid over de langetermijneffecten van herhaald ultrasnelladen op batterijprestaties. De compatibiliteit van deze technologie met bestaande laadnetwerken blijft eveneens een uitdaging, omdat veel huidige laadpalen nog niet geschikt zijn voor deze hoge spanningen.
Hoewel ultrasnel laden een belangrijke doorbraak is in EV-technologie, blijft slim laden een cruciale factor om het stroomnet stabiel te houden. Een combinatie van beide technieken, waarbij ultrasnelladen beschikbaar is voor snel opladen onderweg en slim laden wordt ingezet om piekbelasting te beheersen, zal helpen om de energietransitie soepeler te laten verlopen.
Voor een brede adoptie van ultrasnelladen moeten de kosten worden verlaagd, veiligheidskwesties worden opgelost en de netwerkinfrastructuur worden verbeterd. En dat laatste is al een pijnpunt in Nederland. Ondertussen blijft slim laden een direct toepasbare en kostenefficiënte oplossing om de impact van elektrisch rijden op het elektriciteitsnet, en je portemonnee, te beperken.
Is ultrasnel laden wel een slim idee?
Elektrische auto’s concurreren vooral met elkaar op actieradius en laadtijd. Wie het snelst kan laden en het verst kan komen op een acculading heeft een stevig voordeel in handen. Illustratief was de waardestijging van BYD toen het zijn ultra snelladende modellen aankondigde, de koers van de aandelen maakte een vreugdesprong. Maar is iedereen er zo blij mee?
Het normale snelladen van elektrische auto’s heeft al een stevige impact op het elektriciteitsnet, vooral tijdens piekuren tussen 17:00 en 20:00 uur wanneer veel voertuigen tegelijkertijd worden opgeladen. Dit kan capaciteitsproblemen veroorzaken, vooral met de verwachte groei naar 2,25 miljoen elektrische auto’s in Nederland tegen 2030. Als er geen maatregelen worden genomen, kan de extra belasting op het net leiden tot overbelasting en stroomstoringen.
Een veelbelovende oplossing is slim laden, waarbij het laadproces wordt afgestemd op factoren zoals de beschikbaarheid van duurzame energie en de capaciteit van het net. Onderzoek toont aan dat slim laden de piekbelasting tijdens de avonduren met 35 tot 49 procent kan verminderen. Initiatieven zoals die van TotalEnergies en Jedlix hebben laten zien dat de totale belasting van het stroomnet met ongeveer 40 procent kan worden teruggebracht door slimme laadsystemen toe te passen.
Slim laden biedt meerdere voordelen. Het zorgt voor een efficiënter gebruik van hernieuwbare energie, voorkomt overbelasting en verschuift het laden naar momenten met minder vraag. Hierdoor wordt de infrastructuur beter benut en blijft het elektriciteitsnet stabiel, zelfs bij een toenemend aantal elektrische voertuigen.
En dan: ultrasnel laden
Naast slim laden ontwikkelt de industrie ook ultrasnelle laadinfrastructuur. BYD heeft recent zijn Super E-Platform aangekondigd, een revolutionaire technologie die 400 km rijbereik in slechts 5 minuten kan toevoegen—vergelijkbaar met het tanken van een benzineauto. Dit verlaagt de laadangst en biedt EV-bestuurders een snellere en efficiëntere laadervaring. De technologie omvat geavanceerde componenten zoals flitslaadbatterijen, een 30.000 RPM-motor en nieuwe siliciumcarbide vermogenschips. Bovendien wil BYD meer dan 4.000 ultrasnelle laadstations in China bouwen om deze technologie te ondersteunen.
Hoewel de voordelen indrukwekkend lijken, zijn er ook behoorlijke beperkingen. De technologie is momenteel alleen beschikbaar in China en beperkt tot specifieke BYD-modellen zoals de Han L en Tang L. Daarnaast roept ultrasnelladen vragen op over de veiligheid en levensduur van batterijen, vooral bij oudere accu’s. Het stroomnet kan moeite hebben met de hoge vermogensvraag, wat extra energieopslagoplossingen bij laadstations noodzakelijk maakt. Ook zijn er aanzienlijke kosten verbonden aan de overstap naar een 1.000-volt architectuur voor voertuigen en laadinfrastructuur. Die zullen ongetwijfeld op de gebruiker verhaald worden, wat ultrasnel laden een dure grap kan maken.
Bovendien is er nog onzekerheid over de langetermijneffecten van herhaald ultrasnelladen op batterijprestaties. De compatibiliteit van deze technologie met bestaande laadnetwerken blijft eveneens een uitdaging, omdat veel huidige laadpalen nog niet geschikt zijn voor deze hoge spanningen.
Hoewel ultrasnel laden een belangrijke doorbraak is in EV-technologie, blijft slim laden een cruciale factor om het stroomnet stabiel te houden. Een combinatie van beide technieken, waarbij ultrasnelladen beschikbaar is voor snel opladen onderweg en slim laden wordt ingezet om piekbelasting te beheersen, zal helpen om de energietransitie soepeler te laten verlopen.
Voor een brede adoptie van ultrasnelladen moeten de kosten worden verlaagd, veiligheidskwesties worden opgelost en de netwerkinfrastructuur worden verbeterd. En dat laatste is al een pijnpunt in Nederland. Ondertussen blijft slim laden een direct toepasbare en kostenefficiënte oplossing om de impact van elektrisch rijden op het elektriciteitsnet, en je portemonnee, te beperken.
English
Dutch
