Stukje uit mijn nieuwsbrief... over Halloween (ofwel Sanhaim).
Psychologische kijk op Halloween:
Zoals bijna elk 'folks' feest heeft het huidige halloween niks meer te maken met haar oorspronkelijke doel. Maar de focus op angst is niet geheel doelloos.
Als we namelijk vaker blootgesteld worden aan gevaarlijke of beangstigende situaties, raken wij hier aan gewend. Angst neemt hierdoor af. Dit zie je bijvoorbeeld ook terug in exposure therapie.
Zo is het ook in Amerika.
Doordat er op elke straathoek wel een skelet staat, blijkt uit onderzoek dat Amerikanen een hogere angstgrens hebben gekregen.
Ze staan er niet meer van te kijken als er in het stikdonker een spook de straat oversteekt.
Terwijl wij hier uit angst het nieuws halen, als één huis in een straat volledig gedecoreerd is in halloween thema.
Voor een meer psychoanalytische kijk laat ik je graag (opnieuw) kennismaken met een uitspraak van Sigmund Freud. Hij stelt namelijk dat als we gevoelens en emoties niet uitdrukken of deze de kans niet krijgen, ze op een andere, lelijkere manier hun weg zullen vinden. Een repressie, die onbewust zorgt voor een uiting. Ons duistere, onderdrukte verlangens naar onsterfelijkheid komen in dit feest naar boven, alsook de onderdrukte angsten voor de dood, die in deze wereld vergroot is doordat wij niet meer standaard denken, dat er een leven na de dood bestaat. Om dit principe iets te ver-'jungen', is het de schaduw die tot uiting komt tijdens Halloween.
Eveneens is de schaduw dat deel van onszelf dat we het liefst onderdrukken, of in zijn geheel hebben weggestopt in het onbewuste. Echter zit dit er wel en is het de kunst om deze monsters te accepteren, i.p.v. ervoor weg te rennen. Juist door met deze monsters in gesprek te gaan, overmeester je je schaduw zodat jij er controle in blijft houden.
Maar er is nog iets dat angst aanwakkert, en dat heeft vooral te maken met het feit dat ons brein in staat is om dingen 'heel' te maken. Kloppend te maken met wat ons is aangeleerd. Denk maar aan een cirkel, waar een stukje uit ontbreekt. Ons brein verteld ons dat het een cirkel is. Een zombie of vampier daarentegen, rijmt niet met het beeld dat wij aangeleerd hebben gekregen over leven of dood. Waardoor eveneens angst ontstaat.
Als we Samhain letterlijk in het licht van ons bewustzijn plaatsen, is het verhaal -net zoals ik doe bij sprookjes- te analyseren. Het is als het ware een mythe die zijn weg vond naar een traditie.
De dun geworden sluier tussen realiteit en het dodenrijk, die symbool staat voor de deur van ons onbewuste gaat met het begin van de winter open. De winter is een tijd waarin individuatie centraal staat. Een tijd voor zelfreflectie, de zoektocht naar het licht, de transformatie. Het opnieuw herboren worden in de lente wanneer de zon weer zal schijnen. Wanneer het donkerder wordt, gebeurt het vaak bijna automatisch. Uit vele onderzoeken blijkt dit eveneens, dat we meer naar binnengekeerd zijn, wanneer de zon minder uren brand.
In mijn quote ’door te leren van het verleden in het heden, bouw je bruggen naar de toekomst’, stel ik dat we in het nu moeten leven, maar van ons verleden kunnen leren om zo tot transformatie te komen. Tijdens Samhain werd dat eveneens gedaan door overledenen opnieuw te verwelkomen en te eren. Maar het verleden kan je wreken of het kan je zegenen.
Je zou kunnen stellen dat het vuurfeest een feest van bewustzijnsontwikkeling is.
Deutsch
Dutch