Mijn Taalbad is een Potpourri van Invloeden
Mijn hoofd is een chaos.
Waat is t’r aan de handj? Wie kömp ’t?
Der sit in ferhaal yn myn holle, hoe fertel ik it?
Dit is 'n mengelmoes van tale, gemeng.
Es wird alles gut, zuerst müssen wir allem seinen Platz geben
Allee, da komwel.
’t hed tied nodig
D'Enn ass a Siicht

Ik ben Kylian, en mijn teksten bevatten gegarandeerd taalfouten.
Vaak moedwillig, maar soms ook door een talenmix. In mijn hoofd bevinden zich namelijk meerdere talen. Ik ben een geboren en getogen Limburger en hou van mijn land, de spraak, de taal en de mensen, maar: Ik ben geen zuivere Limburger. Mijn taalkundige reis is er een die gevormd is door een bont gezelschap van dialecten en talen, een kleurrijke lappendeken geweven door mijn familiegeschiedenis en mijn omgeving.

Mijn ontwikkeling begon, zoals voor velen in Limburg, met Limburgs. Pa en ma spraken het, dus dat werd mijn moedertaal. De tweede taal die zich aandiende was Duits, via de familie van een van mijn grootouders. De derde taal die ik meekreeg was Engels, afkomstig van een van mijn andere grootouders. Oeps, nu volgt het Fries, via de derde grootouder. En toen Afrikaans, via de vierde grootouder. Een waar linguïstisch buffet!

Je zou verwachten dat Nederlands nu aan de beurt was, maar nee. Ik had een oppas, en die kwam uit Brabant. Dus nog steeds geen officieel Nederlands in mijn jonge leven. Toen kwam de tijd dat ik ging buitenspelen. De meeste kinderen spraken Limburgs, uiteraard, maar: er waren ook kinderen die enkel Nederlands spraken. Pas toen leerde ik Nederlands, de taal die ik nu gebruik om dit verhaal te vertellen. Later, toen ik alweer bijna de lagere school verliet, heb ik aan dat toch al behoorlijke taalpakket nog Vlaams en Luxemburgs toegevoegd. Waarom ook niet, toch?

Mijn Nederlands is, hoewel het meestal wel goed lijkt, dus niet volgens het groene boekje. Zinsopbouw, woorden en zelfs spelling wijken hier en daar af van de zogenaamde norm. Ik ben wie ik ben, en mijn taal is een reflectie daarvan.

Het gevolg is: dat ik soms iets neerpen wat op Nederlands lijkt, maar een Afrikaanse zinsopbouw heeft. Misschien schemert de Duitse afkomst erin, met een onhandige woordvolgorde. De Limburgse invloed is bijna altijd wel ergens te vinden in mijn verhalen, in een onverwachte woordkeuze of een bepaalde expressie. Maar ja, dat ben ik, en dat vind je dus ook in mijn verhalen terug. Ik schrijf zoals ik spreek, en ik spreek zoals ik geleefd heb.

Het voordeel van zoveel talen beheersen is, dat je je bijna overal ter wereld verstaanbaar kunt maken. Het nadeel? Bijna iedereen spreekt je aan op je taalgebruik. Ik ben een wandelende, sprekende taalfout, blijkbaar.

Want soms, dan klink ik Afrikaans terwijl ik me in Duitsland bevind en daar een Nederlander passeer die denkt dat ik van België kom… Het is een wonder dat ik nog niet compleet in verwarring ben geraakt. Maar ergens, in die chaos van talen en dialecten, vind ik mijn eigen, unieke stem. En die deel ik graag met jullie.

Tijd voor Koffie.

Saturnus zonder ringen? Dit zie je zondag!
Een zeldzaam kosmisch fenomeen: door een uniek standpunt vanaf de aarde lijken de beroemde ringen van Saturnus zondag even te verdwijnen. Een bijzonder moment dat je niet wilt missen!

#Astronomie #Saturnus #Ruimtewonder
https://www.telegraaf.nl/nieuws/871859232/uitzonderlijk-fenomeen-waarom-saturnus-zondag-even-zijn-iconische-ringen-verliest

Waarom is aanraking zo belangrijk?

Aanraking is een essentiële menselijke behoefte die zowel aangenaam als belangrijk is voor ons welzijn.
Knuffelen, hand vasthouden of een zachte aanraking kunnen wonderen doen voor ons humeur en stressniveau.

https://yoo.rs/knuffel-jezelf-gelukkig-tips-voor-meer-aanraking-in-je-leven?Ysid=14584

Jeremy Corbell | The Wonder of UFOs
https://www.youtube.com/watch?v=1sDafaaJ9b8

Wondermiddel voor langer leven gevonden: "We zullen gemiddeld 90 worden en veel fitter blijven"

Een stofje waardoor we langer in goede gezondheid leven, het is de heilige graal van de medische wetenschap. Moleculair bioloog Peter de Keizer lijkt er dichtbij.

Hij ontwikkelde het stofje CL04183. Muizen leven er gemiddeld 27 procent langer door. Nu is er het plan om zieke mensen het middel te geven. Ook zijn er in de tussentijd mensen geweest die het bij zichzelf hebben ingespoten, omdat het middel niet gepatenteerd was. "Biohackers heten dit soort figuren", vertelt de wetenschapper van het UMC Utrecht in het AD. "Als je weet hoeveel spul muizen kregen, kun je uitrekenen hoeveel je er als mens van moet gebruiken. Er waren na een tijdje tientallen mensen die mijn spul gebruikten: de een rapporteerde dit als resultaat, de ander dat."

"Het kan Placebo-effect zijn, of misschien waren ze gewoon naar een goeie kapper geweest of hadden ze lang onder de zonnebank gelegen, we weten het niet, we hebben die mensen zelf niet onderzocht. Maar ze rapporteerden goeie dingen. Toch werd ik er ook angstig van. Want het stofje is een sloopkogel. Het haalt weliswaar slechte cellen weg, maar het kan ook dingen stuk maken. Je weet: zelfs water is op een gegeven moment giftig als je er te veel van inneemt.”

Het stofje is al een groot succes bij muizen en apen. Daarom wordt binnenkort gestart met tests bij kankerpatiënten. "Kijk, als het gaat om veroudering kun je niet even een groep 70-jarigen pakken en zeggen: ik geef je iets en als je tachtig bent gaan we kijken hoe het ervoor staat. Dat laten de medicijnwaakhonden gewoon niet toe. En terecht. Dus je moet het testen op mensen met een bestaande ziekte. En in welke ziekte zitten onherstelbaar beschadigde cellen? Kanker. Cellen die maar doorleven terwijl ze ernstig beschadigd zijn en dus schade aanrichten.”

Een wondermiddel is het niet. "Maar dat we van gemiddeld tachtig naar gemiddeld negentig jaar gaan en dat we veel fitter zullen blijven, ja dat geloof ik wel.”

"Het is net als met je auto”, aldus De Keizer. "Je laat na een paar jaar een distributieriem vervangen, dan een cilinder, dan je versnellingsbak. Lukt allemaal en toch zijn het na verloop van tijd zoveel dingen bij elkaar dat het hopeloos wordt. Op een gegeven moment is het ook bij mensen vechten tegen de bierkaai. Ik denk dat we op een gegeven moment van gemiddeld 80-82 jaar naar de 90 gaan. De droom is dit: dat we allemaal gezond 90 worden, of nog ouder, en dan dood neervallen. Je kunt alles aan een mens vervangen, er zijn zelfs aanwijzingen dat het spul je geheugen goed houdt, maar je bewustzijn en je hersenen zijn niet te vervangen, nog niet. Dus op een gegeven moment ga je toch een keertje.”

Is dit kruid het wondermiddel tegen resistente bacteriën?

Een opmerkelijke doorbraak in de strijd tegen antibioticaresistentie komt uit onverwachte hoek: het kruid kurkuma. Wetenschappers van Texas A&M University ontdekten dat curcumine, de stof die kurkuma zijn gele kleur geeft, mogelijk een sleutelrol kan spelen bij het bestrijden van resistente bacteriën.

De onderzoekers ontwikkelden een methode waarbij ze bacteriën eerst curcumine als voedsel aanbieden. Vervolgens belichten ze de bacteriën, waardoor er een chemische reactie ontstaat die de micro-organismen uitschakelt. Deze techniek, genaamd fotodynamische inactivatie, blijkt veelbelovend in de strijd tegen zogeheten superbacteriën.

De nieuwe behandelmethode werd getest op verschillende stammen van de Staphylococcus aureus bacterie. Deze bacterie staat bekend om zijn resistentie tegen gangbare antibiotica. Door de bacteriën herhaaldelijk te belichten in combinatie met curcumine, slaagden de onderzoekers erin om de resistentie significant te verminderen.

Een groot voordeel van deze techniek is de betaalbaarheid. Dit maakt de behandeling niet alleen interessant voor ontwikkelingslanden, maar ook voor de Amerikaanse gezondheidszorg, waar de kosten vaak hoog oplopen. Daarnaast zien de onderzoekers mogelijkheden voor toepassing in de militaire geneeskunde, bijvoorbeeld bij de behandeling van verwondingen op het slagveld.

Het onderzoek werd mogelijk gemaakt door financiering van verschillende instanties, waaronder de São Paulo Research Foundation en het National Institutes of Health. De resultaten zijn gepubliceerd in het wetenschappelijke vakblad Scientific Reports.

Resistente bacteriën, ook wel superbacteriën genoemd, vormen een toenemende bedreiging voor de volksgezondheid. Deze micro-organismen hebben zich zodanig aangepast dat gewone antibiotica niet meer effectief zijn tegen hen. Dit betekent dat zelfs eenvoudige infecties levensgevaarlijk kunnen worden.

Het probleem van antibioticaresistentie wordt steeds urgenter. Waar vroeger infectieziekten de grootste doodsoorzaak waren, zorgde de uitvinding van antibiotica voor een spectaculaire toename van de levensverwachting met 23 jaar. Nu dreigen we echter terug bij af te komen: experts voorspellen dat infectieziekten opnieuw de belangrijkste doodsoorzaak kunnen worden, met mogelijk 10 miljoen slachtoffers per jaar.

1 Miljard Euro aan kogeltjes, en dat gaan wíj met zijn allen betalen.

Geen wonder dat de boodschappen zo duur zijn

Door Remco Coerman...

https://youtu.be/2PMxEniCnpo?si=hAsH-Up9cuJYtkO8

#oorlog #economie #remcocoerman

Wonderbaarlijk die Medbeds, maar wanneer ze nu eindelijk eens beschikbaar komen mag Joost weten

https://medbedcentrum.nl/