Helemaal losgeslagen van de realiteit: Ursula von der Leyen prijst Europa als het paradijs op aarde.

Ursula von der Leyen woont in haar kantoor. Behalve haar kantoor liet ze ook een pied-à-terre inrichten. Als ze dat niet wil, hoeft ze haar luchtbel in het Berlaymontgebouw niet te verlaten.

En dat is te merken.

Hoe weinig de EU-cheffin op de hoogte is van de realiteit in de EU, heeft ze zojuist in een interview bevestigd.

Dat ellendige geld zou men overal in de wereld vinden, hoonde de vrouw, die sinds haar kinderjaren ingesponnen is in een behaaglijke politieke cocon. “Maar waar wilt u uw kinderen opvoeden?”, vroeg ze. “Waar wilt u zijn als ze niet kerngezond zijn? Als ze ouder worden?”

Ja, waar dan? In Europa natuurlijk, want daar zouden “veel hele goede antwoorden” zijn.

Echt waar? Als ze toch nergens komt, zou von der Leyen bijvoorbeeld media kunnen consulteren uit haar vaderland.

Dan zou ze weten dat de onderwijsstandaard zich in vrije val bevindt, dat er een lerarentekort is, dat er op schoolpleinen Arabisch wordt gesproken en dat zelfs mannelijke teenagers de toiletten mijden.

Dan zou ze weten dat het gezondheidsstelsel lijdt, artsen ontbreken, op operaties gewacht moet worden en de ziektekosten exploderen.

Dan zou ze weten dat plaatsen in bejaarden- of verzorgingstehuizen niet voorhanden of onbetaalbaar zijn, verplegend personeel ontbreekt, en gepensioneerden vaak alleen maar met het verzamelen van statiegeldflessen kunnen rondkomen.

Brussel wordt vaak vergeleken met een ruimteschip, waarvan de bemanning het contact met de aarde is verloren. En Ursula von der Leyen zit op de brug.

Hoe zong David Bowie dat ook maar weer: “Can you hear me, Major Tom, can you hear me?”

Major Ursula, dat is een ding dat zeker is, hoort niets.

De toekomst van Whatsapp en Instagram staat op het spel.

Meta-topman Mark Zuckerberg moet vandaag, na een zes jaar durend onderzoek en juridische strijd, in Washington verschijnen voor een rechtszaak tegen de Federal Trade Commission (FTC). De Amerikaanse concurrentiewaakhond stelde in Trumps eerste termijn dat Meta de overname van Instagram en WhatsApp heeft gebruikt om een illegaal monopolie op sociale media te vestigen.

De zaak kan doorslaggevend zijn voor het voortbestaan van de techgigant. Mocht de toezichthouder er als winnaar uitkomen, dan zou Meta gedwongen kunnen worden om WhatsApp en Instagram te verkopen. 'In Meta's geval zou dat een situatie zijn die naar eigen zeggen de realiteit toch echt te boven zou gaan', zegt techredacteur Niels Kooloos.

De uitkomst ligt in de handen van rechter Boasberg, die in 2011 door Obama benoemd werd als federale rechter voor het District of Columbia. Boasberg is momenteel ook verwikkeld in een ongebruikelijk conflict met de regering-Trump over zijn poging om de deportaties van Venezolaanse immigranten naar een gevangenis in El Salvador te stoppen. Hierdoor heeft Trump eerder opgeroepen tot afzetting van de federale rechter.

Boasberg heeft zich herhaaldelijk sceptisch uitgelaten over de bewering van de overheid dat de overname van Instagram (2012) en WhatsApp (2014) illegale pogingen zijn om een monopolie op sociale media te vestigen. In 2021 verwierp hij de eerste aanklacht van de FTC wegens gebrekkige bewijsvoering. Hoewel hij in 2022 de gewijzigde aanklacht goedgekeurde, waarschuwde hij dat de instantie 'mogelijk in de toekomst voor een zware opgave staat om haar beweringen te bewijzen'. Daarbij stopt het niet. In november uitte Boasberg nog meer scepsis toen hij zei dat de concurrentiewaakhond 'voor lastige vragen staat of haar claims stand kunnen houden in de vuurproef van de rechtszaak'.

Meta-woordvoerder Christopher Sgro zei vorige week dat de rechtszaak van de FTC 'de realiteit tart' en dat het bedrijf opereert in een competitief socialemedialandschap. 'Het bewijs tijdens de rechtszaak zal laten zien wat elke 17-jarige ter wereld weet: Instagram, Facebook en WhatsApp concurreren met het Chinese bedrijf TikTok en YouTube, X, iMessage en vele anderen', aldus Sgro. De woordvoerder benadrukte dat, hoewel de toezichthouder de overnames meer dan tien jaar geleden goedgekeurde, de actie nu aangeeft dat geen enkele deal ooit echt definitief is. 'FTC zou Amerikaanse innovatie moeten ondersteunen, in plaats van te proberen een groot Amerikaans bedrijf op te breken en China verder te bevoordelen op cruciale kwesties zoals AI', aldus Sgro.

Toch lijkt de uitslag niet alleen in de handen van Boasberg te liggen. De Amerikaanse president Donald Trump speelt een ongewone rol in het proces, waardoor de zorg groot is dat hij op een gegeven moment namens Meta zal ingrijpen. Dat zou normaal gesproken niet mogelijk zijn, aangezien de concurrentiewaakhond onafhankelijk van het Witte Huis opereert. Maar Trumps eerdere beslissing om twee Democratische FTC-leden te ontslaan, gecombineerd met zijn kandidaat voor het leiderschap van de FTC die zei dat zijn advocaten 'klaarstaan' om tegen Meta op te treden, heeft de Amerikaanse president een ongekende invloed gegeven op de instantie.

Daarbij ontmoette Trump Zuckerberg eerder deze maand in de Oval Office, naar verluidt om een schikking te bespreken voor de rechtszaak. Ondanks eerdere conflicten tussen Trump en Zuckerberg, heeft de CEO van Meta recentelijk een campagne gestart om de gunst van de president en andere Republikeinen te winnen. Deze acties – waaronder een herziening van Meta's contentbeleid en het promoveren van Republikeinen binnen het bedrijf – zouden Trump kunnen aanzetten om Zuckerberg uiteindelijk vroeg of laat te redden. De Meta-monopoliezaak kan doorlopen tot de zomer, mogelijk zelfs tot juli.

https://www.frontnieuws.com/humpty-dumptys-grote-val-zelensky-ziet-eindelijk-de-realiteit-onder-ogen/
Hij begint ook al een oude vervrommelde kop te krijgen.

Albert Zweistein, Hoe begrijp ik een vrouw

De Encyclopedie van de Ontwijkende Vrouw

Albert Zweinstein, een naam die in de schaduw van zijn illustere neef dreigde te verdwijnen, stond symbool voor geniale verstrooidheid. Zijn witte haar, permanent in de "ik heb net een spanningsveld aangeraakt" modus, getuigde van een brein dat constant overstroomde met ideeën. Wetenschapper, uitvinder, en onvermijdelijk warhoofd, hij was getrouwd met Trudy, een vrouw die met een zucht en knipoog de constante chaos rondom hem accepteerde.

Albert had altijd geweten dat hij grootsheid bezat. Het was alleen dat die grootsheid zich tot nu toe had verstopt achter mislukte pogingen tot perpetuum mobile machines en zelf-aandrijvende stofzuigers die explodeerden bij het eerste stofje. Maar nu! Nu was het zover. Hij had zijn magnum opus voltooid: "Hoe Begrijp Ik een Vrouw," een encyclopedie zo omvangrijk dat ze de boekenplanken deed kreunen onder het gewicht. Vijf delen, elk verdeeld in twintig boeken, en een glorieuze 12 terabyte groot op de harde schijf van zijn computer. Hij had het vrouwelijke gedrag geanalyseerd, ontleed en gecategoriseerd tot in den treure. Dit zou hem beroemd maken! Eindelijk zou hij eerder met een doorbraak komen dan Albert Einstein!

De realiteit was een stuk minder rooskleurig. Niemand, absoluut niemand, had de energie of de daadwerkelijke mogelijkheid om Alberts lijvige werk door te ploegen. Na een week vol ijdele hoop en onbeantwoorde telefoontjes, kwam het verlossende idee van een jonge, ambitieuze filmproducent. "Waarom geen filmserie?" stelde hij voor. "We maken er vierentwintig delen van! Drama, mysterie, komedie... we pakken alles aan!"

Albert, gegrepen door de mogelijkheid van roem en fortuin, stemde in. Het proces was chaotisch, hilarisch en pijnlijk. Actrices staakten omdat ze zich niet begrepen voelden, scenarioschrijvers kregen neuroses van de immense hoeveelheid informatie, en Albert zelf moest leren hoe hij een regisseur moest zijn, iets wat hij vooral leerde door het kijken van stomme films.

Tegen alle verwachtingen in werd de filmserie een gigantisch succes. "De Zweinstein Saga," zoals ze genoemd werd, veroverde de wereld stormenderhand. Mensen lachten, huilden en debatteerden over de interpretaties van de vrouwelijke psyche. Albert Zweinstein was een beroemdheid, een gevierd filmregisseur. Hij werd overladen met prijzen, interviews en aanbiedingen.

Maar ondanks alle erkenning, alle roem en alle rijkdom bleef één vraag onbeantwoord: had het hem werkelijk geholpen Trudy, zijn eigen vrouw, beter te begrijpen?

Op de première van de twaalfde film, omringd door sterren en fotografen, fluisterde Albert, stralend van trots, in Trudy's oor: "Wat vind je ervan, schat? Denk je dat ik de essentie van de vrouw heb weten vast te leggen?"

Trudy glimlachte vermoeid, zuchtte diep en antwoordde: "Albert, je bent geweldig. Echt waar. Maar ik wil nog steeds die nieuwe vaatwasser. Die oude is echt aan vervanging toe."

Albert, compleet perplex, staarde haar aan. Jaren van research, honderden uren filmopnames, miljoenen opgebracht, en zijn vrouw wilde gewoon een vaatwasser? Hij mompelde iets over het reduceren van de complexiteit van de menselijke wensen tot een materieel object, maar Trudy hoorde hem niet. Ze was al bezig een praatje aan te knopen met een knappe acteur over de beste manier om kalkaanslag te verwijderen.

Albert Zweinstein, de man die de vrouw probeerde te ontrafelen, besefte dat sommige mysteries simpelweg beter onopgelost bleven. Hij zuchtte, glimlachte en wist dat hij de volgende dag een bezoekje aan de witgoedwinkel zou brengen. Misschien, dacht hij, kon hij dan eindelijk een vervolg schrijven op "Hoe Begrijp Ik een Vrouw: De Vaatwasser Editie." Het zou in ieder geval Trudy gelukkig maken. En dat, zo had hij geleerd, was soms de meest complexe en lonende wetenschap van allemaal.

Wie een shariastaat wil, kan beter uit Nederland vertrekken.

Jarenlang werd Geert Wilders gehoond om zijn waarschuwing dat de shariawetgeving veelal populairder is bij Nederlandse moslims dan gedacht. Tegenwoordig blijkt dit echter een bittere realiteit.

Recente onderzoeken en incidenten tonen aan dat onze islamitische landgenoten soms grote moeite hebben met de seculiere rechtsstaat. Er zijn politieke oproepen om de scheiding van kerk en staat te herzien en zelfs voor de invoering van shariarechtbanken.

Terwijl Nederlandse politici blijven wegkijken, groeit een parallelle samenleving waarin religieuze wetten steeds vaker als leidraad worden genomen. De vraag is niet langer of, maar hoe ver dit zal gaan.

"De Meesten Komen Verslaafd Binnen" – De Schokkende Realiteit In AZC Ter Apel



https://youtu.be/1PTjgstoG_k?si=lx_tnQNz0X6e7i7A